Als men informeert naar mijn job als beiaardier in Brugge, krijg ik steevast de vraag: moet jij telkens al die trappen nemen? Om mijn klokkenmuziek over de stad uit te strooien, heb ik die hoogte nodig. De weersomstandigheden en de eigenheid van de seizoenen zijn boven op de toren des te meer voelbaar en zichtbaar. Maar hoe hoog torens ook worden, een rechtstreekse verbinding met de hemel (zoals in de droom van Jakob) kunnen we niet realiseren door trappen te beklimmen. Wat moeten we ons dan voorstellen bij Hemelvaart? Daarvan kan ik eigenlijk geen (voldoende) “hoogte” krijgen. En de vraag stelt zich wel. Zeker als er mensen uit je omgeving sterven, zoals vorig jaar mijn moeder, en recenter enkele bekenden als gevolg van covid-19. Ook voor een gelovige zinzoeker is de betekenis van Hemelvaart niet evident.
Maar hoop en vertrouwen geven mij kracht en verdiepen het besef dat het leven het kostbaarste goed is, het leven van je dierbaren en van jezelf.
In het 13e eeuwse belfort, hoog op de toren, mogen werken, ervaar ik als een bijzonder voorrecht, een stukje hemel op aarde. (De beiaardbespelingen zijn in live stream te zien op de facebookpagina van de Brugse Klokkenspel Vereniging, elke woensdag, zaterdag en zondag van 11 tot 12 uur.) Wim Berteloot - beiaardier in Brugge
Viri Galilaei
Als ik aan het hoogfeest van O.-L.-Heer Hemelvaart denk, dan denk ik altijd aan het wondermooie Gregoriaanse Introïtus: “Viri Galilaei”.
Viri Galilaei, quid admiramini aspicientes in caelum? Alleluia: quemadmodum vidistis eum ascendentem in caelum, ita veniet, alleluia
Mannen van Galilea, Wat staat gij naar de hemel te kijken? Alleluia. Zoals gij Hem naar de hemel hebt zien opstijgen, zo zal hij wederkeren. Alleluia
Men kan als het ware in de wondermooie Gregoriaanse melodie de roep horen bij de aanhef:
Wat staat gij naar de hemel te kijken? Hij zal wederkeren.
Als ik deze introitus speel, zing of op improviseer op orgel, probeer ik me altijd visueel iets voor te stellen: de verbazing van de apostelen, de verschijning van de mannen in witte gewaden,… en dit simpelweg door een mooie melodie. Niet uitbundig (zoals Pasen of Pinksteren) maar eerder hoopgevend, hoop op zekerheid en op betere tijden. Hij zal wederkeren.
Diezelfde hoop hebben we ook vandaag nodig. We weten niet wanneer we terug ons ‘normale’ leven zullen kunnen aanvatten en zullen het dit jaar voorlopig zonder Viri Galilaei moeten stellen op het Hoogfeest van O.-L.-Heer Hemelvaart.
Laat onze twijfels en angst het niet overnemen, en laat ons net als deze mooie melodie, een hoopgevende boodschap brengen op dit mooie feest.
Brecht Crabeels - Koster organist dekenale kerk Waregem
Voor het correct weergeven van deze inhoud dien je (sociale) content cookies te aanvaarden.
