Al wie ooit het heiligdom van Onze Lieve Vrouw in Lourdes in het Zuiden van Frankrijk heeft bezocht, bracht hoogstwaarschijnlijk ook een bezoek aan het “cachot”, de voormalige gevangenis waar het gezin van Bernadette woonde. Maar weinigen weten dat er ook relieken zijn van Bernadette. Toch reist deze maand het reliekschrijn door de Belgische bisdommen en krijgen we op verschillende plaatsen de kans om het te zien.
Vanwaar komen dan deze relieken? En waarom zijn we er zo door gefascineerd?
De verering van relieken speelt al eeuwenlang een belangrijke rol in het geloof van christenen. Het brengt de herinnering aan een heilige dichterbij en daarmee ook zijn of haar diep geloof in de Verrezen Heer. Relieken zijn als het ware souvenirs van geliefde heiligen, die men onder de arm neemt om hun voorspraak bij de Heer in te roepen. Ze zijn ook een uitnodiging om naar hun voorbeeld zelf heilig te leven. Met dit reliekschrijn van Bernadette wordt ook de boodschap van Lourdes onder onze aandacht gebracht als een plaats van geloof en hoop waar mensen kracht en troost vinden.
Eerst nog even ons geheugen opfrissen over wie Bernadette Soubirous was.
Bernadette was een 14-jarig heel eenvoudig meisje en groeide op in een arm gezin. Ze leed aan tuberculose en astma. Op 11 februari 1858 ging ze samen met haar zusje en een vriendinnetje hout sprokkelen aan de oever van de rivier de Gave, even buiten Lourdes. Daar zag Bernadette in een nis in een rotswand voor het eerst de verschijning van wat zij ‘een witte dame’ noemde. Uiteindelijk zou Bernadette achttien verschijningen van deze ‘dame’ zien. Lourdes groeide uit tot een van de grootste Mariabedevaartplaatsen ter wereld.
Bernadette koos voor een leven als religieuze. Ze trad in bij de Zusters van Liefde van Nevers, in de Franse Bourgognestreek. Daar overleed Bernadette op 16 april 1879. Haar lichaam werd begraven in de Sint-Jozefkapel in de tuin van het klooster.
Op 14 juni 1925 werd Bernadette zalig verklaard. Op 8 december 1933 (feestdag van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen) werd ze heilig verklaard.
In het kader van het zalig- en heiligverklaringsproces werd haar lichaam drie keer opgegraven. Telkens bleek dat het nog volledig intact was. De derde keer, in 1925, het jaar van haar zaligverklaring dus, is Bernadette niet opnieuw begraven maar is haar lichaam in een schrijn gelegd. Dat kan tot vandaag nog altijd bezocht worden in de kapel van het klooster Saint-Gildard in Nevers. Wel is het met een laag was bedekt omdat de huid verkleurd was door het contact met zuurstof. Op dat moment zijn er ook kleine stukjes van haar lichaam weggenomen. Die worden nu in verschillende reliekschrijnen bewaard. In de bovenste basiliek in Lourdes is een kleine kapel ingericht waar het reliekschrijn zich bevindt.
Speciaal voor de rondreis door verschillende landen is een nieuw schrijn voor de relieken gemaakt. En dat kunnen we dus nu gaan zien. Meer over de timing én de plaatsen vindt u in dit blad!
Ria V.A.
