Outer Herlinckhove - St.-Amandus

De parochiekerk van Outer werd bij M.B. van 1 augustus 1986 als monument beschermd. Tegelijk beschermde men de omgeving van de kerk als dorpsgezicht.
De vroegste geschiedenis van de kerk zou tot de 12de eeuw teruggaan. Het bedehuis was oorspronkelijk in het bezit van de abdij van Honnecourt; pas in 1709 krijgt Outer een eigen pastoor.
Van de gotische kerk bleef slechts de onderbouw van de vierkante westtoren bewaard. De kerk verkeerde blijkens de dekenale visitatieverslagen omstreeks het midden van de 17de eeuw in een verwaarloosde toestand. Nog in 1698 was het koor met stro bedekt. In 1725 werd de kerk grondig hersteld en van een gewelf voorzien. In 1752 worden liet dak en de muren van de toren opgeknapt : de muurankers "1752" net onder de galmgaten getuigen hiervan. Drie jaar later werd de kerk geplaveid met blauwe natuursteen en witte mariner.
In 1830 werd het bedehuis vergroot naar plannen van de Ninoofse architect J.B. Van lmpe en in 1846 bouwde men een nieuw koor. De kerk werd in 1972-74 grondig hersteld.
De Sint-Amanduskerk bestaat uit een driebeukig schip onder één dak, met ingebouwde westtoren, een driezijdig afgesloten koor en een N.- en Z.-sacristie.
Qua interieur vallen te vermelden: de 16de-eeuwse doopvont, twee portiekaltaren in gemarmerd hout uit de 17de eeuw en de 18de-eeuwse fraai gesculpteerde lambrizering, kerkrneestersbank, koorgestoelte en preekstoel.