Chrismaviering in de kathedraal
Tijdens de Goede Week wordt elk jaar de Chrismamis gevierd.
Op dinsdag 4 april ging kardinaal De Kesel voor in deze meertalige viering. Mogen samenkomen in een volle kathedraal: het vervulde met vreugde. Bovendien mochten pastor Mariette en ik als lectoren plaats nemen op de eerste rij. Het voelde een beetje als een privilege.
De viering begon met de plechtige intrede van acolieten, diakens, priesters, bisschoppen en de kardinaal, terwijl een lofzang op God werd gezongen.
De lezingen spraken over ‘dienstbaarheid’. ‘De Geest des heren is over mij gekomen omdat Hij mij gezalfd heeft. Hij heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden dat zij zullen zien; om verdrukten te laten gaan in vrijheid, om een genadejaar af te kondigen van de heer.’ (Lc. 4, 16-21)
In zijn homilie zei de kardinaal het volgende: “In zijn eerste exhortatie, nu tien jaar geleden, heeft paus Franciscus ons gesproken over de vreugde van het evangelie. Het is die vreugde die we niet mogen verliezen. Juist nu mogen we niet doof zijn voor diegene die vreugdenieuws brengt. Er is iemand op wie Gods Geest rust, iemand die gezalfd en gezonden is, ook tot ons, om dat goede nieuws te brengen, het evangelie van Gods menslievendheid. Hij is Gods levend Woord, Christus, de Gezalfde. Want het Griekse woord ‘christos’ betekent ‘gezalfd’. Naar Hem zijn ook wij genoemd: gezalfden, christenen: de naam die we sinds ons doopsel dragen.”
En ook: “Daarom hebben we elkaar nodig. Die opdracht is niet uitbesteed aan hen die daartoe gewijd zijn of een pastorale zending hebben gekregen. Het is de opdracht van heel het priesterlijk volk van God. … En bovenal niet vergeten dat we allen geroepen zijn het evangelie van Gods liefde voor deze wereld bekend te maken.”
Daarna volgde de hernieuwing van de beloften van de priesters en diakens en de hernieuwing van het engagement van de pastorale werk(st)ers. Een moment van bezinning over je eigen engagement.
Een hoogtepunt in deze viering is het plechtig naar voor brengen van de kruiken met de oliën.
De kardinaal zegende de oliën voor de zieken, de catechumenen en wijdde het heilig Chrisma.
‘Kom, heilige Geest, ontsteek het vuur van uw liefde!’
De Geest van Christus kan ervoor zorgen dat ‘onze eenheid en onze vreugde volmaakt zijn. dan zal de wereld de werken van God kennen.’ Zo klonk het in één van de liederen na de communie. De kardinaal herhaalde deze woorden op het einde van de viering als een zending, een oproep tot ieder van ons.
Na deze mooie, biddende viering was er nog de kans om bij een glaasje mekaar te ontmoeten.
Ook dat deed deugd.
Pastor Chris
