De inspiratie voor mijn nieuwjaarswensen vond ik bij Bart Decancq, de nieuwe provinciaal van de Salesianen van Don Bosco. Diens broer, Hans en eveneens Salesiaan, is een collega in ons priesterkransje van een zevental bevriende priesters die elkaar maandelijks broederlijk ontmoeten.
Hij schrijft: “Ik ben fan van bonsais, boompjes in lage potten. Dagelijks slurpen hun wortels bijna hoorbaar het water binnen en verdelen via een ingenieus systeem van wortelvezels de voedingsstoffen naar de wortelvoet, de stam, takken en de blaadjes. Ze kregen de prachtige vorm doordat iemand met veel geduld de takken heeft geleid en ondersteund. Kerken zijn eerder hoge bomen met diepe wortels; soms vergroeid en knoestig en soms ook met een diepe wortel die op zoek ging naar een waterader om krachtig en levendig te blijven. Het wortelstelsel van die kerken vond voeding diep in de humuslaag van een christelijk verleden.
De vele kapelletjes op knooppunten van de Vlaamse veldwegen waren een beetje de Kerk in bonsai-vorm. Ze verwezen nog naar de band tussen de grond waarop ze staan en de mensen die leefden van de voedingsstoffen van de grond waarop ze leefden, vanuit de humuslaag van een christelijke overlevering die ze gevormd had. De bonsai krijgt vorm via de kleine wortels die hij horizontaal vormt en die in de wisselwerking met de wirwar van blaadjes een levensproces gaande houden. Boom-wortels sterven af als er boven de grond geen leven meer is, als er geen bladeren meer zijn die licht opnemen en de levenscyclus vernieuwen.
Kerken sterven als er bovengronds geen gemeenschappen meer zijn die inspireren; die het Licht opnemen en de cyclus van het leven vernieuwen. De grootste wortels houden het nog een lange tijd vol, maar laat het nu juist de allerfijnste wortels zijn die belangrijk zijn voor de groei. Als er bovengronds geen leven meer is en ze niet meer functioneel zijn, sterven precies die kleine wortels af. Dat mogen we niet laten gebeuren.”
Met deze gedachte van Bart Decancq in het achterhoofd wil ik het nieuwe jaar instappen. Want kerken sterven inderdaad als er bovengronds geen gemeenschappen meer zijn die inspireren, het licht niet meer opnemen en de cyclus van het leven niet vernieuwen. Als er bovengronds geen leven meer is, dreigen de kleine wortels af te sterven.
Ik wens van harte vanuit mijn gelovig hart en als priester, dat we samen in onze pastorale zone dit inderdaad niet laten gebeuren. Met de zoneploeg, diaken Luc en de vele vrijwilligers in de lokale gemeenschap willen we blijvend werken aan de verkondiging van het evangelie en het samen Kerk-zijn.
Laten we geloven in de diepe vreugde en er alles aan doen om onze, weliswaar, kleine gemeenschap te laten bloeien en groeien met Gods liefde van ieder van u.
Een gezegend nieuwjaar 2024!
Pastoor Johny
