KERK ZIJN VANDAAG

Het komt voor dat ik parochies begeleid op het moment dat hun priester een andere opdracht krijgt. Haast altijd doet zoiets pijn: in de pastoraal worden immers banden gesmeed en dat maakt dat afscheid nemen pijn doet. Meestal klinken er veel vragen - "waarom overkomt ons dit?" - soms is het ronduit woede - "wij zijn het hier niet mee eens".

Eén van de antwoorden die mensen helpen om vrede terug te vinden is dit: 'in het verleden heb je deze priester gekregen omdat je hem nodig had. Vandaag is de situatie anders en is er een andere gemeenschap die hem nodig heeft. En daarom krijg je de vraag om hem in vrede te laten gaan.' Het is een argument dat helpt om niet langer naar het verleden te kijken - wat we altijd hebben gekend - maar naar de toekomst: - wat is er morgen nodig? Het is misschien wel het énige antwoord dat zinvol kan gegeven worden.

In verband met de toekomst van parochies of kerkgebouwen komt een gelijkaardige thematiek aan de oppervlakte. Ook daar gaat het over erg gevoelige materie: mensen houden van hun parochie, van hun kerk, niet zelden het kerkgebouw waar ze werden gedoopt, waar hun kinderen werden gedoopt, ...

Maar ook het argument is gelijkaardig: er is een tijd geweest dat op deze plaats geen eigen parochie, geen kerkgebouw bestond. Het is slechts omdat in die tijd de nood opkwam om hier een eigen parochie of kerk te hebben omwille van het grote aantal gelovigen, dat de Kerk ervoor gekozen heeft dit hier op te richten. Vandaag is de situatie echter veranderd. Ook nu zoekt de Kerk hoe ze zich kan organiseren, zodat de mensen op de beste wijze vandaag gemeenschap kunnen vormen. Wie kan geloven dat dat vandaag alleen maar kan op de wijze waarop het vijftig jaar geleden gebeurde?

De gedachtegang is dezelfde: in verband met Kerk, geloof, Christen zijn, gaat het niet om het verleden, maar om de toekomst. Het is waar dat wij in ons hart vaak gehecht zijn aan het verleden - en dat is niet verkeerd. Maar het is toch vooral de toekomst die onze aandacht verdient. Maar naar de toekomst kijken... dat moet je durven! Dat vraagt vertrouwen... Het vertrouwen dat alleen het geloof van iemand mag verwachten...

Tony, pastor