In 1858 liet Maria zich zien aan Bernadette Soubirous in Lourdes. Deze verschijningen hadden wereldwijd een sterke weerklank. Ook in Kortrijk werd een eenvoudige kapel aan ‘Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes’ toegewijd. Deze kapel stond aan de Veldstraat, in de Sint-Janswijk, die toen nog deel uitmaakte van de parochie Onze-Lieve-Vrouw (De parochie St.-Jan-Baptist werd pas in 1906 opgericht).
Het idee om een grot te bouwen begon heel bescheiden. De paters hadden in 1884 grond aangekocht en daar moest een muur omheen gebouwd worden. In deze muur zouden ze een kleine kapel bouwen, waar mensen voor en na hun werk even konden stilhouden en bidden.
In 1908 jaar bouwden de paters Passionisten (sinds 1872 in Kortrijk) op de plaats waar het kapelletje stond, een grotere Lourdesgrot. Parochiepriester en vooral Vlaanderens Bedevaarten wilden inspraak bij de bouw van deze kapel. Ze moest er al een rots uitzien. Het kwam erop neer dat er een grot kwam die naugewezet de grot van Massabielle in Lourdes, waar Maria zich had laten zien, nabootste. Deze grot met een ruimer terrein, banken en gaanderijen bood aan de groeiende groep pelgrims de kans om op bedevaart te komen.
Deze ‘jubelgrot’ werd ingehuldigd op 11 februari 1908, precies 50 jaar na de verschijningen van O.L. Vrouw aan Bernadette in Lourdes. Monseigneur Waffelaert kwam de grot inwijden. Wie het verhaal van de plechtigheden bij de Kortrijkse Jubelgrot leest staat verstomd: op die winterse dag passeerden 50.000 mensen voorbij de grot. De straten in de omtrek waren versierd met triomfbogen, vlaggen en bloemstukken. In de avond vertrok de kaarsenprocessie vanuit de St. Antoniuskerk naar de nieuwe grot. Een locomotief maakte de nodige elektriciteit voor de verlichting in het domein van de Grot. De priesters van de stad steunden dit initiatief. De paus gaf vanuit Rome zijn zegen over dit nieuwe bedevaartsoord. Stilaan komen na de oorlog ook bezoekers van het graf van Broeder Isidoor naar deze grot. Bedevaarders kwamen vanuit heel het land en zelfs vanuit Frankrijk naar dit bedevaartsoord. Ze combineerden een gebed aan het graf van de goede Broeder met een Weesgegroet bij de Grot. In 1945 waaide tijdens een storm een van de brandende kaarsen omver. Dat veroorzaakte zo een felle brand.
In 1992 werden veranderingen uitgevoerd. Zo kreeg de grot haar huidige vorm.
Deze plek is voor Kortrijkzanen zowel als voor mensen van elders heel populair geworden. Vooral na de overbrenging van het lichaam van Broeder Isidoor naar de Kloosterkerk (1952) en zijn zaligverklaring (1984) ontstond een toevloed van bedevaarders. Mensen combineerden een bezoek aan de grafkapel voor de broeder in de Paterskerk met een bezoek aan zijn grafsteen en buiten aan de grot.
In 2021 schonken de Paters Passionisten de Grot aan de Dekenij van Kortrijk. Een werkgroep zorgde voor een grondige opknapbeurt van de Grot, het poetsen van de danktegeltjes tegen de muur en het snoeien van de bomen.
In de loop van de jaren is hier een ‘heiligdom van het volk’ ontstaan. De tegeltjes, opgehangen aan de wand, getuigen van verhoord gebed. Jong en oud komt hier een nood klagen, een kaars aansteken, even tot rust komen en danken…
De Decanale Werkgroep Lourdesgrot, samengesteld uit vertegenwoordigers van de zes Pastorale Eenheden van dekenij Kortrijk-Kuurne-Harelbeke, zorgt nu sinds de overname in ’21 voor de grot. Er is de zorg voor het stukje natuur rond de grot, de gebouwen en de grot zelf. Maar de werkgroep wil ook een pastoraal aanbod doen, naar scholen, woon- en zorgcentra en geloofsgemeenschappen van de regio en erbuiten.
We danken de paters Passionisten voor hun inzet al die jaren en voor de kans die ze Kerk in Kortrijk bieden om de grot open te houden. Het blijft mogelijk om in de kerk te bidden bij het graf van Broeder Isidoor. Iedereen is welkom om even te komen kijken, om de drukte achter zich te laten en te genieten van de stilte en van de mogelijkheid tot bezinning en gebed.
