Jaarlijkse viering PE Damiaan op 15 oktober 2023 + terugblik | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Nieuws
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
PE Damiaan Hoboken-Berchem-Kiel-Wilrijk

PE Damiaan Hoboken-Berchem-Kiel-Wilrijk

  • Startpagina
  • Contacten
  • Zoeken
  • Meer
    • Zoeken
    • Wat is een 'pastorale eenheid'? Pastorale Eenheid Heilige Damiaan: decreet, naam en zondagskerk Geloofskernen in de pastorale eenheid: overzicht Ons logo Kaarsen met logo van de PE Wie is wie en wie doet wat in de pastorale eenheid? Liturgie en gebed
      Overzicht van vieringen in de PE Heilige DamiaanContactpersonen uitvaartenContactpersonen doopselsContactpersonen huwelijkenJaarlijkse gezamenlijke viering
      Zorg en aandacht voor mensen - diaconie
      Onze visieZorginitiatieven in onze pastorale eenheidLinks en achtergrondlectuur
      Catechese en verkondiging
      Eerste communieVormselHuwelijksvoorbereidingOnline leertraject voor catechistenPastoraal aanbod na relatiebreuk of echtscheiding
      Financieel en materieel beheer
      De pastorale eenheid helpt u bij financieel & materieel beheerTarieven en vergoedingen
      Visietekst over de Algemene Verordening Gegevensbescherming Toekomstdromen Van HOBEKIWI naar DAMIAAN: terugblik 2017-2018 Een activiteit aankondigen? Links naar verdieping en vorming 10 mei, feestdag van Damiaan, onze patroonheilige
Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail
Kristus Koningkerk © Data sets Antwerpen.be
Wat is een 'pastorale eenheid'? Pastorale Eenheid Heilige Damiaan: decreet, naam en zondagskerk Geloofskernen in de pastorale eenheid: overzicht Ons logo Kaarsen met logo van de PE Wie is wie en wie doet wat in de pastorale eenheid? Liturgie en gebed
Overzicht van vieringen in de PE Heilige DamiaanContactpersonen uitvaartenContactpersonen doopselsContactpersonen huwelijkenJaarlijkse gezamenlijke viering
Zorg en aandacht voor mensen - diaconie
Onze visieZorginitiatieven in onze pastorale eenheidLinks en achtergrondlectuur
Catechese en verkondiging
Eerste communieVormselHuwelijksvoorbereidingOnline leertraject voor catechistenPastoraal aanbod na relatiebreuk of echtscheiding
Financieel en materieel beheer
De pastorale eenheid helpt u bij financieel & materieel beheerTarieven en vergoedingen
Visietekst over de Algemene Verordening Gegevensbescherming Toekomstdromen Van HOBEKIWI naar DAMIAAN: terugblik 2017-2018 Een activiteit aankondigen? Links naar verdieping en vorming 10 mei, feestdag van Damiaan, onze patroonheilige

Jaarlijkse viering PE Damiaan op 15 oktober 2023 + terugblik

Laatste aanpassing op donderdag 26 januari 2023 - 19:01
Afdrukken

Jaarlijkse viering op 15 oktober 2023

Noteer het nu al in uw agenda.
Verwittig nu al de mensen uit uw geloofskern.
En regel op tijd vervoer.
We verwachten u op 15 oktober om 11 uur
in onze zondagskerk, Kristus Koning, Louis Strausstraat 1,
voor onze jaarlijkse viering.
Een ontmoetingsmoment over de parochiegrenzen en districten heen.
Alle geloofskernen kijken over het eigen muurtje heen
en vormen samen HOBEKIWI
of de Pastorale Eenheid de Heilige Damiaan!

TERUGBLIK

 

2022: de viering van 23 oktober

klik hier voor een impressie in woord en beeld

en voor de homilie van Ronald Sledsens

2021

In 2021 was het coronatijd en konden we niet samen vieren. We hebben een jaartje live moeten overslaan.

