Beste vriend God,
Onze Bert heeft al gericht naar werk uitgekeken. Oef! Het werd tijd. Mijn geduld was al een tijdje op, maar mijn Marie kon, ongeacht haar innerlijke bezorgdheid, nog steeds de kalmte bewaren. Zoiets is aan moeders gegeven. De kalmte bewaren bij zorgen. Wij vaders durven er wel eens met de grove borstel doorgaan om onze frustratie te uiten. Moeders denken en voelen anders en zeker als het om hun kinderen gaat. Hun stille verdriet is soms onmerkbaar, maar het is er. Het traantje af en toe geeft daar uiting aan.
Vrijdag aanstaande vieren wij O.-L.-Vrouw van Smarten. Als ik eerlijk mag zijn, vriend God, vind ik deze benaming van de Moeder van je Zoon een beetje triest. Ik had Haar graag ‘O.-L.-Vrouw, Moeder der Bezorgdheid’ genoemd. Natuurlijk heeft Onze Lieve Vrouw veel verdriet gehad om haar Zoon. Maar de tijd die vooraf ging aan zijn dood heeft Zij zich vooral veel zorgen gemaakt over Hem.
Toeval of niet? Vrijdag 15 september is er een startviering van de catechese in onze kerk. Hopelijk zijn er veel moeders aanwezig van onze kandidaat-vormelingen, moeders die hun zoon of dochter met zorg omringen. Zich zorgen maken als moeder, als vader, als mens is uitkijken naar een goede afloop die wij niet zo evident vinden. Er kan altijd wat mis lopen. Onze zorg moet het in goede banen leiden. Gelukkig slagen wij er meestal in om met Jouw hulp te bereiken wat we voor ogen hadden. Een beetje gelukkig zijn!
Straks heeft onze Bert ander werk. Volgend jaar worden onze twaalfjarigen weer gevormd. Er wordt in onze parochie regelmatig gedoopt. Koppels huwen nog in onze kerken. Moeders en vaders bieden zorg. Priesters en medewerkers bieden zorg. Laat ons vrijdag vieren, de Moeder der Bezorgdheid, en hopen op een goede blijde afloop van onze betrachtingen.
Je vriend,
Jozef de timmerman
Ontdek ook de ander verschenen artikels van "Brief aan God".
