DE LOURDESGROT IN KORTRIJK BLOEIT WEER OPEN (uit 1939)
Onze-Lieve-Vrouw in Vlaanderen (Uit ‘Kruis en Liefde, 12, 1939, 362 - 365)
In ‘Kruis en Liefde’ werd voor enkele maanden een reeks artikelen afgesloten, interessante studies over de godsvrucht van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten.
Die godsvrucht schoot diepe wortels in ‘t vroom gemoed van ons Vlaamse Volk en nog steeds brengt ze weelderige vruchten voort.
Zo had op 10 september ll. (1939) de inzegening plaats van de ‘Zeven Smarten van Maria’ in de grot van O.L.V., behorende bij het passionistenklooster in Kortrijk.
Een woordje over de grot
In Kortrijk en omstreken is ze algemeen bekend onder de naam van: ‘Jubelgrot’. (Lourdesgrot)
Vanwaar die naam? Volg de geschiedenis hieronder.
In 1908 werd over de hele katholieke wereld het 50-jarig (1858 - 1908) jubileum gevierd van de eerste verschijning van O.L.Vrouw Onbevlekte Ontvangenis in Lourdes. In de stad van O.L.Vrouw van Groeninge (de naam van onze pastorale eenheid!) werd die herinnering met bijzondere luister herdacht. Hier namelijk bloeide al het werk van ‘Vlaanderens Bedevaart naar Lourdes’ (‘Vlaanderens Bedevaarten’ van het bisdom Brugge is de reisorganisatie nu).
Aan het bestuur stond E.H. Bruloot die nog altijd bij de bevolking bekendstond om zijn onvermoeibare ijver en zijn overtuigde Mariaverering.
Aan de samenwerking nu van de Paters Passionisten met voornoemd genootschap onder de bezieling van pastoor Bruloot, dankt de Jubelgrot haar naam.
In een omzendbrief van 14 augustus 1907 (ook wel oogst genoemd vanwege ...) kondigde E.H. Proost het blijde nieuws aan:
‘Vrienden, nu naderen wij het grote gulden jubeljaar! En wat zal Vlaanderens Bedevaart teweegbrengen in dit genadejaar? Vooreerst, overal waar het de eer geldt der Onbevlekte Ontvangenis: meedoen, meevieren, meefeesten! In stad en dorp, binnen en buiten de huiskring ... En dan: al de pelgrims die ooit uit Kortrijk meereisden naar het verre Lourdes, zullen uitgenodigd worden tot een grote ‘betoging’ in Kortrijk.
Op 11 februari 1908, vijftig jaar later, dag op dag na de eerste verschijning, zal op het grondgebied van de Sint-Jansparochie, bij het klooster der Eerwaardigen Paters Passionisten, de inhuldiging en de wijding plaatshebben van een prachtige Lourdesgrot in openlucht, kunstig en volledig getrouw in nabootsing opgemetseld. De zaak is beslist en besloten tot grote vreugde van Vlaanderens pelgrims, tot troost voor menigvuldige zieken, tot nut en voordeel voor allen.’
Even krachtig en geestdriftig hernieuwt hij zijn oproep bij zijn nieuwjaarswensen van 1908:
‘Wij brengen u onze welgemeende Vlaamse groet met de hartelijke wens van een zalig Nieuwjaar, van een heilvol jubeljaar. Wij begroeten reeds met diepe aandoening en innige zielenvreugde dat vijftigste verjaren van de eerste verschijning van O.L.Vrouw in het gebergte in Lourdes. En wij die het geluk en het onvergetelijke genot smaakten daarheen te gaan waar Maria verscheen, moeten wij dan de eersten niet zijn om die jubeldag geestdriftig te vieren?
Voorzeker ja! En daarom brengen wij de mare ...’
(Hier volgt dan de omstandige uiteenzetting van de plechtigheden die zouden plaatsgrijpen.)
En steeds even gloedvol eindigt hij:
‘De eer voor ons is groot en onze dankbaarheid zonder ‘palen’! De 2000 pelgrims uit Vlaanderen zullen het mogelijke doen om daar aanwezig te zijn bij die viering en Maria te vereren en te smeken, dag op dag, uur op uur, vijftig jaar na de eerste verschijning.’
De inzegening
Uit die omzendbrieven blijkt afdoende met welke liefde de oprichting van de Jubelgrot in Kortrijk werd begroet.
