Tijdens mijn zoektocht naar artikelsvoor een mariale editie van ons parochieblad kwam ik terecht ten huize van Elisabeth en Tom Defeyter in de Wortegemsesteenweg in Anzegem. Met de nodige afstand, want zo hoort dat in deze tijd, werd ik heel warm onthaald om naar het verhaal van het kapelletje te luisteren.
Elisabeth, kan je me een beetje de evolutie van het kapelletje vertellen?
Het kapelletje werd gebouwd tijdens WO II in het jaar 1941. Dit kan je trouwens nog steeds zien in een steen achteraan het kapelletje. De familie Demeester, die hier toen woonde, heeft dit gebouwd uit dankbaarheid voor bescherming en veiligheid tijdens de wereldoorlog. Hun familie heeft het steeds onderhouden.
Beeldjes van Anna Merlier kregen een mooie plaats.
Een 9-tal jaar geleden kwam het in onze handen. Wij hebben het dan stap voor stap gerenoveerd. We zijn begonnen met de basisrenovatie, 2 jaar geleden hebben we een nieuw dakje en nieuwe goten laten plaatsen. En onlangs werd er een nieuwe deur geplaatst, een exacte kopie van de originele deur, gemaakt door een vakman, een ambachtsman eigenlijk. Hopelijk kan ze nu terug 80 jaar dienen, ik ben alvast blij met het resultaat! Het werd ook volledig herschilderd, met dank aan onze buren Bart en Peter, die hierbij hielpen. Ook het tuintje rond de kapel kreeg een opfrisbeurt. Het enige wat nog moet aangepakt worden zijn de glasraampjes, die zijn nog origineel, maar er zijn kleine barstjes in. Ik ken niet onmiddellijk iemand die hier kennis van zaken over heeft. Misschien is er wel iemand binnen de gemeenschap, die mag zich altijd aandienen.
Het is een prachtig kapelletje om te komen bidden.
Dat is het zeker, al zeg ik het zelf. Het kapelletje speelt nog steeds een actieve rol binnen onze gemeenschap. Als er iemand in de buurt ziek is of steun nodig heeft, dan brandt er steevast een kaarsje. Tijdens de meimaand wordt hier normaal ook gebeden, maar dit jaar ging het owv Corona niet door. De buren helpen ook voor het onderhoud, wat het wel iets van ‘samen’ maakt. Onlangs kregen we de beelden van Jozef en Maria geschonken door de familie van Anna Merlier. Zij is onlangs overleden en heeft heel lang op de hofstede gewoond op de hoek aan de kapel. Het is symbolisch heel mooi dat de beelden terug komen naar hier.
Ik voel dat je wel trots bent op ‘jullie kapelletje’… Is er een specifieke reden waarom je de renovatie gedaan hebt?
Het klopt, ik ben inderdaad heel fier op het eindresultaat. Maar het is niet 'ons' kapelletje... met ons, bedoel ik de buren, de gemeenschap,... Waarom we de renovatie uiteindelijk deden? Dat heeft veel te maken met traditie en respect voor erfgoed. Ik ben ook katholiek opgevoed en vind geloof heel belangrijk. Vroeger ging ik op regelmatige basis naar de kerk, maar nu eerlijk gezegd iets te weinig.
Ik vind het wel heel belangrijk om de boodschap van het geloof mee te geven aan mijn kinderen.
Respect en begrip hebben voor elkaar is essentieel. Dat is uiteindelijk de kern van mijn geloof.
Dankjewel Elisabeth voor je gastvrijheid en de deugddoende babbel! Je bent heel inspirerend… wie weet komen we elkaar wel nog eens tegen in onze geloofsgemeenschap?
Met veel plezier gedaan Stefanie! En inderdaad…wie weet…?
Stefanie De Witte
