Een mis in de volkstaal, maar dan de échte volkstaal van de Leuvenaar: het 'Leives'. Al voor de 18e keer vond deze viering plaats in de Sint-Pieterskerk, met ondersteuning van de Jaartallen - die traditioneel hun vlaggen laten wijden na deze mis - en muzikaal opgeluisterd door de Joorzangers, die - uiteraard - in het Leuvens zongen.
Voor zij die de viering helaas gemist hebben, delen we graag hieronder een stuk uit de homilie van voorganger Dirk De Gendt, een Mechelaar van geboorte, maar Leuvenaar door adoptie. Tijdens zijn periode in Leuven heeft hij zich (met veel hulp) het Leuvense dialect meester gemaakt en tijdens de Missa Lovaniensis mocht hij dat opnieuw bewijzen. Een tip voor de lezer: lees het luid op, de verstaanbaar zal grotendeels volgen.
"Boë ne mins es dat uëk zuë; doo ’s neemand ni perfekt en alleman deud al nekieë ne veeze stuët, woo dat em ‘s anderdoos spoët van ieët. Moo me kinne probeire van in alleman de goeie kant te zeen. Boë den ieëne zal dat e bekke moeiloëker zoën as boë den andere.
En gelak as da ’t Eivangeile van vandoog lot zeen, oeët de rezêrf van e geud èt kan der nen ieëlen uëp geutegoëd vei de pinne koume, woomei da me de minder goei kante van een ander uëk e bekke minder negateef kinne zeen en probeire van der toch nog eet geud van te mooke. Zuë mei ’t gedacht van: oë ’s nog zuë kontroore nit."
Dank aan iedereen die van deze viering opnieuw een groot succes heeft gemaakt en onze dank aan het stadsbestuur voor de feestelijke receptie achteraf.
