1. Eenheid in verscheidenheid
Met de Paulusgemeenschappen geven wij uitdrukking aan ‘eenheid in verscheidenheid’. Elke lokale gemeenschap heeft zijn eigen kleur en tegelijk is er een onderlinge verbondenheid en eenheid die de grenzen van de lokale gemeenschappen overstijgt.
2. Zelfstandige lokale gemeenschappenWe bouwen aan zelfstandige gemeenschappen waarin ieder – ongeacht afkomst, woonplaats of achtergrond – zich welkom en thuis voelt. Ter plaatse nemen vrijwilligers verantwoordelijkheid en zijn de pastores inspirerend aanwezig en zijn niet meer de bestuurders. Het roteren van de voorgangers – zowel priester als pastorale werkers – is een rijkdom voor de lokale gemeenschapen en stimuleert de zelfstandigheid van de plaatselijke kerkgemeenschap. Woord- en communiediensten vullen dit aan, zodat gelovigen regelmatig kunnen samenkomen en er continuïteit is in het vieren.
3. Gezamenlijke initiatieven
Binnen de Paulusgemeenschappen worden ook gezamenlijke initiatieven georganiseerd, zoals vormingsavonden, gebedsmomenten en vieringen. Deze worden gewaardeerd als een waardevolle aanvulling op de plaatselijke activiteiten en vormen een rijkdom binnen de Brusselse Kerk. Ze geven bovendien gestalte aan de eenheid in verscheidenheid.
4. Pauluspastores
Als Pauluspastores werken we in teamverband en zijn we ook lokaal verankerd. We zijn actief betrokken in meerdere lokale gemeenschappen, waardoor we op een complementaire manier aanwezig kunnen zijn binnen de Brusselse Kerk – elk vanuit onze specifieke pastorale zending en ieders persoonlijke charisma.
5. Kerk nu en toekomstgericht
Met de Paulusgemeenschappen willen wij – ook al zijn wij een minderheid – meer zichtbaarheid geven aan de Nederlandstalige kerkelijke aanwezigheid in Brussel. Daarbij staan we open voor de veelkleurige Brusselse realiteit. We willen op een hoopvolle manier Kerk zijn in het heden, met een open blik naar de toekomst.
Verslag: Johan Dobbelaere