In de plaats daarvan hebben we op 3 april een paasviering opgenomen. Je kan ze hier nog bekijken.

18 oktober en kerstviering 2020

Voor de derde keer zouden we in het najaar een gemeenschappelijke viering van alle geloofskernen in de PE H. Damiaan organiseren. Corona heeft er anders over beslist.

Om de groeiende verbondenheid kracht bij te zetten ontving elke parochiekern een kaars met logo van de PE.

Ze wordt op 18/10 bij het begin van de viering aangestoken.

En bij de intenties nemen we de volgende op: “We bidden voor alle mensen uit Hoboken, Berchem, Wilrijk en het Kiel, in het bijzonder voor hen die getroffen zijn door het coronavirus, en voor alle mensen die zich inzetten voor verbondenheid in onze pastorale eenheid de Heilige Damiaan.”

In december hebben we een kerstnachtviering opgenomen. Je kan ze hier nog bekijken.

27 oktober 2019

Zowat 300 mensen maakten samen gemeenschap in Kristus Koning op 27 oktober om 11 uur.
Samen bidden en zingen schept verbondenheid!
Dank aan alwie erbij was. Dank aan alwie er een geslaagde viering van maakte!

Een impressie van Jan de Roeck bij de viering in Kristus Koningkerk van 27 oktober

Waar haalt onze Pastorale Eenheid zijn adem vandaan?

In oktober vorig jaar kreeg de Pastorale Eenheid Damiaan vorm met de aanstelling van een team. Op 27 oktober was er opnieuw een viering in het teken van Damiaan, onze patroonheilige. Men wilde het vuur brandend houden.

Ondertussen is er in onze parochiekernen wel enige aarzeling of het allemaal de goede kant op gaat. Is de PE enkel een schaalvergroting omwille van de bloedarmoede van de vroegere parochies? Of is er een nieuwe 'animo'? Er leven heel wat vragen: hoe voelen mensen zich nog thuis in onze kerken met hun kleine groepje, waar en hoe gebeurt er een levendige catechese voor kinderen, hoe vangen we het tekort aan voorgangers op enz.?

Tijdens de viering in onze zondagskerk Kristus Koning kregen we alleszins al een opkikkertje. Het doet deugd om te voelen dat we over de kleine grenzen heen, toch samen kerk kunnen zijn. En als dan vooraan naast onze deken Ronald ook nog enkele priesters van Afrikaanse oorsprong staan, krijgt onze samenkomst ook een kleurtje mee van de Wereldkerk. Het oproepen van zo'n krachtige figuur als pater Damiaan doet ook wel heel wat. Ronald gaf ons via hem een stootje mee om in de goede richting te evolueren.

Wat leert Damiaan ons voor onze dagelijkse inzet?

  1. Damiaan heeft op het eerste zicht geen spectaculaire dingen gedaan. Hij kwam op het eiland Molokai tussen uitgerangeerde melaatsen en is daar gebleven. Zijn kracht lag juist in dat aanwezig zijn. Een diepe solidariteit. En gaandeweg werd hij één van hen, een zieke medemens die zo de boodschap van Jezus uitdroeg.
  2. Damiaan heeft ja gezegd. Eerst was zijn broer van plan om in Hawaï missionaris te worden. Toen die door ziekte het moest laten afweten, zei Damiaan vastbesloten 'Dan is het mijn beurt!' En hij ging ervoor.
  3. De naastenliefde van Damiaan was van een speciale soort. Er is in de samenleving wel een vangnet voor mensen met problemen, maar er zijn vele mensen die onder dat net terecht komen, waar niemand nog iets voor doet. Precies daar richtte hij zijn aandacht op. En hij deed dat in samenwerking met anderen. Hij was niet een 'zacht broodje', kwam in conflict met zijn oversten, maar deed met veel geduld voort met zijn naaste medewerkers.
  4. In het onmogelijke toch hopen op een beetje uitzicht. Damiaan heeft voor zijn zieke en afgeschreven gemeenschap zeker het verschil gemaakt. Hij boorde energie aan bij uitgebluste mensen en gaf hen hun waardigheid terug. Dat is toch echt gemeenschap van Jezus zijn, hé!'
  5. Er niet voor terug schrikken om je bron te vermelden. Damiaan zou het er moeilijk mee hebben, dat wij onze identiteit als gelovige en christen binnenkamers houden omdat de omgeving er geen oren naar heeft. Hij wou uitdrukkelijk dat we er voor uit komen, waar onze bron ligt.

