Maak dat ik zie

De lezingen in de viering van zondag 25 oktober gingen tot op het bot. Omdat onze kandidaat vormelingen die zondag hun naam zouden opgeven, begonnen we de viering met de Eerste Lezing over het verhaal van Samuël. De jonge Samuël die tot vier keer toe door de Heer wordt geroepen. Pastor Tony riep ook onze jongeren één voor één bij hun naam. ‘Hier ben ik Heer’ klonk het luid en duidelijk telkens een van hen naar voor kwam. In de catechesebijeenkomst die zondagmorgen hadden we het met onze meisjes en jongens over het engagement dat ze nu zouden opnemen als ze hun naam opgeven. Wat verwachten we van hen? Of beter: wat verwacht God van hen? In de voetsporen van Jezus stappen, Gods’ droom helpen waarmaken: bouwen aan een betere wereld, hoe doe je dat? Het is een boeiende opgave, en het vraagt onze inzet, dag aan dag, met vallen en opstaan.

In het Evangelie luisterden we naar het verhaal over de blinde bedelaar Bartimeüs. We kennen het verhaal allemaal. Maar hoe moeten we het gebeuren verstaan? Als een puur wetenschappelijk feit? Een blinde die weer ziet. Is het dat was Jezus ons wil vertellen? Natuurlijk zit het veel dieper. Zijn we niet allemaal wat blind? Blind voor onze naaste? Blind voor onze medemensen in nood? Blind én doof soms voor de roep van de Heer. Mogen wij met het geloof van de blinde Bartimeüs bidden tot God, onze Vader en onze Heer: maak dat ik zien kan!

Ria