Ik schrijf deze blog niet in het avond- of in het ochtenduur, maar op de middag. We hebben de zondagse Eucharistie, de internationale viering, achter de rug en dat is echt wel "eten en drinken". Het is anders dan we van een Eucharistieviering bij ons wat gewoon zijn: is dit helemaal geen sobere, ingehouden, voor sommigen wat "kleurloze" gebeurtenis! Het is daarentegen een explosie van kleur en beleving. De intensiteit ervan is eigenlijk niet te beschrijven. De ondergrondse Pius X basiliek was helemaal gevuld - de maximale capaciteit van deze ruimte is 25000 personen! - en van één van de bedevaart groepen was de voorzitter ook de hoofdcelebrant van de viering: vandaag was het onze kardinaal De Kesel! We waren goed op tijd - meer dan een uur (!!) voor het begin van de viering - en hadden dan ook goede plaatsen: we hebben het ons niet beklaagd - en we hebben ons geen moment verveeld: voor je het goed beseft is het al voorbij! Hoe anders is Lourdes - in het algemeen - toch dan wat mensen bij ons vaak denken. Ik zou niet goed kunnen beschrijven wat de reputatie ervan bij ons is. Doorgaans allicht is het niet zo aantrekkelijk - zeker jonge mensen bij ons zijn het verleerd om naar hier te komen. Ze krijgen daardoor nooit de kans om te ontdekken wat Lourdes wél is. Wij ervaren het als een plaats van genade, hier zijn dagelijks dingen mogelijk, bijvoorbeeld tussen mensen, die elders hoogt zeldzaam of nooit mogelijk zijn. Hier doe je als gelovige energie op, die je toelaat om maanden - of jaren - verder te kunnen. Het is niet oubollig, theoretisch-ver-van-mijn-bed, vroomdoenerig, stoffig of zonder verstand. Wat hier gebeurt kun je alleen beschrijven door te zeggen dat God hier veel intenser aanwezig is; je moet je gewoon laten doen: de genade gebeurt vanzelf. Je moet hier niet komen als je alleen wil kijken naar wat hier 165 jaar geleden gebeurde: Lourdes is geen mega-museum over verschijningen van Maria aan een meisje. Het essentiële speelt zich vandaag af. Ik heb me wel eens afgevraagd wat Maria haar bedoeling zou kunnen geweest zijn door aan Bernadette te verschijnen. Ik besef nu veel meer dat het er haar om te doen was om deze plek te maken: een plaats waar God gemakkelijker kan gevonden worden door ons vandaag. Eigenlijk ging het Maria dus ook om ons. Het is wat wij mogen ervaren en waar we niet over uitgesproken raken...
