Beste vriend God,
Nog even en het is juli en augustus, de zomermaanden, de vakantiemaanden. Zo is het toch met de schoolgaande jeugd en met het gros van de werkende mensen in ons landje. Even onbezorgd zijn! Geen wekker, geen trein, geen file, geen baas, geen leerkracht die het stress-loos welbevinden verstoort. Even doen wat men graag doet. Of toch niet?
Voor vele grootouders wordt het binnenkort even meer aandacht geven aan de kleinkinderen. Voor mijn Marie, die momenteel nog aan het revalideren is, en mijzelf is dit overdag genieten van de kinderlijke gelukzaligheid die de kleinkinderen tentoon spreiden. Het is ook met plezier antwoord geven aan de honderden vragen die zij zich stellen en soms ook ontdekken dat zij je confronteren met jezelf. Het is ook ‘s avonds, als ze dan weer naar huis zijn, dankbaar zijn voor de mooie dagen.
Veel gezinnetjes gaan in deze periode op reis om te genieten van zon, zee, strand, bergen en de natuur. Velen zijn zelfs geneigd om Jouw Huis eens op te zoeken in het buitenland of om even stil te staan bij een kapelletje. Iets wat ze in eigen land misschien verleerd zijn. Zij die op reis zijn, staan dan even stil en vinden Jou nog eens.
Maar lang niet iedereen gaat op reis. Het aantal thuisblijvers neemt toe, vriend God. De kost om te reizen wordt groot en er zijn altijd mensen die tijdens de vakantiemaanden moeten blijven doorwerken. Gaan zij Jou vinden, vriend God? Zij kunnen even stilstaan bij een kapelletje of even binnenlopen in een kerk. Dit verlof kunnen ze ook in Aspelare Jouw Huis bezoeken. Voortaan staat Jouw deur ook daar open. De openingsuren worden aan de kerk geafficheerd. Zo word Jij opnieuw een beetje alomtegenwoordig. Jij mag ons aanhoren thuis en op reis, in Jouw Huis.
Moge de deur die open staat ons brengen naar een nieuw geloof. Moge jong en oud de weg naar Jou vinden of blijven bewandelen.
Al neem Jij nooit verlof, vriend God, toch een fijne vakantie voor iedereen.
Je vriend,
Jozef de timmerman
Ontdek ook de ander verschenen artikels van "Brief aan God".
