“Blijf niet staren op wat vroeger was, sta niet stil bij het verleden, Ik, zegt God, begin iets nieuws, het is er al, zie je het niet?
Zo begon de laatste Nederlandstalige zondagsviering: traag, ietwat treurig, niet zonder hoop. Het voelt pijnlijk aan, het doet zeer, zeer veel zeer. En al voel je dat moment zwijgend maar zeker naderbij te sluipen, je moet erdoor en staande blijven!
Toch nodigt de meer dan 125 jaar van het bestaan van kerk en parochie, tot even stilstaan uit. Want er is zoveel moois en zoveel goeds gebeurd dat we reden hebben om dankbaar en vol vertrouwen te vieren. In alle eenvoud… Bij het lezen van het evangelie bekroop mij de vraag: is dat het nieuwe dat er al is? Toch geeft de lezing, na alle onhebbelijke toestanden, ook een heerlijk vooruitzicht . En dat voor altijd! ‘Het komt wel goed’ is een zinnetje dat ik nu dikwijls hoor zeggen. Duidelijk teken van hoop.
De mis verliep verder van ontgoocheling naar dankbaarheid, zelfs over recente feitjes, tot aan het uitzingen in een opgewekt lied: “dank, dank nu God met hart en mond en handen”.
Na “het ite missa est” volgde een gezellige receptie die alle wrevel wegveegde en mensen sedert lang weer bijeenbracht. Pastor Mariette had drank en hapjes bezorgd en Line had er samen met Jeanne voor gezorgd. Dank u. Pastoor Tony was voorganger geweest en pastoor Benno was er ook bij evenals pastor Gino: ze hadden moeten uitpuzzelen wie er kon komen want Ludwig en Hubert waren verhinderd : aan allen dank voor het om beurten voorgaan. Het was ook fijn de reacties te horen op de invitatie, veel dank. Bijzondere dank nog aan Line, tot trouwe kosteres gepromoveerd, aan de lectoren André en Nicole, organist Francis en Denise, soliste Monica die bij grote gelegenheden kwam, de bloemenman Tu uit Vietnam die nu in Frankrijk huist. Het werd een aangename praatbarak, gemoedelijk en eenvoudig want iedereen kent iedereen op Helmet: zo mag het zijn. Deo gratias!
We wensen aan alle vrienden dat zij een onthalende en vriendelijke kerkgemeenschap vinden waar regelmatig Nederlandstalige eucharistie gevierd wordt en waar voor iedereen ‘met hart en mond en handen’ zorg gedragen wordt.
M. D. en E.N. van de H.F.
