Zomaar een dag
“Brooddozen klaar? Drinkflessen gevuld? Buskaart bij? Smartphone niet vergeten? Sleutels in je rugzak? Gedacht aan je turnzak? Fietshelm op? Fluohesje aan?”
Deze en nog andere vragen schallen tijdens de schoolweken dagelijks door onze woonkamer, zo ergens tussen 7 uur en half 8. Drie tieners die op tijd vertrekken naar school – het is soms een huzarenstukje om dat gedaan te krijgen. Alles begint met een goede voorbereiding, liefst al de avond voordien: boekentas klaarzetten, de ontbijttafel dekken en voor onze dochter… op voorhand beslissen welke kleren ze wil aantrekken.
Zo was het ook voor onze olympiërs deze zomer. Maar liefst 5 jaar hebben ze zich voorbereid op de wedstrijd of de match van hun leven. Met individuele trainingsschema’s, voedingsschema’s, psychologische begeleiding, het juiste schoeisel, de beste kledij of het meest ingenieuze materiaal. Niets werd aan het toeval overgelaten. Ik leefde mee met de atleten toen ik beelden zag van hun mentale voorbereiding, hun gefocuste houding en de kleine rituelen die zij uitvoerden vlak voor de strijd om een medaille.
Ook christenen bereiden zich voor op belangrijke momenten in het kerkelijk jaar. Op Aswoensdag, aan het begin van de veertigdagentijd, voeren zij rituelen uit om zich innerlijk klaar te maken voor Pasen. Zo’n belangrijke dag als Pasen vraagt om een lange voorbereiding van ruim zes weken.
Wat bijzonder is, is dat de as die op Aswoensdag gebruikt wordt, van de palmtakken komt die een jaar eerder op Palmzondag gezegend zijn en die nu, bijna een jaar later, verbrand worden. Het is met die as dat christenen zich op Aswoensdag tekenen om dan gedurende 40 dagen hun hart klaar te maken voor paaszondag.
Misschien zijn we als mens of als christen allemaal wel een beetje een verspringer of een hoogspringer. Of je nu een doel wilt bereiken, je dromen wilt waarmaken of een belangrijke dag wilt vieren, je moet altijd eerst een aanloop nemen…
Sylvie
