De "Herdertjes en Stille Nacht" worden ingeoefend en duizenden led-lampjes wijzen naar het komende feest van het Licht.
De tekenen zijn overduidelijk: we zijn op weg naar Kerstmis, geen twijfel mogelijk voor wat de buitenkant betreft, nu de binnenkant nog.
Zijn de tekenen daarvan ook zo duidelijk?
Er zijn verschijnselen die ons daar aan doen twijfelen.
We lijken daarbij op die Johannes de Doper uit het evangelie van vandaag.
Die zat i nhet gevang, want hij had de Messias aangekondigd, het Licht der wereld en de mensen opgeroepen om een andere levensweg in te slaan die niet strookte met de opvattingen van de machtigen van die tijd.
Maar terwijl hij daar gevangen zit slaat de twijfel toe.
Dat kan heel gemakkelijk gebeuren als je om je heen ziet hoe sterk de macht de touwtjes in handen heeft, hoe velen zich daar veiligheidshalve achter scharen.
Hij en zijn medestanders waren zo zeker van de juistheid van de ingeslagen weg en toch steekt de twijfel weer de kop op.
"Is Jezus Christus, het licht dat komen zal, de Messias of hebben we een ander te verwachten, moeten we toch een ander spoor volgen?"
Het is diezelfde twijfel die ook ons zou kunnen overvallen.
Dan zouden sommigen zich te weer willen stellen met redeneringen, feiten en argumenten die moeten aantonen dat we op de juiste weg zitten.
Jezus Christus doet dat in elk geval niet.
Hij verwijst naar wat iedereen kan waarnemen: Het licht der wereld breekt al door in de kreupelen en melaatsen die genezen worden, doven die weer horen en blinden die gaan zien.
En bovenal de boodschap van het doorbrekende licht wordt speciaal aan de armen meegedeeld.
Waar moeten we dus op letten?
We moeten letten op degenen die begraven waren in werk en verantwoordelijkheden, geen tijd om ontwikkelingen en veranderingen op te merken, maar die toch stilaan met meer aandacht in het leven gaan staan, opmerkzamer worden.
(deel van een artikel overgenomen uit Kerk en leven federatie Vlijtingen-Zuid)