Deze 5 punten kunnen voor ons wel een programma zijn, dacht ik zo.

Het evangelie van die zondag was dan weer een uitnodiging om ons niet op te sluiten in zelfgenoegzaamheid. Je weet wel, iedereen draait wel eens rond zijn eigen kerktoren en doorbreekt maar moeizaam dat eigen kringetje met vertrouwde gezichten. De farizeeër die naar de tempel ging was in alle opzichten een voorbeeldig kerkganger, die zijn plichten deed, die een ruime gift gaf voor de armen, maar wat hem fundamenteel ontbreekt is: de openheid naar anderen, en tegelijk de openheid naar God. 'Hij bad bij zichzelf: 'God ik ben blij dat ik niet ben zoals de anderen!' De tollenaar, die met zijn leven er helemaal naast zat, erkent zijn falen en opent zich voor ontferming.

Wij voelen ons dan ook uitgedaagd om uit onze beslotenheid en eigen gelijk te treden en ons gedragen te weten door die grote ontferming.

Met het glas te heffen na de viering hebben we met een knipoog naar elkaar gezegd: je mag op mij rekenen! Dan gingen onze wegen weer uit elkaar.

pdf van deze impressie

De homilie van Ronald Sledsens

Beste mensen

Wij kennen dit evangelie zo goed dat we er meteen een cowboy- en indianenverhaal van maken: die farizeeër is de "bad Guy" en die tollenaar de "good Guy". Door die vooringenomenheid ontgaat ons waarschijnlijk de clou. Misschien moeten we wat aandachtiger kijken naar die twee jongens. De eerste, de Farizeeër is eigenlijk een ideale kerkganger. Laat ons eerlijk zijn. Wij hebben niks liever dan bezoekers die vooraan komen zitten en het is voor ons als voorgangers veel plezanter als we contact voelen met de kerkgangers, dan voelen we tenminste bij het bidden dat we samen een gemeenschap zijn. Bovendien staat er, dat hij van zijn inkomen 10 % schenkt en dat is veel meer dan van hem verwacht werd en alleszins meer dan wat ik geef aan de kerk. Hij onderhoudt met zijn geld de tempel, dus kan het dak worden gerepareerd, het personeel worden betaald. Hij kan er met opgeheven hoofd binnenkomen. De tempel ziet er netjes uit en dat is aan hem te danken. En ook voor de armen, de weduwen en de wezen draagt hij zorg. Kortom, die farizeeër is een prima kerel.  Onze kerken zouden er heel wat beter voor staan als alle kerkgangers zo zouden zijn.

Eigenlijk moet je meer moeite hebben met die man achteraan, die tollenaar. Hij komt aan de kost door mensen af te zetten, door belasting te heffen voor de bezetter, ‘ne zwarte’ zeiden ze 75 jaar geleden. Hij verraadt zijn volk, hij perst het uit. Zo moeten we het verhaal begrijpen, anders begrijpen we de clou niet. Er waren 2 kerkgangers, niet een verwaande kwast en een sympathieke tollenaar, maar een die voorbeeldig was, de droom van elke parochie, geëngageerd met de liturgie, maar ook zijn plichten jegens de gemeenschap vervullend, een vriendelijk man die iedereen recht in de ogen kon kijken. En een ander, een verrader, die de blik van de anderen vermijdt, die door zijn keuzes en gedrag de toekomst van de joodse kerk bedreigt en die haar regels met voeten treedt. De sympathie van de joodse toehoorder ging evident naar de farizeeër want hij was meer dan rechtschapen en beter dan de meesten van ons. En toch gaat de voorkeur van God uit naar die tollenaar, zegt Jezus. Dat is de onthutsende clou van het verhaal. En die voorkeur van God is bepaald door het gebed dat de heren uitspreken.

