Even voorstellen… Han en Sian Kurniawan

Regelmatig komen ze naar de vieringen in de kerk van Sint Jozef. Altijd zijn ze samen: Han en Sian Kurniawan. En ze hebben mij heel hartelijk ontvangen bij hen thuis. Sian is de stille aanwezige, Han een vlotte babbelaar die alle vragen vlotjes in perfect Nederlands beantwoordt al is hij niet in Vlaanderen of Brussel geboren.

Vanwaar ben je afkomstig?

Han: ik ben geboren in Indonesië, een eilandengroep in Zuidoost Azië met Bali, Java en Sumatra als meest bekende eilanden. In 1979 ben ik naar België gekomen om te studeren. Mijn nonkel, de broer van mijn vader was en is nog altijd tandarts in Tremelo, het dorp van pater Damiaan. Ik moest eerst Nederlands leren. Daarom volgde ik enkele maanden een taalcursus aan het CLT, Centrum voor Leven Talen in Leuven. In die periode ging ik met de fiets op en af naar Leuven, een rit van ongeveer 18 km enkel.

Na een paar maanden ben ik met de studie tandarts begonnen maar mijn Nederlands was nog niet goed genoeg en ik vond die studie heel moeilijk. Na overleg met mijn oom ben ik dan overgeschakeld naar de VUB, de Vrije universiteit in Brussel waar ik de studies tandprothese heb gevolgd. Omdat over en weer reizen uit Tremelo toen te moeilijk was, heb ik een studentenkamer gehuurd vlakbij de universiteit. Daarna heb ik ook nog een extra jaar gevolgd aan de Anneessensschool in Brussel. Mijn vader en mijn oom hebben mij financieel geholpen om die studies te kunnen doen.

Indonesië ligt aan de andere kant van de wereld. Miste je jouw familie niet?

Han: wij zijn met vijf kinderen en ik ben de tweede oudste. Bij ons thuis was er altijd leven in de brouwerij. Wij woonden eerst op Sumatra. Daar ben ik geboren maar mijn ouders zijn naar Jakarta verhuisd en ik heb daar lagere en middelbare school gelopen. Toen ik naar Brussel kwam studeren, miste ik inderdaad mijn familie. En als ik thuis kwam van de lessen voelde ik mij eenzaam tussen vier muren. Gelukkig had ik mijn oom en tante in Tremelo. Pas in 1985, dus na zes jaar, kon ik voor de eerste keer terug naar Indonesië om mijn familie terug te zien. Ondertussen zijn mijn zussen ook naar België komen wonen en sinds het overlijden van mijn vader, woont ook mijn moeder bij één van mijn zussen in West-Vlaanderen.

Hoe moeten we ons het leven in Indonesië en in Jakarta voorstellen?

Han: Jakarta is een stad van miljoenen inwoners, tussen de 25 en 30 miljoen. Het is moeilijk te zeggen hoeveel precies omdat velen illegaal naar de grote stad verhuizen. Vooral boerenfamilies omdat het leven op het platteland heel hard is. Ze zoeken werk als huisbediende of chauffeur. Indonesië heeft vier erkende godsdiensten: Islam, Boedhisme, Hindoes en Christenen (protestanten en katholieken). Er zijn verschillen naargelang de regio. In Bali zijn er vooral Hindoes, in het centrum van Indonesië en het westen vooral moslims en in Oost-Indonesië zijn er meer katholieken. Mijn moeder was katholiek en daarom ben ik ook katholiek opgevoed.

Hoe heeft u Sian, uw vrouw leren kennen?

Han: dat was een heel romantische ontmoeting in Parijs! Mijn vriend was gids voor een groep toeristen in Parijs. Dat was in het lange weekend van 1 november in 1993. Ik ging hem eens bezoeken omdat het toch een lang vrij weekend was. Eén van de toeristen die hij rondleidde in Parijs was mijn huidige vrouw. Ik had ze onmiddellijk gezien, we zijn aan de praat geraakt en in januari van het daaropvolgende jaar zijn we getrouwd: in Indonesië voor de kerk en in Tremelo voor de wet.

Hebben jullie altijd in Evere gewoond?

Han: na ons huwelijk hebben we eerst in Ganshoren gewoond in de buurt van het zwembad. Later hebben we een appartement gekocht in Jette waar we ook heel graag woonden. Maar door van werk te veranderen stond ik heel veel in de file op de Brusselse ring. Omdat ik nu in de regio Leuven werk, zijn we op zoek gegaan naar een andere woonst. Het zal in november ondertussen al 6 jaar zijn dat we in Evere zijn komen wonen. En sindsdien komen we dus regelmatig naar de vieringen in Sint Jozef. Maar de vierde zondag van de maand gaan we naar de mis van de Katholiek Indonesische kerkgemeenschap Sint Xaverius in Borgerhout. Vroeger was er een Indonesische gemeenschap in Elsene. Daar was een pastoor uit Indonesië maar hij werd overgeplaatst naar Schilde. Nu komt onze gemeenschap samen in Borgerhout. De vieringen zijn in het Indonesisch en het Nederlands. Enkele jaren geleden is monseigneur Bonny er op bezoek geweest om met onze gemeenschap mee te komen vieren. Monseigneur Bonny had drie jonge priesters gewijd en één ervan kwam uit Indonesië en is nu aangesteld in onze geloofsgemeenschap. En daar zijn wij heel blij mee. We hebben ook een zangkoor dat onze vieringen opluistert met liedjes in het Indonesisch.

Beste Han en Sian, bedankt voor jullie openhartig en boeiend verhaal. Proficiat met jullie inzet en betrokkenheid in de Indonesische gemeenschap! En ook altijd welkom in onze vieringen in Sint Jozef!

Ria V.A