Foto's van de afscheidsmis en - receptie kan je bekijken door onderstaande foto aan te vinken!
Interview Ignace Vandenbogaerde
Op zaterdag 29 februari om 17u. in de Sint-Arnolduskerk te Tiegem neemt Ignace Vandenbogaerde officieel afscheid als koster-organist. Daarmee sluit hij een 100-jarige kosterloopbaan van de familie Vandenbogaerde in zijn geboortedorp Tiegem af. Wat is het heerlijk en leerrijk om uit de mond van de geboren verteller Ignace de geschiedenis van het geslacht Vandenbogaerde te zien herleven!
Een groot gezin
Mijn vader Jozef Vandenbogaerde trad in het huwelijk met Madeleine Vindevogel. Haar vader Hektor Vindevogel, Torie Mulders in de volksmond, was molenaar en in die tijd een zeer gekende dorpsfiguur in Tiegem. Jozef en Madeleine kregen samen 14 kinderen nl. 9 jongens en 5 meisjes. Van die 14 kinderen zijn er nog 12 in leven. Een hele tijd woonden vader en moeder in het souvenirwinkeltje, later het bronnenhuis genoemd. Dit is het huis in de nabijheid van de kapel in het Sint-Arnolduspark. Later in 1953 verhuisden zij naar de Kapellestraat, dichter bij de dorpskerk. Ik (° 1955) ben de 11de in de rij. Vader was kleermaker van beroep en later thuiswever. Moeder was erg structureel en dat was ook nodig bij de opvoeding van die 14 kinderen.
Ignace is de 4e persoon rechts bovenaan.
Jozef en Hubert Vandenbogaerde
Mijn nonkel Hubert speelde zijn eerste noten als organist in de Sint-Arnolduskerk onmiddellijk na WO I. We zijn dan in het jaar 1919. Door allerlei omstandigheden (gezin, werk, hobby’s…) liet hij zich regelmatig vervangen door zijn broer Jozef. Samen met nonkel Hubert en gemeentesecretaris Arnold Supply richtte mijn vader kort na WOII het SintArnolduskoor op . Nonkel Hubert was organist-koster tot 1959. Op kerstavond van dat jaar kreeg hij een hartstilstand. Omwille van dit plotse overlijden was vader Jozef plotseling voltijds koster-organist. Vanaf toen waren wij niet meer weg te slaan van het kerkgebeuren. Net als bij mijn 2 oudere broers Arnold en Hendrik was het doksaal onze tweede thuis. Daar kregen wij de liefde voor het orgel als het ware met de paplepel binnen.
3 broers koster-organist
In 1979 zei mijn vader: “Ik stop ermee. Het is genoeg geweest. Jij moet het nu van mij overnemen. Het gaat u nooit spijten!” Dus 40 jaar geleden begon voor mij een zeer boeiende periode als koster-organist. Ik had voordien nooit een orgelopleiding gehad. Bij mij was het net als bij mijn 2 oudere broers van ‘al doende leert men’. Ik was toen 24 en had meer dan 10 jaar niet gespeeld. Ik twijfelde wel wat aan mezelf of ik het wel zou aankunnen. De toenmalige pastoor Vandendriessche motiveerde mij met volgende Franse spreuk:
“On n’est pas maître d’un seul coup!”.
Na mijn lagere school, trok ik naar het Sint-Jan Berchmanscollege te Avelgem. Daar volgde ik 6 jaar ASO nl. de richting modern – wetenschappelijke. Mijn broer Arnold (° 1947) volgde evenwel conservatorium en werd later koster-organist te Waregem. Mijn andere broer Hendrik (°1953) was organist-koster te Zwevegem. Naast mijn kosterschap was ik ook nog eens zelfstandig handelaar in metaalconstructies en batterijen. Toen leerde ik ook mijn vrouw Mieke Demeyere kennen. Mieke, ook afkomstig van Tiegem, en ik kregen samen 4 kinderen: Sebastiaan, Bernadette, Jonathan en Isabel.
Tiegem, Vichte en Heirweg
In 2001 vroeg priester Luc Vandemoortele of ik naar Vichte ook wou komen spelen om koster Jozef Vanoverbeke te vervangen. 7 jaar later in 2008 kreeg ik opnieuw een vraag van E.H. Vandemoortele om ook op de Heirweg te komen. Dit was ter vervanging van Paul Vandendriessche. Door het feit dat het aantal misvieringen verminderde, was dit vrij goed te combineren met mijn opdracht in Tiegem.
Meer organist, minder koster.
De taak van een koster heb ik met de jaren gevoelig zien afnemen. Kazuifels klaarleggen, toezien op de inkomsten, altaarbekleding… werden meer en meer aan lekenhelpers toevertrouwd. Dit had als voordeel dat ik me meer kon toeleggen op het spelen van het orgel en het inoefenen van nieuwe en aangepaste liederen. Weet je welke Bijbeltekst me altijd is bijgebleven en vroeger stond afgebeeld op het middenschip van de Sint-Arnolduskerk? Namelijk deze zin:
“De schoonheid van Uw huis heb ik liefgehad en de plaats der woning Uwer heerlijkheid”. Dit is zowat mijn lijfspreuk geworden.
Wat nu?
Nu kan ik nog wat meer tijd vrij maken voor mijn vrouw en mijn kinderen, die alle 4 het huis uit zijn. Ook tijd om mijn huis zelf wat op te knappen. Ik knutsel enorm graag. Eigenlijk ben ik naast musiceren, heel erg aangetrokken naar het tekenen en schilderen. Vooral pentekenen doe ik dolgraag. Voor elke jubilee maak ik op vraag van het Anzegemse gemeentebestuur een pentekening met daarop de parochiekerk. Natuurlijk mag men altijd op mij als organist beroep doen om ergens in te springen. Het koor cantate, samensmelting van de 2 koren uit Tiegem en Kalster, o.l.v. dirigent Jozef Steenhaut mag ook altijd op me rekenen.
Met een dankbaar gevoel nemen we namens de Pastorale Eenheid Vincentiusgemeenschap op zaterdag 29 februari om 17 u in de kerk te Tiegem officieel afscheid van een eeuw kosterschap Vandenbogaerde. Dit is zonder twijfel meer dan een mijlpaal in de parochiegeschiedenis van Tiegem. Na de viering volgt er voor alle aanwezigen nog een receptie in de kerk zelf.
Stefaan Archie