De farizeeër stond daar met opgeheven hoofd en “bad bij zichzelf”. Het staat er niet voor niks. Er staat niet: hij bad in zichzelf maar hij bad bij zichzelf. M.a.w. hij is zijn eigen godje, hij is helemaal ingenomen van zichzelf. Er is uiteindelijk in zijn hart veel minder ruimte voor God dan voor zijn eigen ego. Hij vergelijkt anderen voortdurend met zichzelf die hij tot maat neemt. Daarom kan die tollenaar er bij hem niet in. Hij wijst hem af. De tollenaar daarentegen bidt met gebogen hoofd en weet dat hij de genade van God en van zijn medemensen hard nodig heeft. Hij is niet vol van zichzelf. Bij hem is plaats voor anderen en daardoor dringt zijn gebed door de wolken heen.

Sedert een jaar worden wij Pastorale Eenheid Damiaan genoemd. Wij zijn dat natuurlijk niet, wij moeten dat worden. Heel veel mensen hier dragen met recht hun parochie of gemeenschap hoog in hun hart, sommigen onder ons hebben 30, 40 jaar dienst aan de parochie erop zitten, dag en nacht soms, in het weekeinde en in de week en hopelijk gaan ze er nog een heel tijdje mee door. We kunnen niet genoeg dankbaar zijn voor jullie onophoudelijke inzet. Maar heel af en toe, als we die organisatorische asem van de Pastorale eenheid beginnen te voelen, hebben we een tikkeltje te veel de neiging van de farizeeër om aan ons zelf genoeg te hebben om bij onszelf te zeggen: het zal mijn tijd wel doen of waarom nu al ingrijpen als het nog loopt. Alleen is het niet ‘mijn’ tijd, het is Gods tijd waar we samen verantwoordelijk voor zijn.  Juist dat besef, zoals die tollenaar dat had, zegt Jezus, dat we onszelf niet genoeg zijn verbindt ons met de Geest van God. Het allerheiligste naderen wij het dichtst wanneer wij, als de tollenaar, beseffen dat wij anderen en mekaar nodig hebben. Maar laten we over samenwerking boven onze geloofskernen uit niet lichtzinnig doen. Dat is niet gemakkelijk want mensen die lokaal verantwoordelijkheid dragen zijn door den band mensen met een grote persoonlijkheid en dat botst nogal eens. Damiaan was ook een persoonlijkheid en korte tijd na zijn aankomst op Molokaï, waar hij zo verschrikkelijk veel werk zag, had hij aan zijn bisschop een medewerker gevraagd. Eerst kreeg hij een Nederlander, die na 6 jaar vervangen werd door een Franse Pater. Ze waren allebei 10 jaar ouder dan hij en ze waren niet zomaar bereid om het hulpje van Damiaan te zijn. De relatie werd telkens weer vertroebeld door meningsverschillen. Het was niet mogelijk om samen te wonen. Maar Damiaan paste zich aan. Ondanks de verschillen bleven zij samenwerken voor hetzelfde doel en waren zij elkaar tot biechtvader, vertrouwden ze elkaar hun zonden en tekorten toe.

We zouden over Damiaan met geen woord meer reppen als hij van Tremelo niet naar de picpussen in Leuven was gegaan, van Leuven niet naar Hawaï was gegaan en van Hawaï niet naar Molokaï was gegaan om daar helemaal achteraan op de maatschappelijke ladder bij de meest kwetsbaren te gaan staan. Niet meer over hem spreken als hij niet buiten zijn eigen kring was gestapt. En hij zou verwonderd opkijken als hij zich vandaag op een pedestal zou zien staan want hij is geen heilige aan wie wij iets moeten vragen; maar een heilige die aan ons iets vraagt… om buiten ons eigen kringetje te treden en om als kinderen van onze tijd en als christenen teken te zijn dat we de ik-gerichte tijdgeest blijven overstijgen. En hij is de patroonheilige van onze PE. Danneels zei over Damiaan: Kijken naar een heilige is lezen in het prentenboek van Gods eigen kwaliteit. We kijken dwars door de heilige heen om de Heer te zien. En om Hem na te volgen. Hoe kunnen wij Damiaan navolgen in onze PE? Als je zijn biografie leest ontdek je 5 manieren om dat te doen:

