Jozua 5, 1 10-12 / Lucas 15, 1-3 11-32
zondag 30 maart 2025
Het evangelieverhaal van de verloren zoon gaat over Gods vreugde bij het vinden van wie verloren was en maakt ons duidelijk dat God nooit zal ophouden zich om de mens te bekommeren. Hij bereidt de verlorenen een buitengewoon welkom en elke terugkeer is een reden om feest te vieren. De farizeeën en schriftgeleerden die iets hebben aan te merken op Jezus omdat hij in hun ogen slechte mensen welkom heet, zijn als de oudste zoon. In tegenstelling tot God tonen zij geen liefde voor, noch hebben ze medelijden met degenen die niet aan hun maatstaven voldoen. De oudste zoon heeft in de gelijkenis van het Lucasevangelie geen begrip voor de inkeer van de jongste zoon en doet zelfs geen moeite de vreugde over zijn terugkeer broederlijk met hem te delen. Vandaag worden we gevraagd onze aandacht te richten op het werk van Broederlijk Delen in enkele derdewereldlanden in Afrika, Midden- en Zuid-Amerika en in de oorlogvoerende landen Israël en Palestina in het Midden-Oosten.
In de eerste lezing hoorden we dat de Israëlieten onder hun leider Jozua eindelijk zijn aangekomen in het beloofde land. De wonderlijke oversteek van de Jordaan heeft de Kanaänieten, hun vijanden en oorspronkelijke bewoners, de moed ontnomen zich tegen hen te keren, zodat ze tijdens de eerste peseach viering konden proeven van de producten van het land. Op dezelfde manier zijn aan het einde van de negentiende eeuw Joden die in toenemende mate te lijden hadden van het West-Europese antisemitisme aan hun exodus begonnen naar Palestina, het land waar ze zich religieus mee verbonden voelden. Ze kochten er land, bouwden kibboets, en leefden – zoals hun geloofsgenoten van meer dan tweeduizend jaar geleden – van de producten van het land. Tegenwoordig voeren de leiders van Israëlieten en Palestijnen met moderne wapens een onmenselijke, harde en gewelddadige strijd. Broederlijk Delen werkt in Israël, de Westelijke Jordaanoever en Gaza met partnerorganisaties die Israëlieten en Palestijnen op broederlijke wijze, in hun gemeenschappelijk lijden tracht samen te brengen. Zo is het ook aan ons om niet alleen begrip op te brengen voor het lijden van de Palestijnen in de Gazastrook maar ook voor de miserie van de Israëlieten die niet akkoord gaan met de politiek van hun leiders.
Ook de boeren in landen als Burkina Faso, Burundi, en andere Afrikaanse en Amerikaanse landen willen kunnen leven van de producten van hun land, maar dat wordt hen vaak bemoeilijkt door de enkele grootgrondbezitters en grote bedrijven die de markt beheersen. Dat bedrijven de pesticiden, die in Europa verboden zijn, wel mogen exporteren naar andere landen druist voor Broederlijk Delen in tegen elk gevoel van gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. Daarom zoekt Broederlijk Delen – samen met haar partners in de ontwikkelingslanden – naar alternatieven zoals het werken met mengteelten en biologische gewasbescherming in de agro-ecologische landbouw.
Voor de manier waarop Broederlijk Delen werk wil maken van een duurzame wereld lanceert ze de 25% revolutie. Dit houdt in dat wanneer 25% van de mensen ervoor kiest om te delen en te herverdelen, dat genoeg is om het voor 100% anders te doen. Want ons westers economisch systeem is belastend voor mens en planeet maar door samen te werken overal ter wereld en een kwart van de mensen die Broederlijk Delen in de landen waar de organisatie werkt financieel te steunen, moet het perfect mogelijk zijn het tij te keren. Daarom vraagt Broederlijk Delen ons om onze financiële bijdrage voor haar werk in de ontwikkelingslanden en in Israël en Palestina, tijdens de omhaling in de zakjes te doen of over te schrijven op het rekeningnummer op de zakjes. Schenkingen vanaf 40 euro geven een belastingvermindering van 45%. Alvast hartelijk bedankt voor uw milde gift.
Marjo Perry
