De tweede etappe van onze veertigdagentocht naar Pasen is een bergetappe. In het evangelie laat God op de berg Tabor zijn stem horen en licht er voor de drie leerlingen Petrus, Jacobus en diens broer Johannes al iets op van Jezus’ verheerlijking.
Maar ze begrijpen nog niet dat er geen Pasen is zonder Kruis. Ze horen met een bang hart dat Jezus’ eigen toekomstverwachting allesbehalve rooskleurig is. Toch wil Hij hen een hoopvol perspectief aanreiken. Jezus wordt in een schitterend visioen getoond als de Zoon van God naar wie ze moeten luisteren. En ze zijn daar boven in goed gezelschap; ook Mozes en Elia verschijnen ter plekke. Mannen die eeuwen voordien, zoals de leerlingen nu, geworsteld hebben met tegenkantingen en tegenstrijdige gevoelens. Petrus voelt de verleiding om daar boven te blijven maar het Rijk van God vestigen, vraagt dat wij terug afdalen van de berg, dat wij naar mensen toegaan, om hen aan te raken, om het leven met hen te delen en hen mee te nemen in de beweging naar God, de Vader, toe.
Dat deze veertigdagentijd ons weer helpt ons leven uit te zuiveren zodat er meer plaats komt voor zijn stem en zijn liefde.
Luc Bewerking bron ‘Schriftlezingen 2020/2023’ na te gaan wat voor ons essentieel is en leiden tot een gezonder spiritueel leven.
