Op zaterdag 15 oktober was het zover! De eerste vormselcatechesedag. Met 28 jongeren en 6 catechisten zijn we vertrokken op weg naar het Heilig Vormsel, en dat met een gloednieuw programma. We wisselden af tussen momenten in grote groep, begeleid door catechisten Luc en Katrin, en in kleine groepjes waarbij elke catechist een groepje onder haar of zijn hoede nam om in persoonlijk gesprek met de kandidaat-vormelingen de eerste stappen op hun geloofsweg te zetten.
We vertrokken vanuit de individuele vormelingen. We hebben allemaal eigenschappen, zowel uiterlijk als innerlijk, die maken dat wij onszelf zijn. We zijn allemaal een unieke mens, met een eigen lichaam, een eigen verstand en een eigen wil. Anders dan een steen of een plant, zijn wij als mens toegerust met bezieling, geest.
Veel van de eigenschappen die de jongeren voor zichzelf hadden opgeschreven komen natuurlijk van ergens: doorgekregen van ouders, grootouders, aangeleerd van mensen rondom hen of natuurlijk zelf ontwikkeld in hun groeiend leven. Zo ontdekten we samen dat alles van ergens komt. Wij zijn kind van onze ouders, zij van hun ouders, zij weer van hun ouders en zo gaat het steeds door! Een kandidaat-vormelinge wist zelfs te vertellen dat haar papa een stamboom had gemaakt die terugging tot de veertiende eeuw! Maar die verre voorouders hadden ook weer ouders. Zo is het ook voor kleren die we dragen of voorwerpen die we gebruiken. De splinternieuwe gsm van catechist Matthias leende zich tot goed voorbeeld.
Zo komt alles van ergens, zelfs de aarde en het universum. Dat illustreerden we aan de hand van een dominospel. Onze huidige werkelijkheid is het laatste blokje. Alle voorgaande blokjes moesten vallen om tot het laatste blokje te komen. Maar er was eerst iets nodig om het eerste blokje te laten vallen. Kandidaat-vormeling Kobe blies het eerste blokje omver en zette het dominospel in gang. Zo had ook onze wereld een eerste blokje. We leerden samen met de kandidaat-vormelingen dat we dat de eerste oorzaak van onze wereld noemen en dat wij geloven dat God dat was toen hij met zijn Geest de wereld en de mens tot bestaan “blies”.
Na de pauze, waarin we een gezond tussendoortje kregen, gingen we verder in op God. We kunnen God niet rechtstreeks zien. Wat wel kan, is zijn sporen in de wereld vinden. Net zoals wanneer we in het bos over een modderpad wandelen en we voetsporen zien: we zien de mens die daar wandelde niet, we weten niet hoe die eruit ziet of wie het is, maar toch weten we dat hij bestaat. We zien namelijk zijn sporen! Aan de hand van enkele foto’s ontdekten we samen dat God op verschillende, soms verrassende manieren terug te vinden is in de wereld: in de natuur, in familie, in zorg voor elkaar, in geluk,…
Maar bovenal zien we God in de mens, “als beeld van God”, zoals we in Genesis lazen. De mens beschikt over hoofd, hart en handen om steeds meer beeld van God te worden. Wat ons onderscheidt van de rest van de wereld is onze ziel. De lucht die enkele kandidaat-vormelingen in ballonnen bliezen illustreerde dat. Zonder lucht is er geen mooie ballon, zonder levensadem is er geen mens. Ook die lucht in de ballon kan je niet zien, maar je weet dat hij er is. Zo weten we ook, doordat elke mens uniek is, met lichaam, verstand en vrije wil, dat wij die levensadem in ons hebben. God schenkt ons continu zijn Heilige Geest, die de vormelingen in het Sacrament van het Vormsel in het bijzonder zullen ontvangen, om meer en beter open te staan voor God, als een soepele ballon.
Doorheen de voormiddag hielden we ook kleine en eenvoudige gebedsmomentjes om dankbaarheid voor het leven te tonen en hulp te vragen om het goed te leiden. We sloten af met het Weesgegroet. Een eerste keer baden we het allemaal samen, een tweede keer luisterden de kandidaat-vormelingen aandachtig en probeerden ze alle zinnen te begrijpen.
Kortom, het was een mooie, geanimeerde en vooral leerrijke voormiddag. De enthousiaste kandidaat-vormelingen keerden naar huis, hopelijk vol inspiratie en bereidheid zich voor God open te stellen! Volgende keer gaan we verder met de vraag wat Gods droom voor de wereld is en hoe het komt dat die toch niet helemaal werkelijkheid lijkt te zijn geworden.
