Dries Geeraert student theologie
De Eucharistie is niet gewoon een ritueel of een gewoonte. In de Hostie en Wijn ontmoeten we Jezus Christus, de Verrezene.
De Hostie is het Lichaam van God, en als wij dat tot ons nemen worden ook wij deel van dat Lichaam van God.
Wij worden allen één in Christus. Het is het kloppende hart van ons geloof, onze Kerken onszelf.
De abrupte schok van de lockdown dreef ons uiteen als schapen zonder herder. Verloren en in het duister.
Wij waren afgesneden van dat Levende Brood en het Lichaam van God dat wij vormen was versplinterd.
Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn bij uitstek feesten van leven en hoop.
Toch hebben we deze zonder de aanwezigheid van Christus in brood en wijn moeten vieren.
Maar toch kunnen we dankbaar zijn. Het was een leerzame periode. Het besef is groter dan ooit dat een mis via televisie of internet nooit genoeg kan zijn.
Christenen zijn mensen van gemeenschap. Niet alleen vieren we samen in gemeenschap, maar als we delen in brood en wijn zijn we verbonden met allen.
De Hostie verbindt ons met alle gelovigen op deze planeet maar ook met alle gelovigen in de eeuwen voor en na ons die ooit ter communie gaan, gingen of zullen gaan
Het verbindt ons met uitstek met Christus zelf. Nooit was het besef groter dan nu, dat Christus bron is van leven.
Van onszelf maar van de hele gemeenschap. Dat werd eens zo duidelijk wanneer dat versplinterde Lichaam van Christus weer samen kon komen, al was het met 1,5 meter afstand.
Achter maskers en handgel werden we terug verenigd in en met Hem.Godzijdank.
Pauline Popelier MisdienaarsTerVichten
Ik ben al 3 jaar misdienaar. Normaal moeten wij om de 5 weken met een groepje de mis dienen.
Nu door Corona is dit al een hele tijd geleden. Het is raar om dat een hele periode niet te doen.
Tijdens Corona hebben we samen met de misdienaars een Zoom- sessie gehouden en even bijgepraat.
Benoit en Marie-Hélène de Maere d’Aertrycke
Gedurende de Lockdown was het een heel bijzondere periode, dit zijnde tijdens de vasten, waar alle lezingen en teksten van iedere dag in correlatie konden worden gebracht met de "Vastenperiode".
Het was zeer intens, en heeft zeker ons ervaring rond Pasen en rond de Schepping een nieuwe visie gegeven.
Het is ook zo dat de gebeden 's morgens, 's middags en 's avonds een rythmeaan onzedag gaven.
De verschillende aanrakende momenten met de Paus waren ook heel universeel; de wereld bad samen op hetzelfde moment...
Wij konden daar een ervaring voelen met de hele wereld.
Iedere zondag konden wij op tv de zondagsmis volgen, en dit op verschillende plaatsen, het was ofwel Lourdes, Parijs,Grimbergen en ook op andere plaatsen etc...een heel intiemmoment. Hier willen wij ook in het bijzonder de hele ploeg van Vincentius Team van harte bedanken voor de mooie teksten, gebeden, lezingen en homilïen die wij onderweg mochten ontvangen.
Een grote verbondenheid was dat! Dank u voor dit.
Met het herstarten van de mis verleden week, hadden wij een dieper gevoel van verbondenheid met onze Vincentius gemeenschap.
Het was ook met heel veel emotie naar de communie teruggaan na zoveel weken...
Het worden andere tijden, met andere manieren van bidden. Dat heeft ons wel heel veel deugd gedaan.
Lore Vanderbeken MisdienaarsTerVichten
De eerste keer misdienen was anders! Iedereen zat ver van elkaar, dat was heel erg raar. In Vichte is er de 3-tegel regel, dat wil zeggen dat je altijd op 3 tegels van de andere mensen moet blijven, behalve als de mensen in je bubbel zitten.
Je mag ook niet meezingen, dat is niet leuk, want het is dan zo stil in de kerk.
Of je zou je mondmasker moeten aandoen, maar dat is ook raar vind ik. We mogen ook niet veel doen als misdienaar, dat vind ik jammer.
Nu moeten we met een kaars staan tijdens het evangelie en we moeten ook een kaars aanbrengen als de priester de gaven aanbrengt.
Dat is niet zoveel, anders mogen we het evangelieboek dragen, offerande staan, gaven aanbrengen enafdienen.
Toch ben ik blij dat we terug mogen starten want zo zien we de andere misdienaars eens terug! Het is zolang geleden.
We belden wel eens met Zoom, maar dat is niet hetzelfde.
Na de viering kunnen we ook wel helpen om de stoelen te ontsmetten, want dat moet na iedere viering gedaan worden als er snel terug mis is.
In Vichte is er iedere dag mis, dus moet altijd alles ontsmet worden. Heel veel werk, maar gelukkig hebben we veel mensen die willen helpen bij ons.
De kerken waar er nu mis doorgaat moesten volledig gepoetst worden. Ik ben met mijn mama en nog vrijwilligers ook de kapel in Tiegembos gaan poetsen.
Daar worden veel kindjes gedoopt. Het was wel leuk, want er was ook iemand uit mijn theatergroep.
Nu we niet naar school mogen zie ik niet veel vriendinnen meer, dus het was wel fijn om eens iemand terug te zien.
Hopelijk vinden ze snel een oplossing tegen het virus, zodat weer meer activiteiten kunnen doorgaan, ook met onze misdienaarsgroep.
