OMKEREN

Het volk in de woestijn keert terug naar God. Paulus kiest een andere weg naar God. Er is vreugde voor de zondaar die zich bekeert.

Eén van de populairste Vlaamse teeveeprogramma’s heet ‘Thuis’ en een belangrijke tegenhanger is ‘Familie’. Die titels zijn niet toevallig gekozen; ze beantwoorden aan een diep verlangen in elke mens om geborgen te zijn.

Als het volk in de woestijn te lang op Mozes moest wachten, voelde het zich verlaten. De mensen maakten zelf een andere god, één die aan hun behoefte voldeed en hen geborgenheid zou bieden. Maar de gouden stier bracht niet wat de mensen verwachtten en ze keerden zich naar de God van Mozes om.

Paulus voelde zich op zeker moment alleen in zijn geloof. Hij schrijft aan Timoteüs dat de godsdienst van de wet hem niet kon blijven boeien. Hij vond meer geborgenheid in de godsdienst van de liefde, het geloof van de Christus. Hij keerde zich naar hem om en werd een vurige apostel.

En zeker duidelijk is de boodschap van de drie stukjes uit het evangelie van vandaag. Elk deel eindigt in grote vreugde om het verlorene dat terechtkomt: het schaap, de geldmunt, de zoon op de dool. Het zijn drie tekenen van mensen die afdwaalden maar zich naar God omkeerden omdat Hij alleen geborgenheid biedt.

God is liefde. Hij is de Vader van alle mensen. Soms is Hij streng en veeleisend maar altijd is Hij degene die ons opvangt, geborgenheid biedt en zijn barmhartig hart voor ons opent. We moeten daarvoor geen eigen goden maken of God naar onze hand willen zetten. Als we God helemaal zijn verrassende zelf laten zijn, dan komen wij helemaal ‘thuis’, want dan behoren wij tot Gods ‘familie’.