Beste vriend God,
’t Is meimaand! Zoals elk jaar sta ik in verwondering voor de witte pracht van de meidoornbloesem die met zijn zoete geur mijn lentegevoel compleet maakt. Lente in een mensenleven! Prille lente in onze Warre, de jongste kleinzoon, zijn hartje! Hij doet zijn Eerste Communie. Deze week reed ik aan de kerk voorbij en zag ik de juf daar met de communicantjes voor de repetitie van de viering. Het was vertederend om te zien hoe al die kindjes met gevouwen handjes op één rij de kerk binnen stapten. Onze Warre had ik nog met een wip zien binnen gaan. Zijn handen waren wel gevouwen, maar van een devoot stilzwijgen was er bij hem geen sprake.’t Is een braaf ventje, maar hij kan niet stil zijn. Telkens als ons Lieve (de dochter) ermee op bezoek komt, ben ik zo blij hen te zien. Ik ben wel net zo blij als ze naar huis gaan. Hoedje af voor de ouders en de juffen om zo geduldig met kinderen om te gaan. Alles heeft zijn tijd zeker!
Er zullen weer mooie vieringen komen, ondanks de drukte. De mama’s en de papa’s zullen weer zo fier zijn als een gieter en dat is goed zo. Dergelijke evenementen versterken het familiegevoel. Wij zijn al gevraagd om iets te gaan eten met de fiere ouders, ook al zijn we van onze Warre noch peter noch meter.
Familiegevoel, vriend God! ’t Wordt ook opnieuw Moederdag. De tweede zondag van mei worden in het Vlaamse land de moederkens in de bloemen gezet, met uitzondering van het Antwerpse land. In het Antwerpse worden ze gevierd op Maria Hemelvaart. Eigenlijk vind ik dat veel logischer, vriend God. Is Maria Hemelvaart niet de geschiktste dag waarop je een moeder de hemel in kan prijzen? Figuurlijk dan hé! De moeders eens ‘ophemelen’ klinkt misschien beter. ’t Mag zijn wat het is. Moeders verdienen hun dag en Moeder Maria verdient haar meimaand. Nu mijn moederke er niet meer is, heeft Moederdag en deze meimaand een extra betekenis voor mij. Op Moederdag gaan wij naar ’t kerkhof met een bloemeken en als ’t even kan, bidden wij in de kerk of aan de kapel enkele ‘weesgegroetjes’. Bidden voor onze universele moeder Maria waar mijn moederke nu deel van uitmaakt doet mij nog meer respect opbrengen voor de persoon die zij was. “Wees gegroet Maria (moeder), vol van genade…”. Hoe dikwijls heeft mijn moeder mijn kwajongensstreken niet vergeven toen ik nog jong was? Hoe dikwijls heeft zij mij vergeven en gesteund als ik de bal eens missloeg in mijn job, mijn relatie of mijn sociale omgang? Zijn wij niet allen ‘gezegend’ een moeder (gehad) te hebben?
In de vieringen van het Heilig Vormsel en de Eerste Communie worden de moeders ook geëerd. En terecht! Proficiat aan alle mama’s en aan de oma’s die de taak van de mama wel eens overnemen. Ere aan wie ere toekomt!
Vriend God, de meimaand! De maand waarin vruchten worden gezet. Moge Jouw ent die gezet wordt door de juffen en de catechisten ooit overvloedig vrucht dragen. Ook bij onze Warre!
Je vriend,
Jozef de timmerman
Ontdek ook de ander verschenen artikels van "Brief aan God".
