Hoe wij de Goede Week in het ziekenhuis beleven?
Voor een groot deel is het een week zoals alle andere: mensen zijn opgenomen of komen op consultatie. Ze worden verzorgd, sommigen moeten werken aan hun revalidatie, ze verwachten bezoek, ze hopen op herstel zodat ze snel naar huis kunnen. De zorgverleners en andere medewerkers van het ziekenhuis komen hier hun werk doen, en gaan dan weer naar huis.
Dat het Pasen wordt heeft daar op het eerste zicht weinig mee te maken. Behalve dan dat mensen eigenlijk thuis willen zijn op die feestdag, dat er meer mensen op vakantie zijn, dat het daardoor (soms) wat minder druk is, en hier en daar iemand die beseft: hé, zondag is het al Pasen …
In een ziekenhuis dat zich liever pluralistisch noemt is er niet zoveel aandacht voor geloofsbeleving. Tot voor corona bezorgden we de opgenomen patiënten een kaartje met een palmtakje en de diensten van de Goede Week: een Palmzondagviering, een dienst op Goede Vrijdag en een Paasviering. Tijdens corona was het een kaartje met een boodschap die er aan herinnerde dat het Palmzondag was, met een overzicht van de vieringen op de televisie.
Nu merken we dat een viering gedurende de week steeds minder mogelijk wordt.
Bovendien verwacht men van een ‘dienst zingeving en levensbeschouwing’ dat onze initiatieven naar alle patiënten gericht zijn.
Het is dus zoeken hoe we de boodschap van de Goede Week en Pasen zo breed mogelijk kunnen verwoorden/verbeelden, zonder aan de christelijke boodschap voorbij te gaan.
Het uitdelen van een kaartje is ook een gelegenheid om mensen te ontmoeten die we anders misschien niet zouden zien.
Rita Kinet, teamlid en pastor in AZ Damiaan Oostende
Terug naar overzicht
