DE ZON VAN GERECHTIGHEID

Volgende zondag vieren wij het feest van Christus, Koning van het heelal. Dit jaar is dat ook het einde van het Heilig jaar van Barmhartigheid dat door paus Franciscus werd afgekondigd. Het is begonnen op de vijftigste verjaardag van het einde van het tweede Vaticaans Concilie. Met dit heilig jaar nodigde paus Franciscus de christenen uit om vergevingsgezindheid en barmhartigheid te oefenen.

Dat staat op het eerste gezicht lijnrecht tegenover het evangeliestukje van vandaag. Daar is sprake van het einde van de wereld, dat gepaard zal gaan met geweldige rampen. De verwoesting van de tempel die wordt ‘voorspeld’ brengt de mensen in angst. Waar is de barmhartigheid, de vergevingsgezindheid, de liefde van God?

Op het ogenblik dat dit stukje evangelie geschreven is, is de tempel al volledig verwoest. Tussen 66 en 73 hebben de Romeinen Jeruzalem zwaar verminkt, de tempel zo goed als volledig afgebroken. De joden zijn verjaagd en de eerste christenen samen met hen. Zij zijn radeloos.

De christenen zullen stilaan ontdekken dat het rijk Gods meer is dan de stenen tempel van Jeruzalem. Zij zullen door de heilige Geest gedreven worden naar alle plaatsen om Gods liefde te beleven en te verkondigen. Gods barmhartigheid en liefde worden niet gevangen in de stenen tempel in Jeruzalem of in een ander gebouw, maar leven in het hart van de mensen.

Dat is Gods belofte. In het evangeliestukje van vandaag worden verschrikkelijke gebeurtenissen voorspeld. Gods liefde zal stand houden; de zon van de gerechtigheid zal stralen. Ook na het heilig jaar van de barmhartigheid, dat volgende zondag eindigt, blijft Gods barmhartige liefde ons deel.