De inzegening was dan ook een triomf. Ze werd gedaan door Z.E.H. Mgr. Waffelaert.
Zelfs Z.H. Paus Pius X gewaardigde zich zijn belangstelling mee te delen en zijn zegen uit te spreken over deze onderneming, Maria Onbevlekt ter ere.
Op 24 januari ontvingen de organisatoren een schrijven van Z.E.H. Kardinaal Mery del Val, staatssecretaris, waarin werd gemeld:
“ ... dat Z.H. Paus Pius X met innige vreugde vernam dat op 11 februari een nieuw heiligdom ter ere van O.L.Vrouw van Lourdes zal ingehuldigd worden in Kortrijk, West-Vlaanderen. Om de godsvrucht der gelovigen aan te moedigen, verleent de H. Vader op de gewone voorwaarden een volle aflaat aan al de personen die op die dag der inhuldiging de Jubelgrot zullen bezoeken en bidden te zijner intentie.”
Voortgesproten uit zulke kinderlijke liefde tot Maria, ingezet met zo een overtuigde geestdrift en aangemoedigd door zulk een verheven bescherming, zal dit godvruchtig oord zonder twijfel strekken tot eer van God en tot verheerlijking van Maria, - “tot grote vreugde van Vlaanderens pelgrims, tot troost van menigvuldige zieken, tot nut en voordeel van allen.” (zie de omzendbrief)
Inderdaad, de bedevaarten nemen toe; de stille bidders ontbreken haast geen ogenblik van de dag. Stilaan krijgt de Jubelgrot de karakteristieke versiering vna alle genadeoorden: ex voto’s (betekenis = volgens gelofte, wijbeeld, votiefbeeld) van alle formaat en vorm getuigen van bekomen genaden. Dit alles spreekt duidelijk voor de blijvende godsvrucht der Groeningestad tot Maria.
De vernielende oorlog 1914-18
Die spaarde ook onze Jubelgrot niet!
Het verval van de grot had een vermindering van volkstoeloop voor gevolg.
Sedert het herstel ervan heeft zij haar aantrekkingskracht herwonnen en de godsvrucht schijnt nog verdiept. Talrijker vooral en inniger komen de enkelingen hun zorgen aan Moeder toevertrouwen. Het is vooral het lijden dat het ‘kind’ bij Moeder brengt.
Waar zou het beter zijn zijn smart te gaan lenigen dan aan de voeten van diegene die door haar lijden de Moeder van Smarten werd?
En dát ontbrak nog aan de grot: de Zeven Smarten van Maria.
Een sprekend beeld der smartvolle Moeder wekt wel de aandacht van de voorbijgangers. Maar dat voldeed niet meer: de godsvrucht heeft ook haar eisen. De kruisweg der Zeven Smarten moest er komen! En ... hij kwam er!
Wederom door de samenwerking van Paters Passionisten en getrouwe bedevaarders van de Jubelgrot. Kunstvolle kaders in halfverheven beeldwerk werden keurig en met smaak ‘ingerotst’ zodat het geheel van de grot erdoor verheven werd. En dat er daardoor aan een ware vereiste voldaan werd, blijkt wel uit de heerlijke dag van de (her)inzegening.
Het was een triomfdag voor de grot: een dag die herinnerde aan 11 februari 1908. Uiterlijke praal en versiering werden wel geweerd daar ze niet pasten bij de droevige tijdsomstandigheden.
De stemming was er des te inniger om!
Na ‘t lof in onze Sint-Antoniuskerk ging de talrijke menigte in processie naar de grot onder het zingen van het Lourdeslied: Te Lourdes op de bergen ... Ave, ave, ave Maria ...
én het bidden van de rozenkrans voor de vrede. De ruime plaats vóór de grot liep in enkele ogenblikken vol, een 3000 man omtrent. Z.E.H. Camerlinck, deken van Kortrijk, schetste in een gloedvolle toespraak de diepe betekenis van de plechtigheid en spoorde de toehoorders ertoe aan om hier, vóór de lijdensstaties van de” Moeder van Smarten, om kracht en steun te komen bidden.
Moge Maria vanuit dit genadeoord waar Zij vereerd wordt onder de beide titels van
Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekte Ontvangenis en
Moeder van Smarten,
haar mildste zegen blijven uitstorten over ons land en het edel bewaren in zijn diep katholiek geloof!
(P. Martinus, c.p.) (Info bezorgd door de overste van de paters passionisten: pater Frans Damen)
