Samen delen in vreugde en verdriet
Heel onverwachts moesten we afscheid nemen van pastor Gino. Op momenten als deze voelen we nood aan verbondenheid, aan delen, aan er zijn voor elkaar.
Velen deelden via mail, WhatsApp, sms ... wat hen raakte maar ook wat mooi en hoopvol is. Dat willen we graag delen met hen die deze communicatiemiddelen niet volgen. Zo blijven we allen samen verbonden in verdriet en in vreugde.
'Ik vernam vanavond het intrieste nieuws dat pastor Gino onverwacht overleden is. We kunnen het niet geloven. Veel te vroeg … Wat een droefenis en een onmetelijk verlies. We bidden voor hem en vergeten hem nooit.'
'Een nieuws dat iedereen heeft geschokt, oprecht verdrietig om het verlies van een dierbare en unieke persoon.'
'Mogen de open armen van Jezus op het kruis hem nu omarmen.'
'In deze tijd voeren emoties een zware strijd.'
'Pastor Gino is ons veel te vroeg ontvallen. En zo plots. Net terug uit vakantie, weer vol enthousiasme klaar voor nieuwe wegen. We blijven aan je denken en je volgen, op een andere wijze dan we ons hadden voorgesteld, maar toch ... Lieve Gino, rust in vrede bij de Heer.'
'Samen rouwen maakt het dragelijker, ook al blijft het zwaar.'
'Wij waren samen in Averbode deze zomer. Zo vriendelijk en zorgzaam: een mooie herinnering. Waak nu over ons, lieve Gino.'
'Samen verbonden in verdriet in deze sombere dagen ...'
'Wij zullen speciaal aan hem denken in ons gebed.'
'We zullen Gino missen. Hij hield van muziek, hij kon heel mooi zingen en zijn preken waren voor iedereen heel goed verstaanbaar.'
'Dit droeve nieuws doet pijn aan het hart. We zulen pastor Gino missen: de gave die zijn leven was, zijn inspirerende woorden, zijn prachtige zangstem ... Toen ik vanmorgen in gebed dit nieuws tot mij liet doordringen, borrelde deze tekst uit Matteüs 25,21 op in mijn hart: 'Voortrekkelijk. Je bent een goede en betrouwbare dienaar (...) Wees welkom bij het feestmaal van je Heer.'
'In onze kleine, mooie kerk van Haren kon hij door zijn warme stem en zijn zinvolle preek de mensen echt begreesteren. Wij hebben aan hem een echte vriend verloren. Bedankt, Gino, voor je inzet.'
'Pastor Gino, vriend en inspirerende herder verbond en gaf gul kansen. Hij engageerde zich totaal, hield van Brussel en bad in elke mis voor onze stad. Gino ontroerde ons en deelde zijn liefde voor schoonheid en kunsten. De slotzegen die Gino die zondagochtend 7 september prachtig zong zal eeuwig in onze oren klinken: 'God zal met je meegaan als licht voor je ogen, als lamp voor je voet.'
'Plots iemand moeten missen, wat een verdriet ... Maar alle fijne herinneringen verdwijnen echt niet!'
'Deze morgen met verbijstering het slechte nieuws ontvangen. We zijn Gino dankbaar voor zijn dienstbaarheid en toewijding aan onze gemeenschap. We zullen Gino blijven herinneren als een gedreven, enthousiaste pastor met een fantastisch goede stem. Wij bidden om troost en kracht, voor zijn familie en vrienden.'
'Met diepe droefheid hebben wij het plotselinge overlijden van Gino vernomen. Zijn leven, dat hij met grootse vrijgevigheid en liefde in dienst van de gemeenschap heeft gesteld, zal voor altijd in ons hart blijven voortleven. Hij heeft ons begeleid tijdens de vieringen, met zijn beschikbaarheid en met zijn oprechte nabijheid in de belangrijke momenten van ons leven. Hij schonk ons oprechte glimlachen, woorden van troost en gebaren van dankbaarheid die wij nooit zullen vergeten.
Gino was niet alleen een priester, maar ook een vriend, een broer, een aanwezigheid die ieder van ons met een open hart wist te benaderen. Zijn getuigenis van geloof en liefde zal blijven voortleven in wat hij ons geleerd heeft en in de vele sporen die hij heeft achtergelaten.
Dank je wel Gino, voor alles wat je voor ons hebt gedaan. Je herinnering blijft levend en je glimlach zal ons altijd vergezellen.'
'Naar Lucas 24,13-35: "Onze herder hier op aarde is er even niet meer."
We voelen ons als de Emmaüsgangers. En op onze weg zal op een of ander moment, als we het niet verwachten, een onbekende man (Gino? Jezus?) zich bij ons aansluiten, maar onze ogen zijn vertroebeld door verdriet zodat we hem niet herkennen. Pas wanneer het brood wordt gebroken en gedeeld zullen we Hem herkennen als onze Herder, als onze opgestane Heer …
Beste Gino, rust in vrede. Maar we willen je ook heel graag bidden om zo vaak je kan met ons mee te stappen op onze weg naar Emmaüs.
'Dankjewel voor alles: voor de rust die je bracht, voor de momenten samen waarin je ons deed filosoferen en nadenken, naar binnen deed kijken, naar onszelf, ons gezin en onze naasten, naar God en ons geloof. Rust in vrede, Gino.
Ik kan het nog niet bevatten. Zoveel mooie herinneringen die ons later ongetwijfeld troost zullen brengen. Maar voorlopig… huilt mijn hart.'
'Verdriet is niet enkel tranen maar vooral veel liefde, dat nu vastzit en geen bestemming meer heeft.'
'Gino, dank voor al je goedheid. Leef wel bij de Heer en waak over ons en bescherm ons.'
'Rust zacht, pastor Gino. Mijn gezin en ik zullen de herinneringen van de warme momenten tijdens de eucharistievieringen, communies en vormsels in ons hart bewaren.
Moge God onze Vader Gino's familie en de hele parochiegemeenschap steunen in deze zware en onbegrijpelijke tijden.'
'Vele herinneringen aan de priester en de warme, empathische mens die Gino was. Dienstbaar. We delen verdriet, verlies, vertrouwen en hoop. Ook op mij maakte de zegenwens een diepe indruk. Gino zong hem voor aan het einde van de viering op 7 september. Voluit: "God zal met je meegaan, als licht in je ogen, als lamp voor je voet, als hand op je hoofd, en arm om je schouder; als baken bij ontij en verte die wenkt, als groet op je lippen en hoop in je hart, als stem die je uitdaagt en woord dat je voorgaat." Dank je Gino.'
'Beste Gino, jouw tedere stem nooit meer te horen is pijnlijk en doet mij wenen. Het was een melodie van liefde en hoop. En meer nog: je legde ze zorgzaam op onze lippen. "Het is het DNA van een christenmens om vrolijk door het leven te gaan.” Dat liet je ons weten. Je blijft ons voorbeeld, we blijven zingen.'
