Brabantstraat 73 - 75, 1030 Schaarbeek
Een kerkgebouw, gelegen in de Brabantstraat, nu in een volledig multiculturele omgeving, vroeger, in een wijk van welgestelde middenstandsbevolking. Het oudste kerkgebouw van de gemeente Schaarbeek, die 12 kerkgebouwen rijk is.
Hierbij dan een korte historische schets van de kerk.
Bij zijn overlijden in 1849 stond Jean-Nicolas Névraumont een deel van zijn bezittingen af voor de bouw van een nieuwe kerk in Schaarbeek. De voortdurende bevolkingstoename in de gemeente had daar behoefte aan doen ontstaan. Architect J.P.J. Peeters werd belast met de plannen en de uitvoering van de werken. Nog in december van hetzelfde jaar werd de bouw aangevat. Peeters ontwerp werd echter nooit voltooid, meer nog: het onderging aanzienlijke wijzigingen. Zo werd er nooit een spits op de vierkante toren geplaatst, enkel een groot houten kruis, dat omwille van veiligheidsredenen, reeds in 1871 werd verwijderd. Zelfs latere pogingen voor de voltooiing van deze kerk kenden geen succes.
Ook kreeg het portaal een veel zwaardere uitvoering dan oorspronkelijk gepland. De eerder smalle hoofdingang is gevat tussen twee pilaren, die als het ware een sokkel vormen voor de bovenverdieping van het portaal met hoofdgestel. Het geheel oogt als neoklassiek maar vertoont onmiskenbare eclectische trekken.
De kerk heeft 3 beuken met een Latijns kruis als grondplan. De middenbeuk eindigt op een apsis (ruimte boven het hoofdaltaar) en is overdekt met drie koepels. De hele overwelving wordt ondersteund door twee aan twee gekoppelde Corinthische zuilen, die herhaald worden door soortgelijke pilaren over de hele muurlengte van de zijbeuken.
De kerk heeft een rijke binnenafwerking. Guillaume Geefs werd belast met het beeldhouwen van het marmeren hoofdaltaar. Later van dezelfde kunstenaar, de communiebank en de monumentale preekstoel. Het orgel, dat dateert van bij het begin, maar die vele wijzigingen onderging, werd op punt gezet door de orgelbouwer Schijven, begin vorige eeuw.
Het beeld van de liefdadigheid in wit marmer die zich recht tegenover de preekstoel bevindt, ter nagedachtenis van Jean-Nicolas Névraumont, werd gebeeldhouwd door Fraikin. De kerk werd voor de eredienst opengesteld op 29 januari 1850, sinds de eeuwwisseling in het jaar 2000, 150 jaar geleden. In 1972 geeft Pastoor Meunier (1936-1974) de toelating aan de Grieks-orthodoxe gemeenschap hun vieringen - occasioneel - in deze kerk te houden.
De kerk werd beschermd als monument, zowel binnen als buiten met uitzondering van het orgel, op 22 februari 1984.
Januari 2000 zijn de restauratiewerken aan de kerk begonnen. Een restauratie in twee fasen: een eerste fase de grote werken aan toren, dak en alle gevels, de 4 grote vensters, de vernieuwing of restauratie van het marmer rond de binnenmuren, de volledige vernieuwing van de elektrische installatie en de aanleg van de elektrische verwarming. Het einde van deze werken was voorzien voor eind november 2000. Door omstandigheden werd de eind-datum naar eind augustus 2001 gebracht.
De tweede fase behelst de volledige afwerking binnen de kerk, de schilderwerken e.a. Deze werken zijn begonnen in april 2003 en geëindigd in oktober 2004. De uiteindelijke oplevering van de werken is gebeurd in september 2005. Behalve nog een klein te restaureren vlak, oogt het geheel wondermooi geslaagd.
