Het sacrament van de verzoening, zoals de biecht tegenwoordig genoemd wordt, is in de loop van de tijd erg veranderd. Steeds meer christenen – vooral jonge mensen – herontdekken dit sacrament, dat lang in de vergetelheid was geraakt. Voor hen is het nieuw. En dat is goed!
Vroeger was de biecht vaak een afschrikwekkend gebeuren: je moest een lijstje maken van je zonden, je geweten grondig onderzoeken en dan tenslotte in een biechtstoel neerknielen en je fouten bekennen. En o wee, als je er één vergat!
Vandaag wordt het sacrament van de verzoening gelukkig vooral als een mogelijkheid gezien om met een priester in gesprek te gaan. Niet zomaar een gesprek, maar een vertrouwensgesprek dat wordt gedragen door gebed. Het is bijna een persoonlijke ‘geloofsbelijdenis’.
Het sacrament van de verzoening is een goede manier om direct en persoonlijk met God te kunnen praten. Een sacrament duidt namelijk op een sterk ‘verdichtingsmoment’. ‘Biechten’ betekent dat je God ontmoet, met al je sterke punten en met je fouten, zoals je bent. En het betekent dat je verlangt naar vergeving, een nieuwe start. Niemand hoeft angstig te zijn!
Het persoonlijk gesprek met God – waarbij de priester het instrument is van Gods genadevolle barmhartigheid – vindt plaats in de kerk of in de spreekkamer van de pastorie of eventueel in de biechtstoel in de Abdijkerk als je dit wenst.
Pastoor Alexander is iedere laatste vrijdag van de maand in de Abdijkerk aanwezig van 16.30 tot 17.30 uur voor het sacrament van de verzoening.
Naar aanleiding van Kerstmis en Pasen zijn er extra georganiseerde mogelijkheden. Uiteraard kan je ook een afspraak maken met een priester voor het sacrament van de verzoening.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.