Ten eerste: door te blijven, niet weg te lopen en door er gewoon te zijn: Damiaan kon zijn melaatsen niet genezen. Maar wat hij wel kon, was bij hen blijven. Gewoon er zijn, zondags in uw gemeenschap en af en toe hier in de zondagskerk. Terwijl er zoveel mensen zijn die het geloof onverschillig laat, zelf niet gaan lopen. We moeten vertrouwen hebben dat wij door te doen wat wij doen, anderen doen nadenken.

Ten tweede: door ‘ja’ te zeggen op onverwachte vragen: Damiaans oudste broer, Pamfiel, was bestemd voor de missie op Hawaï maar hij werd ziek. Damiaan zei gewoon: ‘dan is het mijne toer. Ik ga.’ Elke geloofskern binnen de PE is fragiel, onverwachts kunnen mensen met grote betekenis wegvallen. Dan is het aan u om te zeggen, nu is het mijne toer, ik neem dat op. ‘Ja zeggen’, zou Damiaan zeggen, want het is God die spreekt.

Ten derde: als je gelooft zijn er geen hopeloze zaken: Damiaans biografie is een aaneenschakeling van tegenslagen en onmogelijkheden. Zijn antwoord erop is iedere keer: naastenliefde. Bij God is niets onmogelijk. Net zoals Molokaï kent elke plek zijn uitgestotenen, zijn afgestotenen en gemarginaliseerden. Ze zijn niet te tellen rondom ons: alcoholici, drugpatiënten, zwaar depressieven, eenzame ouderen, hopeloze jongeren, vreemdelingen en vluchtelingen met have noch goed. En nog zovele anderen aan wie we vaak niet denken maar die door de mazen van het sociale net vallen. Onder dat net is er altijd weer nood aan christelijke naastenliefde. Wij kunnen niet veel doen, maar wat we kunnen doen moeten we blijven doen, nog beter doen, want voor wie gelooft, is er altijd hoop, want er is de liefde.

Ten vierde: geloven maar ook doen: Boven Damiaans bed hing dat vers uit de Jakobusbrief: ‘Vergis u niet: alleen horen is niet genoeg, u moet wat u gehoord hebt ook doen.’ (Jak 1,22) Damiaan zegt ons: ‘Zonder werken is het geloof dood.’

Ten vijfde: God niet doodzwijgen: We zijn vaak bang om te tonen dat we geloven en dat we bij God onze kracht halen… Damiaan had geen schrik om het woord ‘God’ te laten vallen en zijn bron te onthullen. Damiaan was niet bang voor bronvermelding. Hij zou ons stilzwijgen over God niet begrijpen.

Beste mensen van de PE Damiaan: ‘erbij blijven en niet weglopen, ja zeggen op vragen die je nooit had verwacht, geloven en werken’; nooit zeggen: ‘Er is toch niets meer aan te doen.’ Niet zwijgen over waar je het allemaal haalt, God niet doodzwijgen… Dat is Damiaan navolgen. En daarom werd hij heiligverklaard. Misschien moeten we hem toch ook iets durven vragen. Dat hij ons de vermetele kracht schenkt om als PE zo verder te gaan.

