Zaterdag 3 augustus 2024 : Er stond een perfect briesje om deze mooie openluchtviering te laten doorgaan midden in de mooie natuur van de ‘Diepe Straten’ tussen Ninove, Outer en Denderhoutem. Sommigen waren er nog nooit geweest, anderen wisten veel te vertellen over het pachthof Ter Duyst van de norbertijnerabdij in de 16e eeuw. Nog anderen hebben mooie herinneringen aan deze mooie plek door er veel te wandelen in hun jeugd.
Pastoor Alexander bracht op deze mooie namiddag heel wat parochianen bij elkaar voor deze (het mag gezegd) gezellige viering. Velen mogen in de bloemetjes gezet worden: Kathleen die voor vele voorbereidingen zorgde, zoals terreinverkenning. De familie Sienaert zorgde ervoor dat de kapel er heel netjes bijlag, alsook de omgeving errond. Zitgelegenheid was er dankzij Ovidio en organist Rudy bracht een mooie muzikale noot.
Door deze samenkomst bleek alweer hoe hecht de Corneliusfamilie wel is. Als afsluiter een verfrissend drankje en toffe babbel tussen vele mensen: voor velen voor herhaling vatbaar!
Hilde en Tom
Oud-eenheidsleider van de Ninoofse Scouts Luc De Smet deelt graag enkele ervaringen en herinneringen: "De kapel van de Diepe Straten roept warme herinneringen op aan onze jeugdbewegingstijd. Hier kookten we met de scouts in een woudloperskeuken ter voorbereiding van de 24-urentocht op kamp. Voor velen is deze kapel een plek vol anekdotes, belevenissen en ervaringen die diep verankerd zijn in ons collectieve geheugen. De kapel heeft van oudsher een speciale betekenis als Mariaoord. Het is dan ook geen verrassing dat meer dan 60 dappere mensen de modderige paden trotseerden om hier samen te komen. Bij de inleiding schetste pastoor Alexander de rijke geschiedenis van de kapel, officieel bekend als deOnze-Lieve-Vrouwkapel Ruysbroeck. Deze kapel werd in 1783 gebouwd ter nagedachtenis aan de heer Albrecht Van der Linden. De serene omgeving en de historische waarde maken dit tot een bijzondere plek waar herinneringen levend worden gehouden en nieuwe verhalen ontstaan.
Bij het ruisen van het groene bladerdek van de lindebomen leidde de pastoor een ingetogen viering. Met gezangen en gebeden was er een grote betrokkenheid van de aanwezigen. In de sfeer van de open lucht en de zomerse natuur zongen we, begeleid door orgelmuziek, de alom bekende Marialiederen. Zalig samen zingen. Pure schoonheid in zijn eenvoud. Na de viering verzorgde de heer Sienaert een welgesmaakte drink. Zo konden we onze vrienden nog eens aanspreken en herinneringen ophalen. In het patrouillelogboek van de scouts schreven we: “En dan keerden we tevreden naar huis”."
De opkomst was groot en mensen kwamen uit alle hoeken. De sfeer was bijzonder, ook al kende je de mensen niet… meteen was er een klik. Zelfs vooraleer we aan de kapel waren, wachten mensen elkaar spontaan op aan de wegen, om samen “de weg” te zoeken.
Het was een belevenis. Gelukkig hadden we onze laarzen of stevige stapschoenen aan.
God riep ons en wij zijn gekomen. De viering was intens, terwijl je bidt waaide de wind tussen ons heen. Of was dat de heilige Geest?
Je voelde je daar werkelijk verbonden met de mensen die bidden en ook verbonden met God. Tenslotte begint God met jou een gesprek.
