Op dinsdag 28 oktober was professor emeritus Rik Torfs te gast in ons Geertruicafé. Hij was die avond onze inspirerende gids die ons door het Vaticaan leidde en ons een kijkje liet nemen achter de muren van de kerk.
Professor Torfs is kerkjurist en ererector van de KU Leuven. In het Vaticaan sprak hij met bisschoppen en kardinalen, waarnemers en critici, voorbij de grens van het kerkpolitiek of maatschappelijk correcte antwoord. Wie beter dan hij kon ons meenemen door de vele zalen, kamers en achterkamertjes van het Vaticaan om ons meer vertrouwd te maken met de veelzijdigheid en de verscheidenheid van de universele kerk, met de complexiteit van de Romeinse curie en de verhoudingen met de lokale kerken. Hij liet ons niet alleen kennis maken met een reeks pausen die al dan niet bepalend waren voor het gezicht van de kerk en haar plaats op het wereldforum, maar gaf ons ook een kijk op de verhouding tussen de Romeinse kerk en de wereldkerk.
De complexiteit van de kerk is groot, niet alleen omdat het om een wereldkerk gaat met een enorme rijke verscheidenheid aan culturen en geloofsvormen, maar evenzeer omwille van de Romeinse curie zelf. Het is het bestuursapparaat van de paus, met naast een staatssecretariaat een groot aantal dicasteries (ministeries), rechtbanken en raden met vele verantwoordelijken en medewerkers met soms zeer uiteenlopende visies, die vaak moeilijk met elkaar te verzoenen zijn. Een verticale en horizontale werking, verschillende organen van de curie waartussen gesprekken, laat staan samenwerkingen haast onbestaand zijn. Iedereen beschermt immers zijn eigen territorium.
En ondanks het streven van de paus om het curiepersoneel internationaler te maken, om meer verantwoordelijkheid toe te vertrouwen aan leken, mannen en vrouwen, blijft de Romeinse curie alle bestuursmacht naar zich toetrekken.
Maar professor Torfs besluit op een hoopvolle manier: de kerk is groter dan het Vaticaan en het geloof is groter dan de kerk.
Kijkend en luisterend naar geloofsgemeenschappen, mogen we ervaren dat er vele mensen zijn die ondanks de twijfels aan het instituut en sommigen van hun verantwoordelijken, blijvend geloven in de inspiratie van de evangelische boodschap en de daadkracht van vele gelovigen. Het is hoopvol dit te mogen beseffen en te mogen meewerken aan het gestalte geven van deze christelijke blijde boodschap.
Professor Rik Torfs bracht ons een inspirerend en bemoedigend verhaal, de moeite waard om een volgende keer zeker naar het Geertruicafé te komen. We laten het jullie tijdig weten.
