Beste broeders en zusters langs deze weg mag ik mezelf voorstellen. Jef Van der Gucht is de naam, liefst gewoon Jef, en voor de komende twee jaar mag ik in Ninove stage lopen als seminarist, een ander woord voor een iemand die in de opleiding tot priester zit.
Ik ben hier als kandidaat voor ons bisdom Gent. Vooraleer deze stage aan te vatten, mocht ik reeds vier jaar studies aan het Johannes XXIII-seminarie te Leuven doorbrengen met lessen in filosofie en theologie.
Toen ik in mijn jeugd kennis maakte met de zalige Edward Poppe, die van mijn geboortedorp Temse is, alsook de heilige Vincentius à Paulo en door zijn verkiezing tot grootste Belg ook pater Damiaan raakte ik geboeid door deze figuren. Door hun levens te bekijken kon ik niet om een heleboel vragen heen. Wat dreef hen tot een dergelijke keuze? Wat maakte dat ze dit hun hele leven konden volhouden? Wat hielp hen om die beproevingen door te komen? Wat dreef hen dat ze zichzelf volledig konden geven?
Het antwoord moest wel in de bijbel liggen. Doorheen de jaren ben ik in de bijbel blijven lezen en zodoende mogen groeien in weg naar de levende Christus en Zijn liefde. Het raakte en voedde me zodat ik de keuze om naar het seminarie te gaan overwoog na de middelbare studies, maar mijn ouders, wijselijk achteraf gezien, vroegen me om eerst iets anders te studeren. Ik ben daar nu zeer dankbaar voor.
Daarnaast was ik ook als scoutsleider actief en heb genoten van die jaren waarin ik scouts mocht helpen om te groeien en waarin zij mij deden groeien. Doorheen onze tochten en avonturen, onze kampen en verblijven in de natuur mocht ik de kleine en grote wonderen van onze schepping ontdekken, nieuwe uitdagingen aangaan en anderen uitdagen.
Ik heb van die jaren, gevuld met allerlei kansen, geprofiteerd om mijn roeping te overwegen, uit te diepen, om er zeker van te zijn dat het de Heer was die me riep en dat dit antwoord het juiste is. Ik ben direct na mijn studies in de rechten naar het seminarie getrokken en ben er mogen thuiskomen. Ik ben er een gelukkiger mens geworden.
De jaren in het seminarie hebben me geholpen om te groeien in kennis en inzicht, hebben me tijd gegeven om thuis te komen in gebed, om verder te mogen groeien tot God. Hoe bizar dit soms ook mag lijken dit heeft me een vrijheid gegeven om mezelf te zijn en er voor anderen te zijn. Me gedragen weten door de liefde Gods is een ongekende kracht die vleugels geeft, die me steeds verder drijft en ik hoop me steeds verder zal blijven drijven. Ik hoop dat ik steeds Zijn evangelie mag verkondigen, desnoods met woorden.
Jef Van der Gucht