pdf van deze homilie

Enkele foto's van Jos Van Reusel

de voorgangers © Jos Van Reusel
Eerste lector Gilberte Valkeneers © Jos Van Reusel
Eerste lezing door Francine Bollen © Jos Van Reusel
Het evangelie wordt gelezen door diaken Jean-Marie Houben - acoliet links Armand Janssens © Jos Van Reusel
Mia Berckmans leest de voorbede © Jos Van Reusel
van links naar rechts: Serge Takamba, Ernest Kabongo, Ronald Sledsens, Francine Bollen en Mia Verbanck © Jos Van Reusel
Mia Verbanck leest de bezinningstekst na de communie © Jos Van Reusel
sfeerbeelden van de receptie © Jos Van Reusel
sfeerbeeld 2 van de receptie © Jos Van Reusel
sfeerbeeld 3 van de receptie © Jos Van Reusel
sfeerbeeld 4 van de receptie © Jos Van Reusel
Vorige Volgende

Aankondiging tweede gezamenlijke viering op 27/10/2019

Op 14 oktober 2018 had de startviering van de Pastorale Eenheid, de Heilige Damiaan, plaats in onze zondagskerk, Kristus Koning. Ze werd druk bijgewoond door circa 700 mensen en velen hebben de vieringen en de aansluitende drink als deugddoend ervaren. Daarom gingen er stemmen op om het initiatief jaarlijks te herhalen.

Dat idee viel niet in dovemansoren! Het team van de Pastorale Eenheid legde de volgende editie vast op zondag 27 oktober 2019 om 11 uur.

De viering staat in het teken van onze patroonheilige, pater Damiaan, die op 11 oktober 2009 – dus tien jaar geleden – heiligverklaard werd. Na de viering wordt de aanwezigen een glas aangeboden.

We nodigen de mensen uit alle geloofskernen in Hoboken, Berchem, het Kiel en Wilrijk uit om die zondag samen te komen vieren.

We hebben begrip voor het feit dat vele gelovigen bejaard of minder mobiel zijn en dat het voor hen helemaal niet makkelijk is om zich te verplaatsen naar de zondagskerk. Toch hebben ook zij het recht om zich minstens eens per jaar opgenomen te weten in de grote zingende gemeenschap van onze pastorale eenheid. Daarom vragen we dat vrijwillige chauffeurs en begeleiders op het openbaar vervoer zoveel mogelijk mensen uit de verschillende geloofskernen naar Kristus Koning brengen.

Voor wie vlot te been is: trams 2 en 6 en bussen 22, 180, 181, 182, 183, 500 stoppen op stapafstand. Ook VELO-Antwerpen heeft haltes in de buurt (293 Edgard Castelein en 276 Corbusier).

Op dit ogenblik zijn er werken aan de gang in de Volhardingsstraat en enkel andere straten in de Tentoonstellingswijk. De kerk is dus best bereikbaar via de Jan de Voslei en via de Pestalozzistraat (enkelrichting, in te rijden vanuit de Jan van Rijswijcklaan).

Van harte welkom! We kijken erg uit naar dit ontmoetingsmoment!

Het team van de Pastorale Eenheid: Ronald, Mia, Luc, Evelien, Jean-Marie, Leon, Raf, Stanny en André

14 oktober 2018: meer dan 500 mensen woonden startviering PE Damiaan bij

Een ruime delegatie van elke parochie. Een volle kerk!
Een warme en stijlvolle viering, voorgegaan door Ronald Sledsens, omringd door pastores uit de hele Pastorale Eenheid.
Op de eerste rij de leden van het aan te stellen team, geruggesteund door honderden mensen.
Lees hier zijn homilie.
Aansluitend was er een receptie achteraan in de kerk.
Dank aan al wie zijn steentje bijdroeg aan deze geslaagde viering!
Misschien was u er ook bij?
U ziet hieronder enkele foto's uit een fotoreportage van Annelies Van Heyst.
En een verslagje van Jan de Roeck, gebedsvoorganger en contactpersoon in Sint-Jan Vianney (Wilrijk).

