Vergeven is een mooie kans om de Liefde ALTIJD het laatste woord te geven
Deze week luistert Annelies De Kegel naar Linde van Lommen uit Appelterre. Zij is gehuwd met Jan Plas en samen hebben ze een dochter uit India, Sindhu. Naast de vele lectuur uit diverse spirituele bronnen, zorgden zo’n 13 reizen naar India met het levendige geloof van de plaatselijke bevolking in vaak diepe ellende, voor een verdere verdieping en verruiming van het eigen Christelijk geloof. De liefde voor de Ninoofse Abdijkerk, een van de grootste barokkerken van Vlaanderen, kreeg Linde met de paplepel mee. Zij is op haar 16de lector geworden en 46 jaar later is ze dat nog steeds, met een nόg sterker en dieper geloof en even enthousiast en fris als bij het begin van haar engagement.
Wat betekent voor jou het Onze Vader?
Voor mij voelt het “Onze Vader” als thuiskomen bij God. Ik kan me nog goed herinneren dat het samen bidden van dit gebed met de andere kinderen als voorbereiding op onze Eerste Communie diepe indruk op mij maakte. We mochten God onze Vader noemen: we hoefden niet bang voor Hem te zijn en we mochten ons geliefd voelen door Hem. Hij wil mijn vader én moeder zijn en ik ben zijn geliefde dochter.
Het gaat hier over een God die ons on-eindig graag ziet.
D.w.z. zoveel dat het ons eindig verstand te boven gaat. Geen enkele mens is een vergissing, elke mens is gewenst en diep bemind door Hem. Het is als een warm deken om mijn schouders dat zo heerlijk beschermend en veilig aanvoelt. Laten we dan ook blij en gelukkig zijn om die onvoorwaardelijke Liefde van Hem en deze blijheid uitstralen naar andere mensen. Graag gezien worden hoe of waar je ook bent, wat een Blijde Boodschap toch!
Bij welke zin sta je het meeste stil en waarom?
De belangrijkste zin is voor mij: “Vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren”.
Als we de eenheid onder elkaar willen bewaren, dan is het essentieel om anderen te kunnen vergeven.
Het bevrijdt anderen maar ook onszelf omdat het ons vrijwaart van hoogmoed of neerkijken op anderen. Als ik iemand kan vergeven, dan maakt het mij bewust van het feit dat we allemaal fouten maken, maar dat we meer zijn dan onze fouten en toch geliefd blijven. Het brengt me dankbaar op de knieën, voor mij de best mogelijke positie waarin een mens zich kan bevinden. Ik geef toe, het kan soms minder evident zijn om te vergeven. Ook in mijn eigen leven ondervond ik dat, maar door de hand uit te steken, groei ik boven mezelf uit. Anderen hebben ook mij vergeven. Vergeven is een mooie kans om de Liefde ALTIJD het laatste woord te geven, niet te oordelen of te veroordelen en zo de verbondenheid met elkaar te herstellen. Op die manier kunnen we eraan werken telkens opnieuw de best mogelijke versie van onszelf te worden.
Jezus spreekt God aan als Abba Vader. Als je bidt, hoe doe je dat dan? Hoe spreek je God aan of voor wie of wat bid je?
Al van kindsbeen af heb ik God ervaren als lopende voor mij, naast mij en achter mij en als levend aanwezig in mijn hart. Het enige wat er nog aan ontbrak, was dat ik Hem niet zag. Dit was een enorme steun in soms moeilijke periodes in mijn leven en voor die genade ben ik erg dankbaar. Ik voel me nooit alleen, want Hij is er altijd. Zodus is bidden en spreken met God voor mij een heel natuurlijke beweging. Met alles ga ik naar Hem en zo ontvang ik steun, kracht en liefde die ik ook graag aan anderen uitdeel. Als ik bijvoorbeeld moet voorlezen of voorzingen in de Mis, dan bid ik dat Hij doorheen mij leest of zingt. Ik vraag Hem voortdurend dat Hij doorheen mij kijkt, lacht, troost en doorheen mij is. Ik bid elke dag voor alle mensen, in het bijzonder voor hen die ziek zijn, mensen die ik ken en niet ken. Ik bid om vrede, vreugde en geloof: dat we allemaal die God van Liefde mogen vinden. Ik dank Hem vaak, voor de vele zegeningen in mijn leven, maar soms kan ik God ook danken voor pijnlijke ervaringen. Als ik terugkijk op moeilijke dingen uit mijn verleden, dan zie ik nu dat ik dankzij die moeilijkheden vaak kon groeien, meer mens kon worden en vooral meer kon liefhebben.
Als ik met God spreek, dan begroet ik Hem met “Mijn God”, “Mijn Lieve God” of “Baba”. Baba is Sanskriet woord (oud-religieus Indische taal) voor Vader en bovendien een andere letterschikking van het woord Abba, het woord dat Jezus gebruikte om God aan te spreken (te vergelijken met ons woord “Papa”). Ik bid overal, maar ’s morgens en ’s avonds doe ik dat geknield voor een klein altaar boven.
Samengevat is geloven en bidden voor mij een totale overgave aan God, in diep vertrouwen en dit dag per dag. Het is dankbaar leven in het NU en er naar streven dat mijn gedachten, woorden en daden op één lijn liggen om zo een authentiek mens te zijn.
Is er naast het Onze Vader een gebed dat je sterk aanspreekt en dat je wil delen?
Ik wil graag twee gebeden met jullie delen. Het eerste betreft een heel mooi avondgebed, waarvan elke zin een diepe lading dekt:
O Heer,
De taken van vandaag
wier last ik vanmorgen
op U legde, zijn nu klaar.
U deed me lopen, spreken,
denken en handelen.
Zoals ik deed,
leg ik al mijn woorden,
gedachten en daden
aan Uw Goddelijke voeten.
Wil mij aannemen.
Ik keer terug naar U.
Het tweede gebed betreft het lied 540 uit de Zingt Jubilate. Het is een lied dat me diep raakt omdat het gaat over Gods aanwezigheid. God is ons zo nabij en Hij wil wonen in elke mens. Vooral de laatste zin uit dit lied drukt heel sterk de eenheid uit tussen àlle mensen omdat God Vader is van elke mens. Die eindeloze liefde van God waarover ik al eerder sprak, wordt hierin bezongen. Hiervan jubelt mijn hart!
Heer, onze Heer,
hoe zijt Gij aanwezig
en hoe onzegbaar
ons nabij.
Gij zijt gestadig
met ons bezig,
onder uw vleugels
rusten wij.
Gij zijt niet ver
van wie U aanbidden,
niet hoog en breed
van ons vandaan.
Gij zijt zo menselijk
in ons midden,
dat Gij dit lied
wel zult verstaan.
Gij zijt onzichtbaar
voor onze ogen
en niemand
heeft U ooit gezien,
maar wij vermoeden
en geloven
dat Gij ons draagt,
dat Gij ons dient.
Gij zijt in alles
diep verscholen,
in al wat leeft
en zich ontvouwt,
maar in de mensen
wilt Gij wonen,
met hart en ziel
aan ons getrouwd.
Heer, onze Heer,
hoe zijt Gij aanwezig,
waar ook ter wereld
mensen zijn,
blijf zo genadig
met ons bezig,
tot wij in U
volkomen zijn.
Ontdek ook de andere getuigenissen over het Onze Vader.
