IN DE MARGE
KUSJE
We hebben met zijn allen een droevige periode achter der rug. De donkere dagen kondigen zich aan met een grimmig/grillig weerbeeld. Soms mag je van een lichtpuntje genieten en het leven wat luchtiger zien en het volgende is er eentje van:
1 jaar is ze geworden, onze derde kleindochter. Een jaar waarin er weer veel is gebeurd en dat niet altijd was zoals we het graag hadden gehad.
Een jaar van afscheid nemen en welkom heten. Een jaar met een lach en een traan.
De kleine uk beseft niet eens dat dit feestje speciaal voor haar wordt gegeven.
Het kaarsje uitblazen is een fiasco, dat enge vlammetje maakt haar bang.
Grote blauwe bange ogen in een wit gezichtje. Dit zou een plezant momentje moeten zijn want wij volwassenen denken dat het kaarsje uitblazen die op de enorme taart staat te prijken het hoogtepunt van de namiddag is. Neen, niet voor ons kleine meisje dat niets liever wil dan blijven kruipen, dingen ontdekken om het daarna in haar mondje te steken en zich heerlijk mogen ‘vuil te maken’.
Grote zus fietst intussen met haar kinderfietsje tussen de stoelen door; ik denk hierbij aan het liedje ‘Hey kleine meid op je kinderfiets’ van Herman Van Veen en ik word even terug in de tijd gekatapulteerd. Ook ons eigen toen nog kleine meisje was niet van haar fietsje te scheiden en zou er het liefst mee gaan slapen.
Het is een feestje waar de kindjes de boventoon hebben, 7 bengeltjes tussen 3 maanden en 3 jaar, onze oren hadden het soms even hard te verduren.
Ik kan mijn ogen niet van mijn eigen 3 (de 4de kon er niet bij zijn) kleindochters afhouden en geniet van deze heerlijke kinderlijke ongedwongenheid. Een kind houdt geen masker voor, is eerlijk, zo puur en onschuldig. Geen franjes, geen hypocrisie.
Ooit verandert dit en zal het moeten meedraaien in een wereld waarin ‘doen alsof’ en zelfs ‘liegen’ schering en inslag is. Jammer!
Je zou ze in een doosje willen stoppen en beschermen voor de harde wereld die er zit aan te komen want het zullen niet enkel blije momenten zijn.
Wij volwassenen hebben al heel wat watertjes doorzwommen en weten dat niet elke dag de zon schijnt. Als je jong bent kunnen de eerste klappen hard aankomen. Neem je eerste liefdesverdriet. Je denkt dat de wereld niet meer kan draaien zonder hem of haar.
Je weent totdat je geen tranen meer hebt en wordt wakker op een kussen dat nog steeds nat is van de tranen. Een verbroken liefde of een definitief afscheid van iemand die je zo lief was, het blijft pijn doen maar toch kruipen we weer uit ons putje en zetten door.
En plots breekt toch weer de zon door in je leven en is eensklaps weer alles mooi en kan je bergen verzetten. We beseffen ook wel hoe mooi dat de wereld kan zijn. Verdriet en tranen horen er nu eenmaal bij. Maar hier wil ik bij het kijken naar dit kinderlijk geweld nog niet aan denken. Alles op zijn tijd, ze moeten nog zoveel ‘doorspartelen’. Hier zie ik enkel blije gezichtjes, een schrammetje hier en daar, maar de pijn verdwijnt onmiddellijk bij een kusje van mama.
Een grappige anekdote: Onze kleindochter heeft een ‘klein pijntje” en mama vraagt of ze er een kusje op moet geven. Liyah antwoordt met een fijn stemmetje:
“Neen mama, nog even wenen en dan een kusje.”
Ze gaat sinds september naar school, ook daar wordt menig traantje geplengd en ook hier weer helpt een kusje van de juf. Als men alles kon genezen en verdriet kunnen wegnemen met een kusje zou onze harde, koude wereld er heel wat warmer en beter uit zien. (maPs)
FAKKELTOCHT: GEWOON GAAN.
Een ideale activiteit voor vormelingen!
Dit jaar willen we ‘gewoon gaan’: met fakkels en met elkaar. We stappen samen simpelweg door de stad, met het vuur dat in ons brandt. Onderweg kunnen we onszelf herkennen in de drie wijzen die met grote verwachtingen een lange tocht ondernamen en als pelgrims het licht van de ster volgden. Ook herkennen we ons in de eenvoud van Maria en Jozef die in alle eenvoud op tocht gingen en zo kerst mogelijk maakten.
Er worden net als vorige jaren meer dan 1.000 jongeren verwacht: ben jij erbij?! Voor jongeren vanaf 12 jaar op vrijdag 25 november 2016 om 19.00 u. Hasselt (vertrek aan Katharinaplein)
Meer informatie: http://ijd.be/hasselt & ijdhasselt@ijd.be, tel. 011 24 90 34.
HERABONNERING KERK EN LEVEN 2017
Wilt u geen enkel nummer van uw parochieblad volgend jaar missen, hernieuw uw abonnement dan zo snel mogelijk voor 30 november. De prijs voor Kerk en leven 2017 bedraagt 35 euro. We danken u alvast voor uw vertrouwen!
Hieronder de gegevens voor overschrijving
Editienaam: Zutendaal, Editienummer: 3823
Rekening: BE14 4584 0637 1983
Prijs abonnement: 35 euro
Parochie Zutendaal, Vijverplein, 2, 3690 Zutendaal
U kan ook op het parochiesecretariaat (pastorie) betalen tijdens de openingsuren maandag en dinsdag voormiddag.
ONZE-LIEVE-VROUW TENHEMELOPNEMING
Op maandag 31 oktober overleed Pierre Wienen, echtgenoot van wijlen Miet Wetzels. Hij is geboren te Echt (Nl) op 20 mei 1928.
Op zijn gedachtenisprentje lezen wij:
“Onze Pa, Ons Opperhoofd,
Je kende één weg… altijd rechtdoor!
Het was wit of zwart… niet grijs!
Je was er niet vroeg of laat of soms… maar altijd voor ons.
Bij tegenslagen, twijfelen of stilstaan… neen, altijd doorgaan.
Je was een groot strijder, een man van krachtige woorden
en forse daden….
Je bruisende energie, onverzettelijke wilskracht en tomeloze
doorzetting gaven ons steeds weer hoop en moed.
Hoe de wind waait in je leven kan je niet bepalen,
maar hoe je de zeilen zet bepaal je zelf…
Je was een uitstekend schipper.
Je was een vader om zo fier en apetrots op te zijn.
Niets zal ooit hetzelfde zijn.
Maar in het gemis zullen we ons verbinden.
Dankbaar om wie je was.
Zijn stoel is leeg, zijn stem is stil.
Wie hem heeft gekend, weet wat dat zeggen wil.
Je hebt het fantastisch gedaan.
Bedankt vader, Adieu en rust zacht.”
De parochiegemeenschap deelt in de rouw van de beproefde familie.
TERUGBLIK
STAPSTEEN WIEMESMEER VIEL IN DE PRIJZEN
In het Belang van Limburg verscheen in september een speciale editie met klasjes van het eerste schooljaar. Door de lezers kon online gestemd worden voor het leukste klasje en hip hip hoera het eerste leerjaar van de Stapsteen Wiemesmeer viel in de prijzen. Ieder kindje kreeg een poppeke van kapitein Winockio en de klas tevens een leuk boek met cd om samen mooie liedjes te zingen. Proficiat!
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.