Al doe je nog je best om je voor te stellen hoe het zal zijn: de dood van een geliefde overvalt je altijd. Je beleeft alles in een roes. Het is “alsof je de verbinding met de wereld kwijt bent.” Daarenboven komen vaak nog vragen als: “Hoe lang mag je rouwen? Hoelang mag je familie en vrienden lastig blijven vallen met dit gevoel?” “…” In deze vorming gaan we op zoek naar een antwoord op deze vragen en proberen we op een andere manier naar rouwen te kijken. Een manier waarin de waardigheid van de mens centraal staat. Een zoektocht naar het hoe omgaan met mensen in rouw en de betekenis hier van. Want is het niet zo dat de betekenis van je leven ligt in het verschil dat je maakt in het leven van anderen?
Vluchteling in ons midden Gesprek in parochie of pastorale eenheid
Ward Ceyssens
Vluchtelingen: ze zijn dikwijls onzichtbaar aanwezig in onze maatschappij. Ze zijn nabij en toch leven ze precies in een andere wereld. Het klinkt vreemd, ja wat beangstigend, maar wij kunnen gewoon naast hen doorleven. Moeten wij als christenen niet anders handelen? Ook zij zijn onze naasten. Willen wij hen zien, ontmoeten? In deze vorming luisteren wij niet enkel naar het verhaal van vluchtelingen. We gaan ook in gesprek met hen en met elkaar. Hiervoor zetten wij ons symbolisch op hun stoel, maar leggen ook onze mantel om hun schouders.
