VICHTE.VoCabeurt in VoCa-gezin van Magda
Bezoek Maiada
Aansluitend bij de getuigenisnamiddag waar we mochten luisteren naar Hilde over nieuwkomers binnen onze Vincentiusgemeenschap kwam Maiadah haar levensverhaal vertellen in ons catechesegroepje. We verwelkomden haar op woensdag 12-02-2020. Eerst bekeken we van een televisiefragment ‘Tussen oorlog en leven’ waar Rudi Franckx in Mosul samen met reisgenoten Joris Hessels en Dominique Van Malderen geconfronteerd werden met het leven in Irak. Op een berg brokstukken waarop jongens rondscharrelen, op zoek naar ijzer ontmoeten ze een jongetje dat nu de enige kostwinnaar is van het uiteengevallen gezin door de oorlog.
Maiada stelde zich voor. Het was interessant om te horen hoe haar gezin leefde voor de oorlog in Irak. We hoorden hoe moeilijk, hoe bang en hoe moedig haar gezin geweest was in 2014 tijdens het vluchten, vooral de overtocht met het overvolle rubberen bootje was een intense ervaring. Ook hun verblijf in het vluchtelingenkamp in 2015 was lastig maar ze waren veilig. Daar leerden ze elke dag Nederlands en ze woonden één jaar lang met 4 personen in een kleine container. Momenteel heeft Maiada nog telefonisch contact met haar familie . Na de oorlog willen ze graag terug naar haar land. Nu heeft ze nog regelmatig angstige dromen.
Haar gezin woont heel graag in Vichte. Maiada is blij dat haar man werk heeft en zij studeert nu voor verpleegster. Haar kinderen gaan graag naar school in België. De mensen zijn hier vriendelijk. Karibu helpt hen en maakt hen gelukkig. Elke maand organiseren zij een activiteit voor de nieuwkomers waaraan ze vaak deelnemen. Na het beluisteren van haar levensverhaal hebben we vragen gesteld, ook over haar geloof. Liefdevol omgaan met elkaar is belangrijk. Ze heeft zelfs een tekst uit de Koran in het Arabisch gezegd maar wij verstaan daar niets van. Gelukkig heeft ze deze tekst voor ons vertaald.
Daarna leerden we onze naam in het Arabisch schrijven. Dit was de MAX.
Arne, Arthur, Axelle, Elise, Milan en Magda.
Vormelingen Sint-Stefanusgeloofsgemeenschap
En of ze stralen !!!.
Deze fotobanner hangt in de kijker op het vormselthemabord in de Sint-Stefanuskerk in Vichte.
Iedereen liet zich fotograferen door fotograaf Caroline en iedereen gaf een duidelijk signaal dat ze echt de sprong wagen om gevormd te worden op zaterdag 25 april 2020 om 14u30.
Vormheer is deken Achiel Roets.
VOCA nieuws kerk Vichte
Jullie lazen in een vorige editie van Kerk en Leven dat er een vervolg zou komen en er nog meer te lezen en te zien zou zijn over de VOCA activiteiten in Vichte. Hier zijn we dan met een verslagje over een onvergetelijke en beklijvende getuigenissennamiddag.
We waren op woensdag 29 januari te gast in de lokalen van de ‘Beukennoot’.Een namiddag waarop luisteren en stil worden plaats moesten ruimen voor creatief bezig zijn zoals o.a. in de thuis VOCA beurten. Luisteren en stil worden doet toch iets met een mens… of niet soms ?
We lieten er alvast onze groep vormelingen van proeven. En of ze stil vielen en luisterden: ja hoor !
We nodigden zuster Hanna en zuster Greta uit.
Ze maken deel uit van de ‘Gemeenschap Moeder van Vrede’ in Gistel. Ze leven er in een broeder en zuster gemeenschap samen in de ‘abdij ten Putte’ waar ook de H. Godelieve vereerd wordt. Zeker de moeite om er eens op bezoek te gaan. Beide zusters brachten een authentiek roepingsverhaal. Waarom kozen ze om in een biddende gemeenschap te gaan samenleven? Waarom is bidden in hun leven zo belangrijk? Ze wisten te vertellen dat zoveel mensen bij hen langskomen om op verhaal te komen, hun zorgen, hun diepe kwetsuren en hun vreugden te delen. Om een gebed te vragen. Waarom een ‘rozenkrans’ een ‘rozen’ krans noemt ? Bij ons in de volksmond beter gekend als een paternoster. Omdat uit zoveel respect en devotie voor Maria bij ieder Weesgegroetje dat er gebeden wordt er een ‘ROOS’ in de handen van Maria gelegd wordt. Maria verdient zo een verering. Maria is onze aller ‘hemelse’ moeder. Zoveel mensen zoeken bij haar toevlucht en krijgen van haar een innerlijke sterkte om de soms zware rugzak weer op te nemen. De vormelingen werden ook meegenomen en in interactie gebracht toen het ging over de diepe symbolen van de eucharistie. De regel van de H. Benedictus ‘Ora et Labora’ = bidden en werken proberen ze in hun gemeenschap strikt na te leven. Beide zusters brachten een begeesterd getuigenis en lieten ons via een PowerPoint meekijken binnenin hun prachtige kapel en abdij.
