Op een dag kwam een man bij een rabbi.
De man was steenrijk
en was verschrikkelijk gierig.
De rabbi nam deze man bij de hand
en leidde hem naar het raam.
'Kijk naar buiten', zei hij.
De rijke keek naar buiten.
'Wat zie je?' vroeg de rabbi.
'Mensen', antwoordde de rijke man.
Weer nam de rabbi de man bij de hand
en leidde hem naar de spiegel.
'Wat zie je nu?', vroeg hij.
'Nu zie ik mezelf', antwoordde de rijke man.
Toen zei de rabbi: 'Onthoud het goed:
in het raam zit glas én in de spiegel zit glas,
maar het glas in de spiegel is bedekt met een laagje zilver ...
Door deze rijkdom aan zilver
ziet men de andere mensen niet,
maar alleen zichzelf.'
