Parochieblad "Kerk & Leven" 39-2016 28 sep

PAROCHIESECRETARIAAT FEDERATIE ZUTENDAAL

Openingsuren: maandag en dinsdag van 09.00 u. tot 12.00 u.

ZEVENENTWINTIGSTE ZONDAG DOOR HET JAAR

INLEIDING OP IEDER VAN DE LEZINGEN  

Eerste lezing: uit de profeet Habakuk

De profeet legt zijn vragen en twijfels voor aan God, en hij krijgt antwoord: de rechtvaardige blijft leven door zijn trouw.

Tweede lezing: uit de tweede brief aan Timoteüs

De apostel spoort zijn volgeling Timoteüs aan moedig te getuigen van het evangelie.

Evangelie: uit het evangelie volgens Lucas 

Jezus spreekt over de kracht en het wezen van het geloof.

Met andere woorden 

O, Bonifatius,

het levende licht ziet jou 

als een wijs man, 

omdat je de heldere beken 

die uit God voortstromen, 

naar Hem hebt teruggeleid,

omdat je het groen 

van de planten hebt begoten, 

daarom ben je een vriend 

van de levende God 

en een fonkelend kristal, 

in welgevallen aan de rechte wegen 

die je vol wijsheid hebt bereisd. 

Hildegard van Bingen ( 1098-1179), 

Uit: ‘Liederen‘ –O Bonifati, lux vivens vidit te…

KAARSKESPROCESSIE NAAR DE HESSELSBERG

De eerste dinsdag van oktober, 4 oktober om 19.00 u. komen we samen aan de Rozenkranskapel in de Daalstraat. Daar houden we een korte gebedsviering en vertrekken dan in kaarskesprocessie naar de Hesselsberg.

IN DE MARGE

KLEINE JONGEN

September is alweer een flink eind gevorderd en het weerbeeld is lichtjes veranderd. Op dit moment (19 september) hebben we mooie dagen achter de rug. Een nazomer zoals er nog nooit eentje is geweest. Temperaturen die we zo graag in juni hadden gehad. Het mooie van een nazomer is dat het ’s avonds heerlijk koel wordt en je van een goede nachtrust kan genieten.

Vorige vrijdag is er nochtans veel van mijn nachtrust verloren gegaan omdat ik het verdrietige snoetje van een kleine jongen voor ogen bleef zien. Even verduidelijken.

Velen van ons hebben huisdieren en iedereen heeft al wel eens een bezoekje aan de dierenarts moeten brengen.

Zo ook wij. Onze kleinste bengel heeft een nogal zwaar tuinmeubel op zijn fragiele pootje gehad en het verdict was een barst in het gewrichtje, blijkt dat dit net zo pijn doet als een breuk. Na een week moeten we even laten checken of alles nog op zijn plaats zit.

Ik vertrek extra vroeg om toch maar bij de eersten te zijn. Bij aankomst blijken er al twee ‘patiënten’ voor mij te zijn.

Een meisje met een zielig kijkend hondje en een hele familie (papa, mama, dochter, zoon) met een grote box op schoot. Eerst dacht ik een poes in de box te horen maar het blijkt een valkparkiet te zijn.

Het diertje snakt naar adem en je hoort dat dit niet normaal klinkt. Pater familias kan dit niet aanhoren en neemt het diertje voorzichtig in zijn handen.

Enkele luttele seconden later hoor ik hem zeggen: “Het is bijna gedaan.”

Volledig in paniek klopt de mama op de deur van de spreekkamer. Met de deur nog op een kier hoor ik de geruststellende stem van de dokter en hoor het woord ‘grafje’.

Akkoord, iedereen zag dat dit vogeltje de dierenhemel bereikt had maar toch is het hard als je hoort dat dit effectief ook zo is. Ik hoor de kleine jongen hartverscheurend huilen, het was zijn vogel. Dit was niet eerlijk, zus had nog haar poes en hij was zijn vogel kwijt.

Voor dit voorval had ik de jongen amper gezien. In enkele minuten krijg je in een wachtzaal geen band. En toch….. Bij het buitenkomen van de spreekkamer vliegt de jongen mij in mijn armen en vertelt snikkend dat zijn vogeltje dood is.

