Tweede Gezinsviering: De nieuwe wereld groeit

Er viel heel wat te beleven tijdens de gezinsviering van 4 december. Bij het binnenkomen mocht iedereen zijn naam noteren op een grote kaart voor de nieuwe bisschop. En al van bij het begin klonken  andere geluiden dan gewoonlijk, de Koninklijke Harmonie Vrienden van de brandweer was immers te gast in de kerk. Op hun intredenummer stapten alle eerste communicantjes en vormelingen met een kaars naar voor. Na de begroeting door pastoor Hans kwamen Jesaja en Johannes tevoorschijn. Zij kondigden aan waarover het in de viering zou gaan. En zij staken de 2de kaars van de adventskrans aan.

De eerste lezing werd vertellend gebracht, het prachtige visioen van Jesaja over de nieuwe koning van de vrede die een wereld deed ontstaan waar iedereen, zelfs de gevaarlijkste dieren, met elkaar in harmonie zou leven.

In het evangelie klonk straffe taal: Johannes riep er iedereen op zich oprecht te bekeren, niet alleen voor de schijn maar daadwerkelijk.

Pastoor Hans stond in zijn homilie stil bij de niet aflatende oproep tot ommekeer die telkens en telkens opnieuw in de liturgie weerklinkt. In plaats van dat te ervaren als altijd maar weer negatieve kritiek kan je dat bekijken als bron van hoop. Hoop die doet groeien. Hoop die vraagt om nu al ten volle te leven. En dat nieuwe begin is mogelijk. Hij richtte zich speciaal tot de vormelingen: ‘begin nu, met kleine stapjes, met kleine dingen en dan wordt die gedroomde nieuwe wereld echt mogelijk.’

Tijdens de woorddienst waren de eerste communicantjes naar buiten getrokken. Op het binnenplein tekenden ze met stoepkrijt hoe die nieuwe wereld er voor hen uitzag. Het was meteen ook een symbolische actie ‘tekeningen tegen armoede’ voor Welzijnszorg.

Tijdens de tafeldienst mochten de kinderen en jongeren rond het altaar gaan staan. De eerste communicantjes kregen er van de vormelingen hun Onze-Vader-Kaart overhandigd. Het stroofje van hun rugzaklied klonk heel toepasselijk bij dit gebed: ‘Maak het diep vanbinnen stil, God weet wat jij zeggen wil’.

Bij de toelichting van het wakkerhoudertje hoorde een kleurrijke geprojecteerde prent: Johannes zoals hij er nu zou kunnen uitzien, als man van de adventsreinigingsdienst … De kinderen kregen daarom een kleurrijk sponsje, in hartvorm, om misschien mama of papa eens te helpen, als eerste kleine stap naar een mooiere wereld thuis maar vooral ook om de komende dagen te denken hoe zij bij zichzelf vanbinnen kunnen poetsen op weg naar kerstmis … Er was een toepasselijk kaartje bij, dat misschien als bladwijzer kan dienen. De Koninklijke Harmonie speelde nog een laatste keer en kreeg een welverdiend applaus. En tenslotte was er bij het buitengaan Soep op de Stoep. Nog zo’n kleine stap, ten voordele van Welzijnszorg, als hoop voor een nieuwe wereld …