Mild worden is de rijpste vrucht van de mens.
Het is zacht worden, in je woorden, in de klank van je stem,
en je oordeel over jezelf en anderen, in je hele zijn.
De blik in je ogen wordt een warm aanvoelen
omdat je in de mensen om je heen, jezelf herkent.
Het heeft niets me zwakheid te maken.
Het is de kracht die je doet ontwaken en doet leven.
Mensen die van binnen mild worden, beseffen wie ze zelf zijn.
Ze oordelen niet meer, ze zijn niet langer hard,
ze willen niet meer overal gelden, ten koste van hun medemens.
Ze luisteren omdat ze in de anderen
het kwetsbare herkennen dat ze in zichzelf ervaren.
Mensen die mild worden, kunnen vergeven, over de pijn heen.
Het maakt hen ook ontvankelijk voor de vreugde.
Zij kunnen genieten van kleine dingen, zij leven in het NU,
in de plaats van te blijven rondzwerven in wensdromen, spijt of illusies.
Als je mild wordt, kan je van anderen houden
omdat je in de eerste plaats van jezelf houdt,
niet zoals je zou willen zijn, maar zoals je bent,
gewoon zoals je bent.