Ik ben een beetje verbijsterd en weet eerst niet goed wat zeggen. Hortend en stotend krijg ik toch wat uit mijn keel. Met een stem  - hees van emotie – krijg ik toch enkele troostwoorden gezegd. Ik zeg hem dat het diertje nu geen pijn meer heeft en dat hij het een mooi laatste plaatsje moet geven. En plots komt er een brede glimlach tevoorschijn op een gezichtje dat daarnet nog nat was van de tranen. Hij bedenkt dat er nog andere vogels zijn die hem wel als baasje zouden willen en van het ene op het andere moment maakt hij volop nieuwe plannen en bedenkt al zelfs een naam voor de nieuwe huisgenoot. Hoe heerlijk is het om op zo’n moment kind te zijn, om zo vlug het verdriet een plaats te kunnen geven en weer ruimte in zijn hartje toe te laten voor een nieuwe vriend. Dit is alleen kinderen gegeven. En jullie zullen zeggen: ach, het is maar een dier, en dan nog een vogel… maar toch heb ik gezien dat dit kinderhartje brak en dat de oogjes die op het ene moment volgeladen waren met tranen opeens weer een blije glinstering hadden. Dier of mens, verdriet is er altijd en aanvaarden is niet altijd even gemakkelijk.

Twee dagen daarna hebben we babyborrel van onze jongste kleindochter en waren onze gedachten weer helemaal ergens anders. Verdriet en vreugde gaan dan toch blijkbaar hand in hand.

maPs

KENNISMAKING MET PASTOOR IGNACE

Beste mensen van Wiemesmeer en Zutendaal

Op 20 juni 2016 werd ik door onze bisschop, Mgr. Patrick Hoogmartens, gevraagd om uw pastoor Guido op te volgen in uw federatie. Ik heb direct ‘ja’ gezegd, en op de eerstvolgende bisschopsraad werd ik benoemd, om op 1 oktober aanstaande bij jullie te beginnen als de nieuwe herder. Het is niet de eerste keer dat ik Guido Vanheusden ‘opvolg’… Dat zal blijken uit wat volgt. Ik wil jullie een beetje over mijzelf vertellen. 

Op 12 juni 1959 werd ik in het moederhuis van Diest geboren, en er in de Begijnhofkerk gedoopt op 14 juni 1959. Maar ik groeide op in Zelem, waar ik lagere school liep en bij de KSA ging, eerst als lid, daarna als leider en bondsleider. Voor mijn secundaire studies ging ik naar het Sint- Jozefscollege in Hasselt. Daarna begon ik aan de priesteropleiding, toen nog in het Minderbroederklooster in Sint- Truiden. Pas toen ik op stage ging in de parochie Mopertingen verhuisde het Grootseminarie naar de Tulpinstraat in Hasselt. Tijdens mijn stage werd ik in Mopertingen diaken gewijd op 3 maart 1984. En op 30 juni 1984 wijdde Mgr. Paul Schruers mij tot priester in Zelem. Uw pastoor Guido legde mij toen mee de handen op. Hij was toen gouwproost van KSA- Limburg. 

Eerst deed ik mijn burgerdienst op het secretariaat van KSA- Limburg, terwijl ik tevens kapelaan was in de H. Hartparochie van Hasselt. In 1986 werd ik decanaal jeugdpastor in Hasselt. Dat betekende dat ik contact had met al de Hasseltse jeugdbewegingen, ik bezocht in de grote vakanties zo’n 35 jeugdbewegingskampen en was plaatselijk proost van verschillende groepen. Vieringen en bezinningstochten met de secundaire scholen van Hasselt, de oprichting van ‘Jongerenkerk Hasselt’, een maandelijkse jongerenviering in de Clarissenkerk en bij de Jezuïeten, de actie ‘Handen uit de mouwen’ waar verschillende honderden jongeren rond Kerstmis een dag inzet betoonden bij mensen met minder kansen, en grote pelgrimstochten met jongeren, naar o.a. Assisi, Compostela, het Heilig Land, Rome, Keulen hoorden toen bij mijn taak. Die grote pelgrimstochten organiseerde uw, nu ere- pastoor Guido, ook mee, en hij was steeds een rots in de branding voor al de deelnemende jongeren en zeker ook voor mij. Ik bleef decanale jeugdpastor van Hasselt tot 1998. 

