De westertoren van de O-L-Vrouw kerk dateert uit de 14e eeuw maar heeft door de eeuwen heen vele veranderingen ondergaan. Tijdens de 17e eeuw kreeg het schip minstens 1 zijkapel. Daar de bestaande kerk te klein was voor het toenemende bevolkingsaantal werd in 1841 de aanvraag ingediend om de kerk volledig te herbouwen. De schuur van de pastorij zou tijdens deze werkzaamheden als voorlopige kerk hebben dienst gedaan. Eind 1844 was de kerk volledig afgewerkt en een jaar later ingewijd. De nieuwe kerk was aan de buitenkant zeer eenvoudig. De drie beuken bevonden zich onder een zadeldak en de bakstenen muren waren gewit. De kerk was opgetrokken volgens de neoclassicistische trend : ton- en kruisgewelven, rondbogen, Dorisch-Toscaanse zuilen ... De verdere verfraaiing volgde in de daaropvolgende jaren. Men plaatste o.a. een trap voor het hoofdaltaar (1845), een preekstoel (1846), twee portiekaltaren (1854-1855), een kruisweg (1873), een nieuwe klok (1879) en een nieuwe doopvont (1880). In 1873 werd ter nagedachtenis van de overleden burgemeester J.F. Hendrickx aan de buitenmuur van de zuidelijke sacristie een Christus geplaatst. In 1897 werd de voorgevel van de kerk opgefrist. In het kader van de heropleving op het einde van de 19e eeuw werd in een nis een St.-Antoniusbeeld geplaatst.
Begin 20e eeuw was de kerk opnieuw te klein. In 1905-1906 werd de kerk vergroot. Men breidde de kerk uit aan de oostzijde aan de kant van het koor. De kerkhofmuur werd verplaatst en er kwam een klein doorgang onder het koor voor de kleine Beeweg van St-Antonius. Ook de toren en het dak werden hersteld. In 1931 werd door decorateur "Jules Van Wanzele" op de zijwanden van het koor de 12 apostelen aangebracht. Deze laatste versierde ook menige zuil en boog van de gewelven. Het dak en de toren kregen in 1967 een nieuwe beurt. En tijdens de jaren zeventig werd de kerk terug vernieuwd. De eerder vernoemde kleurenrijkdom, van de hand van Jules Van Wanzele, op de muren verdween in 1971 door een herschildering in monotoon wit. In 1976 werd een tweede klok en een klokkenspel in de toren geplaatst. Het orgel van de kerk is vanaf 1995 terug bespeelbaar na een grondige restauratie . Het werd gebouwd in 1847 door "Pieter Hubertus Anneessens" (1810-1888). Deze Ninovieter, zoon van een Brusselse chirurg-verloskundige, was de maker van ± 140 orgels uit de streek.
De kapellekens Zoals de meeste Vlaamse plattelandsgemeenten telde Okegem vroeger heel wat kapelletjes. Op het dorpsplein , rechtover de kerk bevindt zich de "O.-L.-Vrouw-kapel". Deze kapel zou haar oorsprong vinden op het einde van de 17e eeuw. Ze werd echter reeds verschillende malen vernieuwd. In 1886 bouwde men een nieuwe kapel toegewijd aan O.-L.-Vrouw van Lourdes. De huidige kapel dateert uit 1938, toen G. Haeseleer de oude kapel liet afbreken en een nieuwe bouwen.
Het neobarok-kapelletje is opgetrokken in bak- en zandsteen. Deze kapel vormde tijdens de ommegang van St-Antonius één van de zes bidplaatsen. De verering van St-Antonius nam reeds voor 1700 een belangrijke plaats in het Okegemse parochiale leven. Hij werd aanbeden als beschermer tegen besmettelijke ziekten. In 1723 kwam de Okegemse parochie in het bezit van erkende relikwieën van de heilige. Elk jaar op de derde zondag na Pinksteren werd, als herinnering aan de plechtige inhaling van deze relikwieën, een processie gehouden .Op die dag werd er, zoals vandaag nog, kermis gevierd. Op de hoek van de Borrestraat met de Fonteinstraat staat de "St-Antoniuskapel". Zij werd gebouwd in 1882. Achter de kapel bevond zich vroeger een waterput vroeger gekend als het "Borreken". Tot na de 2e WO kwamen velen hier water halen. Later werd er om hygiënische redenen een pomp geplaatst. Tijdens de St-Antoniusprocessie werd het water gewijd. In de bocht van de Fonteinstraat staat de "St-Annakapel". Deze werd gebouwd in 1928 in de plaats van een in 1870 opgerichte kapel van de familie Van Havermaet. De nieuwe kapel was een kopie van de oude en vormde ook een onderdeel van de St-Antoniusommegang. De oudste nog bestaande kapel in Okegem staat in de Hazeleerstraat, aan het einde van de Luipaardweg. Deze kapel werd in ± 1900 gebouwd door J.B. Van der Speeten. Zij werd toegwijd aan "O.-L.-Vrouw-van-Lourdes". Op de hoek van het "Spoeltjensstraatje" (verbindingsweg tussen Fonteinstraat en Kouterbaan ) stond de "St-Jozefkapel". Ze werd begin deze eeuw gebouwd. Bij verbredingswerken aan de Kouterbaan in 1970 werd ze echter afgebroken.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.