Via een doorschuifplan kregen de vormelingen ook de kans om naar Claire Laevens en Nele Vandommele te luisteren.
Claire is een gedreven vrijwilligster binnen onze kerkgemeenschap. Claire bezoekt ontelbare gezinnen die ervoor kiezen om hun kindje te laten dopen. Claire duidt dan de diepe sterke symbolen. Maar ze staat vooral stil bij de betekenis van het kruisje geven, de handoplegging en de zalving … Die sterke duiding gaf ze ook mee aan de vormelingen. Nele trok de lijn door omdat die symbolische handelingen terugkeren bij de andere initiatiesacramenten, nl. bij het vormsel en de ziekenzalving.
Nele benadrukte heel sterk hoeveel kracht zware zieken, ouderen en stervenden putten uit een ‘kruisje krijgen’, gezalfd worden en de handen worden opgelegd. Deze drie symbolen keren ook terug bij de toediening van het vormsel. Hoeveel sterkte en kracht gaat er van deze symbolische handelingen niet uit om 11 – 12 jarigen te steunen in hun zoekende geloofsgroei ? Deze duidingen werden bij de vormelingen vastgezet door een prachtige beeld presentatie.
Nele is werkzaam in het WZC St. Vincentius Avelgem. Nele staat dagelijks ouderen en zware zieken bij die het leven moeten loslaten. Ze probeert de stervenden door haar nabijheid en de hand vasthoudend naar de ‘Andere’, naar de ‘Overkant’ te begeleiden. Binnen onze Vincentius gemeenschap neemt Nele ook tal van vrijwilligerstaken op zich. Ook bij deze luisterbeurt kwamen er spontane reacties van de vormelingen.
Claire verklapte ons ook dat haar sterk christelijke opvoeding – de symboolgevoeligheid en de kracht van het gebed die ze van haar ouders meekreeg voor haar tot op vandaag de aanzet zijn tot wie en wat ze is. Zonder schroom vertelde ze ook dat ze een heel sterke Maria devotie heeft en regelmatig op woensdagvoormiddag in gebed met ‘moeders voor moeders’ samenkomt in ‘Kapelleke te Ruste’ in Deerlijk.
Hilde is er ook overal waar de Vincentius parochie roept….. Hilde ontdekte in haar jeugdjaren dat er toch iets boven de mens staat. Dat een mens zonder een bepaalde kracht, een bovennatuurlijke kracht tot sommige opdrachten niet in staat is. Ze werd als 17 jarige gegrepen door Bijbelverhalen. Ze schreef meteen dat ze ‘Fan was van Jezus’ wou zijn en uiteraard ook fan blijft van Hem. Hilde heeft ook altijd een zelf geknutseld kruisje bij haar. Twee stokjes…. gewoon in het midden samengebracht. Ze neemt het regelmatig in haar hand en het nodigt haar uit om naar omhoog te kijken en te dromen opdat het voor iedereen een ‘hemel op aarde’ mag zijn. Het onderste punt van het kruisje zegt haar dat ze met de voeten op de grond moet blijven en niet alleen dromen – maar iets moet ondernemen voor de noden in de wereld. Er daadwerkelijk te zijn en te helpen zoeken naar oplossingen vooral voor wie kansarm, vluchteling, asielzoeker is. De horizontale balk roept haar op om mensen te omarmen en nabij te zijn.
Hilde is heel actief binnen de werkgroep ‘Karubi’. Karibu is binnen de Vincentius gemeenschap en de gemeente Anzegem het project om de nieuwkomers hier een thuisgevoel te geven. Karibu betekent ‘WELKOM’. Hilde nam de vormelingen mee in verhalen van mensen die hier toekomen en hulpeloos zijn. Ver weg van hun gezin en familie. In verhalen van mensen die teruggestuurd worden. En waar het mogelijk is blijft Hilde contact houden.
