Een paar dagen voor het Pesachfeest …
Jezus en de apostelen naderen Jeruzalem.
Zijn "uur" is aangebroken.
Voor één keer gedraagt Jezus zich als een koning.
Hij organiseert zijn eigen intrede in de stad.
Zijn intocht was niet te paard zoals de Romeinse bezetters.
Hij komt Jeruzalem binnen zittend op een ezel, een nederige herder.
Hij is niet gekomen om te "commanderen".
Hij is gekomen om te dienen en te redden …
Het volk begrijpt Hem en verwelkomt Hem:
"Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer!"
De leiders van het volk zullen het niet begrijpen.
Hun vijandigheid zal alleen maar toenemen.
Wat een idee … eindigen als een mislukkeling?!
Net op het ogenblik wanneer er zoveel moet worden "gered".
Hij zal Jeruzalem verlaten, beladen met een kruis.
Zijn hart is niet veranderd: het is nog steeds dezelfde liefde:
het is de herder die zijn leven geeft voor zijn schapen!
Maar de "glorie" van Palmzondag zal terugkeren,
nog mooier, op de ochtend van de "Eerste Dag",
op de ochtend van Zijn opstanding …
