Het vieren van Maria in de meimaand gaat terug op vele oude voorjaarsfeesten. Zo kende men bij de Romeinen diverse voorjaarsfeesten. Begin mei was er bijvoorbeeld de 'Floralia', een meerdaags bloemenfeest. De lentebloemententoonstelling in het kasteel van Groot-Bijgaarden, waar de tulpen weer weelderig bloeiden dit jaar onder de majestueuze beuken, heet ook Floralia Brussel. Op de eerste dag van mei vierden de Romeinen de aardgodin Bona Dea, die later met de Griekse godin Maia werd geïdentificeerd. De maand mei (Maius in het Latijn) werd dan ook naar die godin genoemd. Dichter bij huis waren het de Kelten die de godin Beltane vierden rond 1 mei. Zij staat in het teken van de vruchtbaarheid. Germanen en West-Slavische volkeren kenden ook vruchtbaarheidscultussen die in mei gevierd werden door het oprichten van meibomen. Die oude gewoonten vindt men nu nog terug. Denk maar aan de 'Meyboom' die elk jaar wordt opgericht in Leuven. Deze volkse gewoonten werden door de devotie tot Maria overgenomen. In de 13e eeuw werd in Italië de hele maand mei als Mariamaand beschouwd, en met de Contrareformatie werd die gedachte ook in andere landen gestimuleerd.
Paus Pius XII stelde dat dit soort vroomheidsoefeningen tijdens de meimaand strikt genomen niet tot de Heilige Liturgie behoren, maar niettemin van bijzondere waarde zijn. Paus Paulus VI schreef zelfs een encycliek over de Mariamaand, getiteld Mense Maio (‘in de maand mei’). Hij zag het als een krachtig middel ter verkrijging van vrede en gerechtigheid. We vinden deze devotie ook terug in het leven van paus Franciscus. Hoeveel keer hebben we hem niet zien bidden voor een beeld of icoon van de Moeder Gods? En nu ligt hij vredig begraven vlak bij Maria, in de pauselijke basiliek Maria Maggiore, letterlijk 'de grote Maria', dicht bij het centraal station van Rome. De basiliek bezit de relieken van de kribbe van Jezus. De historie van die basiliek gaat terug tot een legende uit de vierde eeuw. Toen was het paus Liberius die in een droom te horen kreeg van Maria dat er midden augustus sneeuw zou vallen in Rome en dat hij daar waar het sneeuwde een kerk ter ere van Maria moest bouwen. Maria wordt daar dan ook 'Maria ter Sneeuw' genoemd.
Het is mooi om tijdens de meimaand mensen te zien bidden in de vele Mariakapelletjes die er zijn in het Pajottenland en omstreken. Men begint ze ook te restaureren, en zelfs nieuwe te bouwen, ter ere van verkregen gunsten van de Maagd Maria. Hoe komt het dat die devotie voor Maria zo sterk is? Het weerspiegelt een diepe eerbied voor de vrouw. Ook paus Franciscus had die eerbied en heeft alles gedaan wat hij kon om de plaats van de vrouw in de kerk te doen respecteren. Zonder de moederlijke liefde van vrouwen weten we niet wat medeleven, medelijden betekent. Een moeder geeft zoveel van haar tijd en energie aan de opvoeding van de kinderen, en moet daarbij ook nog wat liefde overhouden voor haar man. Soms is het wat te veel gevraagd, maar zij gedoogt alles en bedekt alles met de mantel der liefde. Is het daarom dat de mantel van Maria altijd zo mooi en groot wordt afgebeeld?
Er zullen weer vele mensen op bedevaart gaan naar een van de bekende Mariabedevaartsoorden. De parochie van Vreugde organiseert dit jaar op vrijdag 30 mei voor het geheel van de Paulusgemeenschappen een dagtocht met de bus naar de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Dadizele. Deze basiliek werd gebouwd ter gelegenheid van de afkondiging van het dogma van de 'onbevlekte ontvangenis van Maria' op 8 december 1854, op initiatief van bisschop Joannes-Baptista Malou, maar Dadizele was reeds in de 14e eeuw een bekend bedevaartsoord. Het 15e-eeuws albasten beeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind (genoemd: Onze-Lieve-Vrouw van Dadizele) is de focus van alle devotie daar.
Het belooft een deugddoende bedevaart en uitstap te worden voor jong en oud, zeker voor jonge gezinnen!
Pastor Peter
