Met de mond vol tanden

Soms kan een concrete vraag je als catechist even serieus met de mond vol tanden doen staan. Ouders die onder mekaar een pijnlijke vechtscheiding doormaken, gunnen elkaar soms niet het licht in de ogen, wat zelfs doorwerkt in de feestviering voor hun kind. “Het is mijn zondag, dus mag m’n partner er niet bij.” Soms heeft een kind zoveel schrik voor een ouder(s), dat de aanwezigheid van de beide partners op zich al een ondraaglijke spanning meebrengt. Is dat dan niet beter te vermijden?

Wie actief in de catechese werkt, weet dat je je vingers kan verbranden aan toegeven aan één partij. Maar vanuit de benadeelde ouder gezien, lijkt weigeren dan weer een gepolariseerde keuze. Misschien past het om in zo’n geval aandacht te vragen voor het perspectief van het kind. Het helpt om daarbij hulpvragen te stellen als: “Hoe voelt je kind zich hierbij?”, “Ken je de mening van je kind hier rond? Zou je daarmee rekening kunnen houden?” Het past natuurlijk inlevend te luisteren naar de pijn wanneer een ouder die uit. Maar tegelijk is en blijft het kerkgebouw een openbare ruimte waar geen wachters of controles de ingang verhinderen.

De (vormsel)viering is voor de meeste (groot)ouders een bijzonder emotioneel gebeuren. Hun (klein)kind zet een grote stap in het leven, een stap die gepaard gaat met dromen, verlangens, twijfels en onzekerheden. Zo’n stap wil je niet missen. Soms kan daarom een ‘compromisoplossing’ de best haalbare uitweg bieden. Je kan ouders plaatsen aanbieden die ver uit elkaar liggen, of waar ze elkaar niet kunnen zien.

Het lijkt heel zinvol om als catechist met collega’s in gesprek te gaan over zo’n mond-vol-tanden-ervaring. Mekaars ervaringen hier rond beluisteren, en eruit leren, is zeker een zinvolle weg om je volgende keer minder onzeker te voelen …

TIPS ...

Een artikel van Rika Ponnet over deze thematie geeft een goede achtergrond rond kinderen in een vechtscheiding: Zijn kinderen verloren in een vechtscheiding?

Heel soms kom je in contact met een kind dat bij jou het vermoeden van kindermishandeling opwekt. Je twijfelt of je als catechist hier rond verdere stappen kan zetten. Enkele websites reflecteren met je mee: een site rond kindermishandeling en een site van Kind en Gezin