een volle kerk © Annelies Van Heyst
intredeprocessie, rechts Armand Janssens © Annelies Van Heyst
lector Gilberte Valkeneers © Annelies Van Heyst
lector Vinciane De Keyser © Annelies Van Heyst
Lector Hilde Bomans © Annelies Van Heyst
diaken Theo Decker leest het evangelie © Annelies Van Heyst
Pastoor-deken Ronald Sledsens tijdens zijn gesmaakte homilie © Annelies Van Heyst
aanstelling van het team, van links naar rechts: André Waegemans, Stanny Scheipers, Jean-Marie Houben, Leon Boeyen, Raf Geurts, Luc Beeldens, Mia Verbanck en Evelien Van Heyst © Annelies Van Heyst
de pastorale werksters, parochie-assistenten en gemandateerde voorgangers aan de linkerkant © Annelies Van Heyst
de gemandateerde voorgangers aan de rechterkant © Annelies Van Heyst
lector Mia Berckmans © Annelies Van Heyst
Bij het Onze Vader © Annelies Van Heyst
organist Geert Huylebroeck © Annelies Van Heyst
de concelebrerende priesters tijdens het Onze Vader © Annelies Van Heyst
voorbereiding van de receptie  © Annelies Van Heyst
voorbereiding van de receptie © Annelies Van Heyst
sfeerbeelden van de receptie © Annelies Van Heyst
sfeerbeelden van de receptie © Annelies Van Heyst
sfeerbeelden van de receptie © Annelies Van Heyst
Vorige Volgende

Jan De Roeck, gebedsvoorganger en contactpersoon in Sint-Jan Vianney (Wilrijk) was erbij en beleefde het gebeuren als volgt:

"Veel volk op de viering in Kristus Koningkerk - Pastorale eenheid Damiaan geïnstalleerd op 14 oktober

Zo'n 500 mensen verzamelden op zondag 14 oktober om 11 uur. Het was lang geleden dat er zich in de middengang van de kerk een lange rij vormde van gebedsvoorgangers, diakens, priesters, voorafgegaan door misdienaars met kaars, enkele kapelheren, en met achteraan de leden van de plaatselijke kerkraad. Het moest een feestelijk moment zijn. Het orgel zette alle registers open.

Want na twee jaar voorbereiding startte nu de Pastorale Eenheid, die een groot gebied wil coördineren, namelijk Hoboken, Kiel, Wilrijk en Berchem, d.w.z. 17 parochies, een wijkparochie en een kapelanie. De parochies worden voortaan gezien als 'geloofskernen', die samengebundeld worden door één pastorale ploeg van acht personen onder de leiding van deken Ronald Sledsens. De verantwoordelijkheid is opgedeeld: voor liturgie en gebed zijn dat Mia Verbanck en Luc Beeldens, voor verkondiging en catechese is dat Evelien Heyst, voor gemeenschapsopbouw (verenigingsleven) is dat Jean-Marie Houben, voor diaconie en solidariteit zijn dat Leon Boeye en Raf Geurts, voor het materieel en financieel beheer zijn dat Stanny Scheipers en André Waegemans.

Zij werden in deze plechtige viering aangesteld om samen de Pastorale Eenheid uit te bouwen. Ik sprak al van de bundeling van parochies, maar er is meer: ook de pastorale verantwoordelijken binnen de zorgsector zitten in dit geheel (ziekenhuizen, zorgcentra enz...), de scholen, de spiritualiteits- en gebedsgroepen, de religieuze gemeenschappen … Je ziet ... een heel netwerk.

En ... de kerk van Kristus Koning wordt als zondagskerk de plaats waar elke zondag een eucharistie gewaarborgd is.

Dat betekent natuurlijk niet dat de plaatselijke vieringen overbodig worden. Zo dicht mogelijk bij de buurt waar mensen leven en werken, in de zorgcentra en ziekenhuizen worden mensen verzameld die willen bidden en vieren. De verantwoordelijken voor liturgie en gebed zullen alles doen om de plaatselijke gebedsleiders te ondersteunen voor die taak. En in de mate van het mogelijke worden de enkele priesters, die we nog hebben, ingezet om voor te gaan op die plaatsen. 