De vormelingen werden echt betrokken bij dit getuigenismoment. Verschillende keren werden ze aan het denken en schrijven gezet. De namiddag werd afgesloten met een ritmisch zangmoment. Jullie moesten er echt bij geweest zijn om het allemaal uit hun mond, uit hun hart te horen ;-)
Bedankt Zuster Greta, zuster Hanna, Hilde, Claire en Nele voor jullie begeesterd en diep enthousiast engagement binnen onze VOCA werking.
Edith Bourgeois
Vink onderstaande foto aan om meerdere foto's te bekijken!
Voor de eerste lezing in de vormselaanvraag viering werd gekozen voor het roepingsverhaal van Samuël. De Heer riep hem en hij antwoordde met ‘Hier ben ik.’ Het antwoord van Samuël was aanstekelijk. Zowel catechisten als vormelingen reageerden overtuigd met ‘Hier ben ik’ wanneer ze bij hun naam geroepen werden. Ze willen hiermee zeggen dat ze het engagement aangaan om Jezus als wegwijzer en gids te nemen. De vormselkruisjes werden gezegend en opgelegd. Het dragen van het ‘Tau’ vormselkruisje heeft twee zinvolle betekenissen: enerzijds staat de verticale balk of richting van het kruis symbool voor de verbondenheid met de Heer en Zijn Boodschap en de horizontale balk roept op om rechts en links naast ons te kijken en in verbondenheid te leven met onze naaste. Anderzijds roept het Tau – ook Franciscus van Assisi kruisje genoemd - op om zorg te dragen voor de natuur en de schepping. Beide gedachten werden meegegeven aan de vormelingen. De vier stapstenen - verkondigen, gemeenschap vormen, vieren en dienstbaarheid - waarrond de VOCA is opgebouwd zijn zo herkenbaar in de twee richtingen van het kruis. Het was een zeer feestelijke viering. Iedereen werd geraakt. Nu aan ieder om op haar of zijn manier in beweging te komen. De viering werd verzorgd door de vormelingen en opgeluisterd door het koor J’Ansoldo.
Edith Bourgeois
Caroline maakte opnieuw een mooie fotoreportage van de vormselaanvraag.
Ze deelde de link om de foto's op haar blog te bekijken. Er kan op die manier ook eventueel besteld worden.
https://pixendpro.com/fotoateljeecaroline/
VICHTE/ STARTNAMIDDAG VOCA 2020
Het weekend van 11 en 12 januari stond in de agenda van 40 gezinnen aangestipt als VOCA – weekend.
Zoveel gezinnen kozen om de ‘sprong te wagen’ en zich voor te bereiden naar de grote dag waarop ze de kracht van de H.Geest zullen ontvangen. Kracht die echt nodig is om in het toch verandert tijdsbeeld wat kerk en geloof aangaat te ‘groeien in geloof.’
In de komende drie maand zal er in kleine groepjes in een VOCA gezin echt aan ‘geloofsverdieping’ gewerkt worden – zij het dan wel op een creatieve manier. Er wordt terug gegrepen naar de bijbelverhalen om deze annoo 2020 concreet te maken. En ja, de ervaring zegt ons dat 11-12 jarigen daar ook open voor staan. Naast deze verdiepende thuisVOCA beurtjes krijgen ze ook de kans om naar authentieke getuigenissen te luisteren. Ieder groep mag ook een belevenismoment meemaken…. hier lezen jullie later wel over ;-)
Het ging er zaterdagnamiddag heel enthousiast aan toe….
Onze kerkgemeenschap is heel dankbaar dat ze op zoveel VOCA gezinnen ‘gratuit’ kunnen beroep doen en bereid zijn om hun geloof overtuigend te delen.
‘Als je een zeilboot bouwt met alles erop en eraan, heb je de wind nodig alvorens je kan varen…
Zo is het ook met het vormsel: je hebt alles al sinds je doopsel, je hoort erbij, maar bij het vormsel laat de H.Geest je wakker schieten en daarna kan je beginnen varen en je eigen geloofs-leven in handen nemen…
Tijdens de VOCA gaan we samen op zoek naar ‘die WIND’, die we ook wel de H.Geest noemen…’
Edith Bourgeois
Wil je alle foto's van de startnamiddag bekijken, vink dan onderstaande foto aan