In het deel van de Bergrede dat wij dit weekend horen, is het voor Jezus niet genoeg dat wij uiterlijk correct, volgens het boekje, handelen. Hij roept ons op tot een veel moeilijkere levensopdracht: nl. dat wij ook onze innerlijke motieven onderzoeken en aftoetsen aan zijn maatstaven. Wat dat kan betekenen, illustreert Hij op enkele domeinen.
Jezus zegt niet alleen: “Niet doden!" maar iemand uitsluiten uit onze liefde, is hem reeds doden in ons hart. Ook stelt Jezus ons voor dat wij bij ruzie onvoorwaardelijk de eerste stap zouden zetten naar verzoening: "Ga u eerst met uw broeder verzoenen!" Ten derde, Jezus zegt niet alleen: "Geen echtbreuk plegen!", maar Hij nodigt ons uit tegenover een gehuwde vrouw een ongepaste begeerte te beheersen tot in onze gedachten. Over het huwelijk nog het volgende. In het huwelijk verbindt God twee personen in zijn liefde. Dus: 'Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden” (Matteüs 19, 6). Dit ideaal is een kernwaarde voor Jezus; de eenheid binnen de huwelijksrelatie proberen te behouden. Tot slot pleit Jezus er voor om geen valse eed af te leggen maar oprecht te spreken zodat ‘zweren tot God’ overbodig wordt. Uw ‘ja’ moet een ja zijn en uw ‘neen’, een neen.
Deze idealen lijken onbereikbaar en onrealistisch. Toch ervaren wij dat het juist een goddelijke uitdaging is die ons meer mens kan maken. De Bergrede legt geen nieuwe wetten op maar spreekt een droom van God uit: "Wat zou het mooi zijn als gij zo zoudt handelen, want zo groeit onder u het Rijk Gods."
Wij worden meer mens als wij niet alleen uiterlijk in orde willen zijn maar ook de innerlijke verlangens en de motieven van ons hart laten zuiveren door de liefde. De wegwijzers uit het evangelie van vandaag geven ons daarvoor concrete aanduidingen.
Bewerking originele tekst door Luc