Maar op die zondag zaten we dus met zijn allen in de ruime Kristus Koningkerk en zongen we uit volle borst het openingslied 'Volk van God zijn we hier samen, heel de wereld in ons hart'. De gebedsvoorgangers, diakens en priesters namen plaats in een kring rond het altaar. Deken Ronald ging voor in deze eucharistieviering en gaf een opmerkelijke duiding van het evangelie van Mc 10, 17-30: de ontmoeting van Jezus met de rijke jongeman. Ronald benadrukte: Jezus ziet dat deze man zich aan de geboden houdt – hij liegt niet, hij steelt niet, hij moordt niet – maar daar blijft het bij. Hij doet niets kwaads, maar hij doet eigenlijk ook niets goeds. Want als je God bovenal bemint en van je naaste houdt als van jezelf, dan kan je niet zo gehecht zijn aan je materieel bezit, vasthangen aan luxe, gebonden aan het geld. Het is de enige keer in het Marcusevangelie dat op de vraag van Jezus om hem te volgen een 'nee' komt. De man kan zich niet losrukken van zijn welvaartsleventje.

De band met de situatie van onze dagen is snel te maken: we leven hier meestal in welvaart, hebben een goed sociaal systeem, een ziekenzorg en bejaardenopvang die zeker niet slecht is. En blijkbaar hebben vele mensen God of zijn hulp niet nodig. Het aantal praktiserende mensen is tot een dieptepunt geslonken. Met al onze rijkdom en de reclameboodschappen over supergezonde en superknappe mensen ... we kunnen 'het rijk van God' niet opvragen met onze gps, want het 'rijk van God' wijst ons op de grote tegenstellingen: dat er naast die rijkdom ook zoveel armoede is in de wereld, dat er een prachtige natuur is, maar die ook vervuild en vernietigd kan worden, dat wij met onze dromen van gezondheid ook geconfronteerd worden met ziekte, aftakeling en dood. Jezus wijst verder dan de kleine belangen. Als de rijke man als ambitie heeft om het 'eeuwig leven' te verwerven, dan vraagt Jezus om hier en nu een perspectiefwissel te maken: je moet nu worden als kinderen, nu je rijkdom achterlaten, nu dienaar worden i.p.v. heerser ... Een hele 'ommekeer' (bekering).

En dat moet het opzet zijn van onze pastorale werking, in het spoor van Damiaan, die alles achterliet, zelfs zijn gezondheid. Ronald riep ons dan op om op deze verkiezingsdag ook nog eens te kiezen in deze kerk, namelijk voor de weg van Jezus.

Rijkdom en bezit zijn geen doel, maar een middel. Een middel om het doel te bereiken, en dat is 'Bemin God bovenal, en uw naaste gelijk uzelf'.

Na deze plechtige viering, waarin de teamleden met de hand op de Bijbel hun engagement uitspraken, werden de aanwezigen uitgenodigd om nog even na te praten en op deze start te klinken met een glas schuimwijn of fruitsap. Ook wij gingen niet van daar heen zonder engagement. Dinsdag 16 oktober verzamelden de leden van de kernteams zich al voor de concrete start van deze Pastorale Eenheid.

We hopen u regelmatig op de hoogte te kunnen stellen van de resultaten. Wordt dus vervolgd!"

 

Lees meer

Hoe brengen we meer natuur in de stad? Deze 5 steden doen dromen
readmore

Hoe brengen we meer natuur in de stad? Deze 5 steden doen dromen

icon-icon-artikel
Thomas van Aquino: afgeserveerd, maar verrassend actueel © CC Carlo Crivelli (1435-1495) National Gallery Londen via Wikimedia Commons
readmore

Thomas van Aquino: afgeserveerd, maar verrassend actueel

icon-icon-artikel
Paus Benedictus XVI © Philippe Keulemans
readmore

Benedictus XVI is als paus afgetreden wegens slapeloosheid

icon-icon-nieuws

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2023 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook