TWEE KONINGEN

Herodes is ‘Koning van de Joden’. De wijzen komen in Jeruzalem de pasgeboren ‘Koning van de Joden’ zoeken.

In één van de machtigste landen van de wereld zit de macht is een overgangsfase met een ‘president’ en een ‘gekozen president’. Was dat ook het geval ten tijde van de geboorte van Jezus, met Herodes en een pasgeboren “Koning van de Joden”?

Herodes was een machtig man die langs allerlei intriges en complotten van de Romeinse senaat de titel “Koning van de Joden” had gekregen. Hij collaboreerde met de vreemde overheersers, want van hen hing zijn macht af. Groot was zijn ontzetting als hij vernam dat een tweede “Koning van de Joden” geboren was. De evangelist schrijft: Heel Jeruzalem met hem. Hij bedoelt niet zozeer de inwoners van Jeruzalem, maar het machtssysteem dat Herodes in Jeruzalem had gevestigd.

Iemand die altijd in termen van macht en overheersing denkt, voelt zich bedreigd door elke vorm van concurrentie.

De nieuwsgierige zinzoekers die in Jeruzalem raad gingen vragen, kwamen in Betlehem en vonden de nieuwe “Koning van de Joden”. Hij was zo zuiver en helder als de ster die zij hadden gevolgd. De zinzoekende reizigers legden hun ballast af, hun goud, hun wierook, hun mirre. Hier was geen sprake van een machtssysteem, enkel van de ouders van het Kind.

Wie de nieuwe Koning heeft gezien, gaat langs een andere weg naar huis en kan niet meer dezelfde zijn.

Twee presidenten in één land, dat duurt gelukkig niet te lang. Maar wij staan altijd onder twee koningen. Eén die zich aan ons opdringt, ons belastingen oplegt, ons in oorlogen betrekt of niet, die voor ons zorgt of niet. En de andere Koning die zich niet opdringt maar laat zoeken, die ons bevrijdt en bemint, die ons verandert.

Er zijn altijd twee koningen...