In 1991 werd ik tevens, en hier trad ik dus in de voetsporen van Guido, gouwproost van KSA- Limburg. Dat bleef ik tot 2006. Van 1999 tot 2002 was ik ook nationale proost van KSA.

Ik mocht ook pastoor zijn, van 1998 tot 2008, in de Sint- Martinusparochie van Stevoort. Dat is tot nu toe zeker de mooiste periode uit mijn leven geweest. In 2007- 2008 was ik ook aalmoezenier in de nieuwe gevangenis van Hasselt.

Na Stevoort nam ik enkele benoemingen aan die me niet echt lagen, en begon mijn gezondheid me ook parten te spelen. Er werd een longprobleem ontdekt dat moet opgevolgd worden, en ik kreeg ook zicht op mijn genetische beperkingen tijdens een weldoende therapie. Ik heb enkele jaren nodig gehad om weer energie te vinden. Uw nieuwe pastoor is dus ook een kwetsbare, beperkte mens zoals U allen. Vooral omwille van mijn gezondheid blijf ik daarom wonen in Petit- Lanaye (Klein- Ternaaien), waar de rust en de natuur een genezende invloed hebben. 

De laatste jaren hielp ik de pastoor van de federatie Bilzen- Oost (9 parochies), dat was van juli 2011 tot juli 2013. En ik verving de zieke pastoor van de federatie Diepenbeek voor de liturgie, van oktober 2014 tot Pasen 2016.

Nu zal ik weer volwaardig pastoor zijn, bij jullie. In de prachtige pastorie van Zutendaal krijg ik enkele ruimtes ter beschikking, waar ik U kan zien en ontvangen. Ook het parochiesecretariaat blijft uiteraard in deze pastorie gevestigd. 

Mijn grootste hobby is mijn job: ik ben heel graag priester, en zou niet weten wat anders te doen. De Heer heeft mij vastgegrepen, ik mag namens Hem herder zijn, en de vreugde van het Evangelie brengen. Ik ben vol van het Evangelie van Jezus van Nazaret.  Voorgaan in de liturgie, die schoonheid moet zijn en het leven van mensen moet vieren met de Heer in het midden, is ook een hobby. En koken, wandelen en mediteren (of filosoferen of overdenken of beschouwen of hoe je dat noemt…).

Mijn vader overleed in 2008, mijn moeder woont nu in Hasselt. Ik heb een zus die kleuterleidster is en een broer, ingenieur bij de NMBS. Beiden hebben twee kinderen. U zal hen kunnen ontmoeten bij mijn aanstelling in Wiemesmeer, op zondag 23 oktober 2016 (10 u: eucharistie, daarna receptie).

Het belangrijkste in mijn leven zijn mijn vrienden en de verbondenheid met hen. Ik kreeg vele beste vrienden! Zonder hen zou ik niet kunnen leven. Onlangs nog was ik met zulke vrienden voor drie dagen in Praag. Ik laat jullie daar graag in delen, met de drie bijgevoegde foto’s.  

Gaandeweg zal ik jullie nu wel ontmoeten en leren kennen. Mag ik jullie gebed vragen, opdat ik een lieve herder mag zijn. En aan iedereen al veel dank voor alles. We hebben hier twee prachtige pelgrimsparochies, met O. L. Vrouw Ten Hemel Opgenomen in Zutendaal, O. L. Vrouw van Lourdes aan de grot in Wiemesmeer en  Sint- Jozef en Sint- Hubertus die zovelen rond de Heer verzamelen. Dank aan de vrijwilligers, christenen die van deze twee parochies levende, deugddoende plekken maken, waar Gods droom zichtbaar en tastbaar wordt!

(Ignace De Wit, rue Collinet 73A – 4600 Lanaye / Gsm: 0032.472.783.889 / E- mail: ignace.dewit@gmail.com / werkadres: Vijverplein 2 – 3690 Zutendaal / Tel: 089.611.151)