Zone DAMIAAN
Paasbezinning
Wat komen wij telkens doen in de kerk, op Pasen, en op iedere zondag? Iedere keer opnieuw zoeken wij aansluiting bij oude en vreemde verhalen uit de Bijbel, verlangend dat ze ons dichter brengen bij vreugde en geluk, dichter bij troost en hoop, dichter bij onze naaste met wie we het soms zo moeilijk hebben, dichter bij onszelf ook, met wie we het vaak ook erg moeilijk hebben?
Lees bijvoorbeeld dat verhaal van Lucas over de vrouwen die Jezus vanaf het begin hebben gevolgd, en die met hun welriekende kruiden naar zijn graf trekken om hem te balsemen. En ze vinden dat graf leeg. Twee mannen in stralend wit, engelen, geven uitleg: ‘Wat zoeken jullie een levende man tussen de doden?’. Hij is niet in het graf. Hij is niet hier. Hij die gekruisigd werd, is opgestaan.
‘Belachelijk!’ zeggen de apostelen aan de vrouwen die hen op de hoogte komen stellen.
Toch gaat Petrus nieuwsgierig een kijkje nemen. Hij constateert hetzelfde als de vrouwen, en is verwonderd, verbaasd, ontsteld. Wat is hier aan de hand? vraagt hij zich af. Zijn geloof komt later, als hij samen met zijn mede-apostelen de sterke ervaring heeft dat Jezus leeft.
Dat een mens die morsdood is opnieuw springlevend kan worden is voor Petrus, voor de eerste christenen zoals Paulus, en voor de meeste mensen, onmogelijk. Dood is dood, zegt men dan. En ook Jezus zegt ergens in het evangelie tegen een aarzelende kandidaat leerling: ‘laat de doden hun doden begraven’ En eigenlijk zeggen die twee engelen hetzelfde aan die vrouwen. Engelen zijn in de Bijbel altijd figuren die een goddelijke boodschap brengen, een boodschap als een flitslicht in volslagen duisternis.
De vrouwen op weg naar het graf zijn ‘in shock’ omwille van alles wat hun overkomen is. Zij en de overige leerlingen missen Jezus. Hij was gedurende de laatste drie jaar de spil van hun leven. Ze zijn radeloos over wat hen te doen staat. En geconfronteerd met dat graf komt bij hen de vraag op: ‘Wat staan wij hier in godsnaam te doen? Wat komen we hier zoeken? En dan komt het antwoord als een flits uit de hemel: ‘Jullie zijn op zoek naar de levende Jezus, de spil van jullie leven? Welnu: hier zijn jullie aan het verkeerde adres; hier zult ge hem niet vinden; ga terug naar Galilea, het land waar jullie met hem leefden en waar hij jullie geleerd heeft wat jullie te doen staat, daar zullen jullie hem vinden.’
De engelen keren de vraag van de vrouwen om. De vrouwen vroegen ‘waar is Jezus die dood is?’ en God antwoordt: ‘waarom zoeken jullie de levende tussen de doden?’
God is degene die het onrechtvaardig oordeel van de mensen over Jezus, en zijn executie aan het kruis, omdraait. God bekrachtigt Jezus’ leven: zo’n leven als dat van Jezus, dàt is pas leven. Een leven in vertrouwen, in hoop en in liefde. ‘Jezus’, zegt God, ‘is waarlijk de mens naar mijn beeld en gelijkenis en daarom leeft Jezus nu in Mij.’.
En er is meer: Pasen is ook onze eraring dat Jezus’ leven een duurzame kracht biedt aan óns, sterfelijke mensen. Psen is onze verrijzenis.
Hoe we zullen verrijzen, daar heeft Paulus diep over nagedacht. De verrijzenis, zegt Paulus, is geen krachtmeting tussen fysiek leven en fysieke dood. (Want als het enkel over krachtpatserij gaat dan wint de dood altijd.) Verrijzenis heeft veeleer te maken met de duurzame kracht van God in ons leven nu.
Die kracht noemen wij ‘de drie goddelijke deugden’: geloof (= vertrouwen), hoop en liefde.
(1) Geloof, dat betekent vertrouwen op God, en dus ingaan tegen alle vormen van wantrouwen in onze wereld en in ons eigen leven. Kijk maar rondom: vluchtelingen, vreemdelingen, zieken, gevangenen, en ook onze eigen relaties…Er is werk aan de winkel…Maar niet zonder vreugde..
(2) Hoop dat betekent ingaan tegen alle vormen van wanhoop en van cynisme in onze wereld en in ons eigen leven. Kijk maar rondom: armoede, oorlog, consumptiedrang, milieuvervuiling, en ook onze persoonlijke problemen… Er is werk aan de winkel…Maar niet zonder vreugde…
(3) Liefde, dat betekent ingaan tegen alle vormen van onverschilligheid in onze wereld en in ons eigen leven. Kijk maar rondom: racisme, seksisme, discriminatie, opwarming van de aarde, en ook ons eigen verlangen naar en vermogen tot liefhebben… Er is héél veel werk aan de winkel… maar niet zonder héél veel vreugde…
Zo leefde Jezus, hij is het ‘Lam Gods’ dat het wantrouwen, de wanhoop en de onverschilligheid van de wereld wegneemt. We zeggen het iedere keer voor we te communie gaan: ‘Lam van God dat de zonden van de wereld wegneemt, …en die vertrouwen, hoop en liefde in de plaats brengt.’ In de communie treden wij toe tot het verrezen lichaam van Christus, als vrije, hoop- en vertrouwvolle, liefde- en vreugdevolle mensen over wie de dood geen macht meer heeft.
Ook Damiaan, onze heilige, was in zijn tijd en met zijn middelen een beeld van de verrezen Christus. En ook wij kunnen dat op onze beurt zijn, verrezen, vreugdevolle, gelukkige en dankbare mensen, verantwoordelijk en vrij.
Zalig en duurzaam Pasen.
Jos Van Pelt
